Βιώσιμη Ανάπτυξη και Περιβάλλον

Λέξεις: Βικτώρια Λαμπρινάκη, Μαρία Λαμπρίδη, Κατερίνα Ονγκάρη

Το περιβάλλον αποτελεί έναν από τους τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης και ίσως είναι η διάσταση της βιωσιμότητας που είναι ευρέως γνωστή σε όλους μας. Ο όρος «περιβαλλοντική βιωσιμότητα» παραπέμπει συνήθως στην «οικολογία» παρόλα αυτά οι δύο αυτοί όροι δεν είναι απαραίτητα ταυτόσημοι.

Τα υγιή οικοσυστήματα προσφέρουν στους ανθρώπους και στους ζωντανούς οργανισμούς ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες. Για να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του, το φυσικό μας περιβάλλον πρέπει να διατηρήσει τη λειτουργικότητα και τη χρηστικότητα του για μεγάλο χρονικό διάστημα Υπάρχουν δύο κύριοι τρόποι μείωσης των αρνητικών επιπτώσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας και ενίσχυσης των πλεονεκτημάτων που λαμβάνουμε από το φυσικό περιβάλλον και το πρώτο από αυτά είναι η περιβαλλοντική διαχείριση. Αυτή η άμεση προσέγγιση βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις πληροφορίες που προκύπτουν από επιστήμες όπως η γεωλογία, η περιβαλλοντολογία καθώς και η βιολογία. Ωστόσο, η διαχείριση αυτή αφορά το τέλος μιας μακράς σειράς έμμεσων παραγόντων που συνδέονται με την ανθρώπινη κατανάλωση, οπότε μια δεύτερη προσέγγιση είναι μέσω της διαχείρισης της κατανάλωσης των ανθρώπινων πόρων.

Η διαχείριση της κατανάλωσης των ανθρώπινων πόρων είναι μια έμμεση προσέγγιση που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις πληροφορίες που αποκτήθηκαν από την οικονομική επιστήμη. Ο HermanDaly έχει προτείνει τρία γενικά κριτήρια για την οικολογική βιωσιμότητα: Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα πρέπει να παρέχουν μια βιώσιμη απόδοση (το ποσοστό της συγκομιδής δεν πρέπει να υπερβαίνει το ποσοστό της αναγέννησης), για τις μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα πρέπει να υπάρχει ανάπτυξη ανανεώσιμων υποκατάστατων καιη παραγωγή αποβλήτων δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την αφομοιωτική ικανότητα του περιβάλλοντος (1).

Περιβαλλοντική Διαχείριση

Με την ευρύτερη έννοια ο όρος «περιβαλλοντική διαχείριση» περιλαμβάνει τους ωκεανούς, τα συστήματα γλυκού νερού, της γης και της ατμόσφαιρας, αλλά σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας, μπορεί να εφαρμοστεί εξίσου σε κάθε οικοσύστημα από ένα τροπικό δάσος μέχρι τον κήπο του σπιτιού μας (2,3). 

Οι αλλαγές στις χρήσης της γης είναι θεμελιώδης για την λειτουργία της βιόσφαιρας, Μεταβολές στις σχετικές αναλογίες της γηςεξαιτίας της αστικοποίησης, της γεωργία, των δασών, λιβαδιών και βοσκότοπων έχουν σημαντική επίδραση στο παγκόσμια νερό, τον άνθρακα καιτους βιοχημικούς κύκλους του αζώτου (4). Η διαχείριση της ατμόσφαιρας της Γης περιλαμβάνει αξιολόγηση όλων των πτυχών του κύκλου του άνθρακα για να βρεθούν λύσεις για την κλιματική αλλαγή, η οποία απασχολεί έντονα την ερευνητική κοινότητα παγκοσμίως, λόγω των πιθανών καταστροφικών επιπτώσεων στη βιοποικιλότητα και στις ανθρώπινες κοινωνίες. Τα μοτίβα κυκλοφορίας των ωκεανών έχουν ισχυρή επίδραση στο κλίμα και τον καιρό, επηρεάζοντας με τη σειρά τους τον εφοδιασμός σε τρόφιμα ανθρώπων και άλλων οργανισμών.

Διαχείριση της ανθρώπινης κατανάλωσης

Η ανθρώπινη κατανάλωση συνδέεται άμεσα με αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Για να μειώσουμε αυτές τις επιπτώσεις δε θα πρέπει μόνο να καταναλώνουμε λιγότερο αλλά θα πρέπει επίσης να καταστήσουμε τους κύκλους της παραγωγής, της χρήσης αλλά και της κατανάλωσης πιο βιώσιμους. Η διαχείριση της κατανάλωσης αγαθών και υπηρεσιών θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα στάδια της ανθρώπινης δραστηριότητας μέσω αλυσίδων κατανάλωσης. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές επιλογές και ο τρόπος ζωής του καθένα μας, οι ανάγκες για πόρους, αγαθά ή υπηρεσίες αλλά και οι επιπτώσεις όλων των τομέων της οικονομικής δραστηριότητας.

Η ανάλυση αυτών των καταναλωτικών μοτίβων συνδέει την χρήση των διαφόρων πόρων με τις περιβαλλοντικές, οικονομικές αλλά και κοινωνικές επιπτώσεις και παρέχει εργαλεία για τη σωστή διαχείριση αλλά και διατήρηση των πόρων και την προστασία του περιβάλλοντος στα πλαίσια της βιώσιμης ανάπτυξης.

Πηγή: http://www.tol.ca/Current-News-Initiatives/Environmental-Sustainability

1. Daly H.E. (1990). “Toward some operational principles of sustainable development.” Ecological Economics 2: 1–6. 2. “The Economics and Social Benefits of NOAA Ecosystems Data and Products Table of Contents Data Users”. NOAA. Retrieved 2009-10-13. 3. Jump up ^ Buchenrieder, G., und A.R. Göltenboth: Sustainable freshwater resource management in the Tropics: The myth of effective indicators, 25th International Conference of Agricultural Economists (IAAE) on “Reshaping Agriculture’s Contributions to Society” in Durban, South Africa, 2003. 4. Krebs (2001) pp. 560–582. 5. www.wikipedia.org