Parallax View

Weird Greek Cinema

του Τέλλου Φίλη Αυτό που ο Παγκόσμιος Tύπος ονομάζει “weird ελληνικό σινεμά”, είναι ώρα νομίζω , με αφορμή την υποδοχή που είχε στην Βενετία το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά, να πει κάποιος δημόσια, ότι καθόλου αλλόκοτο δεν είναι, η είναι , όσο weird θεωρείται από οποιονδήποτε δεν κατέχει την νεοελληνική ψυχοσύνθεση. Αντίθετα αυτό το […]

Τέλλος Φίλης
weird-greek-cinema-14114
Τέλλος Φίλης
avranas.jpg

του Τέλλου Φίλη

Αυτό που ο Παγκόσμιος Tύπος ονομάζει “weird ελληνικό σινεμά”, είναι ώρα νομίζω , με αφορμή την υποδοχή που είχε στην Βενετία το «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά, να πει κάποιος δημόσια, ότι καθόλου αλλόκοτο δεν είναι, η είναι , όσο weird θεωρείται από οποιονδήποτε δεν κατέχει την νεοελληνική ψυχοσύνθεση. Αντίθετα αυτό το σινεμά, είναι το αποτέλεσμα σκληρής αυτοκριτικής και βαθιάς εσωτερικής αναζήτησης από μια γενιά έξυπνων και Παγκόσμιων Ελλήνων δημιουργών, που σε αντίθεση με την πολιτική σκηνή και τους εν υπνώσει ψηφοφόρους τηλεθεατές της χώρας, βάζει τα θέματα επί των τύπων των ήλων. Ένα σινεμά που δεν φοβάται να είναι σκληρό κι ειρωνικό ταυτόχρονα. Προκλητικό και απολύτως υπενθυμιστικό των αξιών μας, που καθημερινά εκπίπτουν. Ένα σινεμά συνδεδεμένο κατευθείαν με τις δομές των αρχαίων τραγωδιών μας και ταυτόχρονα απόλυτα εξοικειωμένο με τις τελευταίες αισθητικές φόρμες της παγκόσμιας κινηματογραφικής πρωτοπορίας. Η πιο περίτρανη απόδειξη μιας νέας ελληνικότητας απαλλαγμένης από σουσουδισμούς του παρελθόντος που κοιτά κατάματα την αλήθεια , γι αυτό και αφορά φύσει και θέσει, το παγκόσμιο κοινό, γι΄αυτό συναρπάζει την παγκόσμια κριτική. Γι’ αυτό μαζεύει βραβεία κι ας αγνοείται η παραμένει “ακατανόητο” από τους αυτόκλητους εγχώριους κριτικούς. Κι όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουν, το υποστηρίξουν και το εφαρμόσουν σε όλες τις κοινωνικές τους παραμέτρους οι κήνσορες και θεράποντες που διεκδικούν θέσεις κι αξιώματα στον δημόσιο βίο μας, τόσο πιο τίμια θα αντιμετωπίσουμε τα νέα δεδομένα όχι μόνο στον Πολιτισμό αλλά και στην ζωή μας. Όχι άλλα ψέματα. Όχι άλλες απομιμήσεις. Ας γίνει το νέο ελληνικό σινεμά η αφορμή να συνέλθουμε από τον ιθαγενή μας λήθαργο λοιπόν.

Λίγα λόγια για την ταινία Miss Violence του Αλέξανδρου Αβρανά

με τους Θέμης Πάνου, Ρένη Πιττακή, Ελένη Ρουσσινού, Μηνάς Χατζησάββας, Χρήστος Λούλης

Την ημέρα των γενεθλίων της, η 11χρονη Αγγελική πηδάει από το μπαλκόνι και πέφτει στο κενό χαμογελώντας. Ενώ η αστυνομία και η κοινωνική πρόνοια προσπαθούν να καταλάβουν ποιος ήταν ο λόγος της πιθανής αυτοκτονίας, η οικογένειά της υποστηρίζει σθεναρά πως ήταν ατύχημα και προσπαθεί πεισματικά να την “ξεχάσει” και να συνεχίσει τη τακτοποιημένη ζωή της.

Στη φετινή 70η Μόστρα της Βενετίας στο «Miss Violence» απονεμήθηκε το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Αλέξανδρο Αβρανά, το Βραβείου Α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του Θέμη Πάνου, το Arca CinemaGiovani Καλύτερης Ταινίας και το Fedeora για την Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία του φεστιβάλ.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα