Μια βόλτα στα Καρνάγια
Μια βόλτα στα ανατολικά της πόλης.
Το καλοκαίρι είναι στα σκαριά. Παίρνεις το αμάξι προς Περαία. Ανεβαίνεις στο 78 για να φτάσεις αεροδρόμιο. Για μια σύντομη πτήση, για μια βουτιά, για ένα σαββατοκύριακο εκτός… Καμιά φορά διασχίζεις και τη Λεωφόρο Γεωργικής Σχολής για να ψάξεις κάτι στα μεγάλα καταστήματα και τα εμπορικά. Καθώς πλησιάζεις στρίβεις στην έξοδο προς τα δεξιά.
Ανάμεσα στα πρατήρια βενζίνης και τις εξόδους, υπάρχουν μονοπάτια στενά. Άλλοτε τα προσπερνάς άλλοτε τα κοιτάζεις φευγαλέα. Σήμερα θα σταματήσεις για ν’ ανακαλύψεις ένα από αυτά.
Στο βάθος ενός μικρού δρόμου ξεπροβάλλουν πλοία σα θεριά. Ξεκουράζονται τις Κυριακές, ακουμπισμένα στο καρνάγιο. Πριν φτάσεις κοντά τους, ακούς κόσμο από τα δεξιά. Είναι το μόνο που δεν περίμενες να δεις. Μοιάζει με τη μεγαλύτερη ανακάλυψη στην πόλη. Ένα ταβερνάκι με μπλε τοίχους και κρεμασμένες βουκαμβίλιες, που ίσα ίσα χωρά εφτά- οχτώ παρέες. Οι άνθρωποι χαμογελούν. Σε κοιτούν ενώ εσύ περνάς στα ‘’ενδότερα’’.
Οι σκελετοί των πλοίων μαρτυρούν την αρμονία. Σκληρή δουλειά για να απολαύσεις τη διαδρομή κάποιες μέρες του Αυγούστου. Η έντονη μυρωδιά από μπογιά δίνει την αίσθηση άλλοτε του νέου και άλλοτε της επισκευής. Κάτω από τις μεγάλες σκιές των σκαφών, οι φρουροί του τόπου ξεκουράζονται. Απόλυτα συμφιλιωμένοι με το περιβάλλον υποδέχονται ακίνητοι τους ‘’ξένους’’. Σε κοιτούν με τα μεγάλα μάτια τους και συμφωνείτε σιωπηρά να θαυμάσετε τον τόπο.
Τ’ αραγμένα πλοία σε οδηγούν στο στόχο, σα να σχηματίζουν πομπή. Η θάλασσα μοιάζει να τα παρατηρεί μέχρι να τ’ αγκαλιάσει. Το φώς, πάλι, τονίζει το βαθύ κόκκινο της πλώρης και σε καλεί με τη σειρά του να ταξιδέψεις μακριά.
Κάποια μικρά σαπιοκάραβα είναι δεμένα κοντά στην ξύλινη προβλήτα. Μπορεί να μη λυθούν ποτέ, να μη ταξιδέψουν ξανά. Το φως κάνει τη σκουριά τους να φαίνεται πιο έντονη και σου θυμίζει πως κατάντησε ο τόπος…
Και εκεί που κάνεις να φύγεις, σκέφτεσαι πως υπάρχει πάντα χώρος για επισκευή. Όπως υπάρχει πάντα χώρος να ανακαλύψεις την ομορφιά, το διαφορετικό και τις εκπλήξεις στους καθημερινούς σου δρόμους. Όπως υπάρχει πάντα χώρος για ένα καρνάγιο που ετοιμάζει το επόμενο ταξίδι σου στ’ ανοιχτά.
