Κινηματογράφος

Μικρά Αγγλία, μεγάλα συναισθήματα

Το συνολικό αποτέλεσμα φανερώνει τις συνέργειες μιας δυνατής ομάδας σε όλα τα πόστα της παραγωγής

Λίνα Μυλωνάκη
μικρά-αγγλία-μεγάλα-συναισθήματα-16900
Λίνα Μυλωνάκη
Η φουσκωμένη θάλασσα, δύναμη απειλητική και ανεξέλεγκτη. Πλούτος μαζί και καταστροφή. Η μανία των κυμάτων, το δέος απέναντι στην ακατανίκητη δύναμη της φύσης, που αντιπαλεύει τα ανθρώπινα. Δάκρυα, καημοί, έρωτες, πάθη, μίση, αδυναμίες, που στοιβάζονται στα βάθη της ψυχής, ασφυκτιώντας στις συμβάσεις της κλειστής κοινωνίας στη μεσοπολεμική Άνδρο. Συναισθήματα πνιγμένα για χρόνια, που αποζητούν μόνο μια αφορμή για να αναδυθούν σαρωτικά ξανά στην επιφάνεια, έτοιμα να καταστρέψουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Στη «Μικρά Αγγλία «του Παντελή Βούλγαρη.

Η ταινία αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη του ελληνικού κινηματογράφου για τη χρονιά που φεύγει. Η «Μικρά Αγγλία» είναι μια ταινία που δεν φοβάται να μιλήσει ελληνικά, αφομοιώνοντας δημιουργικά παλιές και σύγχρονες τάσεις στο ελληνικό σινεμά. Μια παραγωγή υποδειγματική, τεχνικά άρτια και φροντισμένη στην τελευταία λεπτομέρεια, που ξαναφέρνει τον Παντελή Βούλγαρη στους γνώριμους δρόμους της αφήγησης της μικρής ιστορίας των απλών, καθημερινών ανθρώπων.

Ο Βούλγαρης μένει ηθελημένα μακριά από τη μεγάλη ιστορία του πολέμου, που μαίνεται στο παρασκήνιο. Επιλέγει να ξετυλίξει το κουβάρι των ανθρώπινων συναισθημάτων και να ακολουθήσει τις ζωές των ηρώων του με συμπάθεια και αγάπη, με κατανόηση και συγκατάβαση απέναντι στις σκληρές δοκιμασίες που βιώνουν.

Με πυξίδα το εμπνευσμένο σενάριο, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της γυναίκας του και πιστής συνεργάτιδάς του, της Ιωάννας Καρυστιάνη, ο Βούλγαρης ακολουθεί τις ηρωίδες του σιωπηλά, σχεδόν εξομολογητικά. Σε μια διαδρομή ανθρώπινων ιστοριών, που ξεκίνησε από το «Προξενιό της Άννας», ενηλικιώθηκε στα «Πέτρινα Χρόνια» και στις «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου», κορυφώθηκε στις διεθνείς «Νύφες», για να επιστρέψει με νεανικό ενθουσιασμό στη «Μικρά Αγγλία».

Έχοντας αφομοιώσει την εμπειρία και τις απαιτήσεις μιας διεθνούς παραγωγής, που είχε κατακτήσει στις «Νύφες», ο Βούλγαρης επιστρέφει στο ελληνικό σινεμά με μια ταινία αξιώσεων. Χωρίς τη λάμψη ενός διεθνούς καστ, ο Βούλγαρης εμπιστεύεται τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε πρωτοεμφανιζόμενους, νέους ηθοποιούς, που με τη συνδρομή έμπειρων ταλαντούχων συναδέλφων τους –Χρήστος Καλαβρούζος, Ειρήνη Ιγγλέση και Αννέζα Παπαδοπούλου (εξαιρετική στο ρόλο της Μίνας), δικαιώνουν την επιλογή του σκηνοθέτη.

Στη «Μικρά Αγγλία» ο Βούλγαρης αποκαλύπτει την ευαισθησία ενός σπουδαίου δημιουργού. Ενός επιδέξιου σκηνοθέτη, που κατορθώνει να μεταφέρει με επιτυχία στον κινηματογράφο ένα –εξίσου επιτυχημένο- λογοτεχνικό έργο, χωρίς να προδώσει το υλικό του, οδηγώντας το ένα βήμα παραπέρα. Η «Μικρά Αγγλία» του αυτονομείται από το βιβλίο για να πατήσει γερά στα πόδια της.

Το συνολικό αποτέλεσμα φανερώνει τις συνέργειες μιας δυνατής ομάδας σε όλα τα πόστα της παραγωγής, με εξαιρετική φωτογραφία, λειτουργικό μοντάζ, άψογη σκηνογραφική και ενδυματολογική επιμέλεια και υποβλητική μουσική.

Η «Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη είναι μια κινηματογραφική παραγωγή με προοπτικές και διεθνείς προδιαγραφές, που τις πετυχαίνει παραμένοντας ελληνική. Μια φροντισμένη ταινία εποχής με υποδειγματική αναπαράσταση της μεσοπολεμικής Άνδρου και του μικρόκοσμού της, ασυνήθιστη για τα ελληνικά μέτρα, με εικαστική ακρίβεια και απαράμιλλη αισθητική. Είναι μια ελληνική ταινία που πετυχαίνει το δύσκολο συνδυασμό καλλιτεχνικής αξίας και εμπορικότητας, έχοντας ξεπεράσει στις 10 μέρες προβολής της τα 138.000 εισιτήρια. Παρά τη μεγάλη διάρκειά της, που αποτελεί ίσως το αδύνατο σημείο της, η «Μικρά Αγγλία» είναι μια ταινία αποφασισμένη να γοητεύσει.

Η «Μικρά Αγγλία» είναι μια ταινία για μεγάλα συναισθήματα, ανοιχτούς ορίζοντες και δυνατές συγκινήσεις. Υποβλητική, χαμηλότονη, καρτερική, σαν τις γυναίκες της «Μικράς Αγγλίας» που αγναντεύουν το πέλαγος αναζητώντας τους αγαπημένους τους. Ο Βούλγαρης σκιαγραφεί με δεξιοτεχνία τις εντάσεις, τις λεπτές αποχρώσεις της παλέτας των συναισθημάτων των μοναχικών γυναικών στη μεσοπολεμική Άνδρο, δημιουργώντας μια ταινία που δεν φοβάται την ένταση, ακόμη κι όταν αυτή παραμένει υπαινικτική. Μεταφέροντας στο θεατή την αίσθηση της φουσκοθαλασσιάς, που ξεκινά βουβή και αθόρυβη, πριν ξεσπάσει την καταστροφική μανία της, για να καταπιεί ό,τι της αντιστάθηκε.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα