Ματιές στην πόλη

Νέα Δυτική Είσοδος Θεσσαλονίκης: Μια ραγισμένη βιτρίνα

Το άνοιγμα του νέου εκπτωτικού κέντρου και των κινηματογράφων έφερε στη γειτονιά λίγο περισσότερο κόσμο από ότι παλιά. Στη γειτονιά δεν έχει και πολλά να κάνεις. Η πόλη μοιάζει να σταματάει στη διασταύρωση των δικαστηρίων. Η νέα δυτική είσοδος της Θεσσαλονίκης- όσα χρόνια κι αν περάσουν νέα δυτική είσοδος θα λέγεται, για να θυμίζει ένα από […]

Μιχάλης Γουδής
νέα-δυτική-είσοδος-θεσσαλονίκης-μια-ρ-22636
Μιχάλης Γουδής
1.jpg

Το άνοιγμα του νέου εκπτωτικού κέντρου και των κινηματογράφων έφερε στη γειτονιά λίγο περισσότερο κόσμο από ότι παλιά. Στη γειτονιά δεν έχει και πολλά να κάνεις. Η πόλη μοιάζει να σταματάει στη διασταύρωση των δικαστηρίων. Η νέα δυτική είσοδος της Θεσσαλονίκης- όσα χρόνια κι αν περάσουν νέα δυτική είσοδος θα λέγεται, για να θυμίζει ένα από τα τελευταία έργα υποδομής που ξεκίνησαν και ολοκληρώθηκαν στην πόλη- είναι ένας δρόμος που μπορεί να σου προκαλέσει θλίψη, αν έχεις την πολυτέλεια να κοιτάς έξω από το παράθυρο και δεν πρέπει να προσέχεις την κυκλοφορία.

Γενικά, οι είσοδοι των πόλεων είναι από τα λιγότερο φροντισμένα σημεία του αστικού τοπίου, δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία πύλη για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν. Στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης η νέα δυτική είσοδος προσφέρει από τον ανισόπεδο κόμβο της ιδανική θέα στον επισκέπτη σε κουφάρια παλιών σημαντικών, κατά κύριο λόγο βιομηχανικών, κτιρίων και μία απαράμιλλη μυρωδιά ένεκα του λιμανιού.

Και μόλις αρχίσει η κατηφόρα αρχίζουν οι βρώμικοι γυμνοί τοίχοι, τα αναξιοποίητα σόκορα, ευτυχώς τα τελευταία δυο χρόνια οι παρεμβάσεις του Θεσσαλονίκη Αλλιώς και του Urban Art Ventures άλλαξαν το μεγάλο τοίχο που καταλήγει στα δικαστήρια. Κατά τα άλλα οι ξεχασμένες αφίσες που με περίσσια άνεση ανήρτησε ο καθένας, τα μπάνερ των σκυλάδικων και των εκλογών που χάσκουν σε διάφορες κολώνες είναι το ντεκόρ. Υπάρχει, βέβαια, και το «στολίδι της Αναγεννήσεως» που κι αυτό με τη σειρά αναμένει χρόνια μια κάποια αξιοποίηση, μόνο και έρημο. Και να που φτάσαμε στο σηματοδότη των δικαστηρίων. Το δικαστικό μέγαρο στα αριστερά, η… παλιά δυτική είσοδος στο δεξί χερί και το λιμάνι μπροστά μας. Το λιμάνι που απαλλαγμένο από τα πάσης φύσεως οπτικά εμπόδια, δίνοντας την ευκαιρία στους περαστικούς για κλεφτές ματιές στα άδυτά του.

Το παράδειγμα του λιμανιού μπορεί να δείξει το δρόμο και για την υπόλοιπη περιοχή που χρήζει άμεσου καλωπισμού και φροντίδας χωρίς κολλήματα στο παρελθόν και στην πεπατημένη. Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα χωρίς μεγάλο κόστος. Αρκεί να μπει μπροστά η δημιουργικότητα. Θα μπορούσαν για παράδειγμα οι φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών να μετατρέψουν τα σόκορα και τους τοίχους εκατέρωθεν του δρόμου σε γιγαντιαίους καμβάδες, προσθέτοντας χρώμα στο μουντό τοπίο.

Το σχεδόν άγνωστο σε όσους δεν ασχολούνται με την ιστορία Τοπ Χανέ που δεσπόζει πλάι στο τοίχος θα μπορούσε επίσης να αναδειχθεί, όπως και το ίδιο το τοίχος. Η γειτονιά των κινέζων που κυριαρχεί στο πλάι και τη Γιαννιτσών. Αλλά και η ανάπλαση του περιβάλλοντος χώρου του εμπορικού κέντρου που έχει ανακοινωθεί ίσως δημιουργεί μια ευκαρία.

Εκεί που απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια είναι στους παράπλευρους δρόμους. Τα προβλήματά τους έχουν αναλυθεί εκτενώς σε ρεπορτάζ της Parallaxi, οπότε δε χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε. Το βέβαιο είναι πως αν υπάρχει σχέδιο για την διαμόρφωση της ευρύτερης περιοχής από τη Γιαννιτσών και πέρα, τότε αυτό δεν έχει εφαρμοστεί. Μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο για τη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης, φέρνει στα αποτελέσματα εκατοντάδες αγγελίες για χώρους που νοικιάζονται σε πολύ χαμηλές τιμές. Σε μία πόλη που έχει πυκνοκατοικηθεί πέραν των ορίων της λογικής, μία ολόκληρη γειτονιά περιμένει, παραμένοντας για διάφορους λόγους απλησίαστη μέχρι στιγμής.

Αν στην παραπάνω εικόνα προσθέσει κανείς και το αντίστοιχο χάλι της ανατολικής μεριάς τόσο στο Φοίνικα όσο και στον περιφερειακό, αντιλαμβάνεται κανείς πως το κατάστημα «Θεσσαλονίκη» πάσχει πολύ σε επίπεδο βιτρίνας. Βέβαια, εδώ η πόλη έχει ζωτικά προβλήματα να επιλύσει, όπως το κυκλοφοριακό, το μπλοκάρισμα του μετρό, τα σκουπίδια, την παράνομη στάθμευση, την εγκληματικότητα που αυξάνεται, τα λουκέτα στα εμπορικά καταστήματα… Πού καιρός να ασχοληθεί κανείς με τη βιτρίνα; Ξέρεις, όμως, πολλά επιτυχημένα μαγαζιά χωρίς ωραία βιτρίνα…;

* Η είσοδος του περιπτέρου της ελληνικής συμμετοχής με τίτλο “Made in Athens” στη 13η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας που έχει ως θέμα το “Common Ground”…

Σχεδόν έξι μήνες πέρασαν από την προβολή της ταινίας που γυρίσαμε στην περιοχή. Η κατάσταση άλλαξε ελάχιστα.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα