Η ζωή στις στοές της πόλης

Κολόμβου, Καράσσο, Χιρς, Χρυσικοπούλου, Μακρίδη, Φόρογλου, Αλλαμανή, Μαλακοπή, Ολύμπιος, Χρηματιστηρίου, Ερμείον. Ονόματα βγαλμένα από άλλη εποχή που κάτι μας θυμίζουν δίχως ίσως να ξέρουμε ακριβώς τι. Τοπωνύμια, ενδεικτικά χρήσεων ή ονόματα εμπόρων, μεγαλοϊδιοκτητών, περιοίκων που έδωσαν το όνομά του σε κάποια στοά. Στο κέντρο της πόλης μας παλαιότερα πολλές εμπορικές δραστηριότητες φιλοξενούταν σε στοές. Οι διαμπερείς ή όχι αυτοί διάδρομοι κάποτε στέναζαν από τον διερχόμενο κόσμο που ψώνιζε στα καταστήματά τους. Φυσικά η κατασκευή των στοών δεν ήταν κάτι το νέο. Στο εξωτερικό είναι συχνό φαινόμενο σε μεγάλα οικοδομικά συμπλέγματα, να αναπτύσσονται περίτεχνες και όμορφες στοές, άλλες ανοιχτές και άλλες σκεπασμένες. Στην πόλη μας οι στοές δεν ήταν σπάνιες αλλά ούτε και πολλές. Δεν περνούσαν όμως αδιάφορες. Αποτελούσαν σημαντικό μέρος εμπορίου αλλά και καλαισθησίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Στοά Μαλακοπή, στην Πλατεία Χρηματιστηρίου που έγινε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι και στέγασε την Τράπεζα Θεσσαλονίκης.

Στα χρόνια μας οι στοές μάλλον παρακμάζουν. Πολλά από τα καταστήματά τους έχουν περιορισμένη δραστηριότητα και άλλα είναι κλειστά. Άλλα πάλι έχουν αλλάξει χρήση και είναι πλέον καφέ και μπαράκια. Μέχρι και το όνομα κάποιων από αυτές τις στοές έχει λησμονηθεί πια. Είναι πάντως ακόμα εκεί. Οι μεγάλες και οι μικρές. Οι ζωντανές και οι έρημες. Οι εμπορικές και της διασκέδασης. Την επόμενη φορά που θα περάσουμε από μια στοά ας σηκώσουμε τα μάτια να δούμε τα φκιασίδια της και να προσπαθήσουμε να φανταστούμε πως ήταν 40-50-60 χρόνια πριν.