3 υπέροχες ιδέες για ένα καραντινάτο Σαββατοκύριακο!

Το ‘Νοτούρνο’ του Σούμπερτ, γραμμένο το φθινόπωρο του 1827, είναι ένα συγκλονιστικό κομμάτι για τρίο πιάνου, που εξελίσσεται σε τέσσερα μέρη, με αργό ρυθμό, αποπνέοντας τραγικότητα. Η κύρια μελωδία του παραπέμπει στο πρώτο μέρος της ‘Ημιτελούς Συμφωνίας’ του συνθέτη, ενώ το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των τριών φθόγγων θυμίζει εμβατήριο, προσδίδοντας μία αντίθεση πολεμικού χαρακτήρα σε αυτή την ελεγεία. Το δεύτερο μελωδικό του θέμα κινείται σε πιο πνευματικά μονοπάτια σβήνοντας μυστηριωδώς στο τέλος, αφήνοντας μία αίσθηση αιώρησης. Το κομμάτι έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

Ο Ρώσος συνθέτης, μαέστρος και πιανίστας Άντον Αρένσκι υπήρξε ένας σπουδαίος δάσκαλος πιάνου με μαθητές, μεταξύ άλλων, τους Ραχμάνινοφ και Σκριάμπιν. Συνθετικά δεν κατάφερε να αναπτύξει ένα ξεχωριστό προσωπικό στυλ, ενώ επηρεάστηκε έντονα από τον καλό του φίλο Τσαϊκόφσκι. Το ‘Πιάνο τρίο σε ρε ελάσσονα, έργο 32’ είναι το αποτέλεσμα της βαθιάς εντύπωσης που έκανε στο συνθέτη το ‘Πιάνο τρίο σε λα ελάσσονα, έργο 50’, που ο Τσαϊκόφσκι έγραψε στη μνήμη του Νικολάι Ρουμπινστάιν, εγκαινιάζοντας στη Ρωσία μία σειρά συνθέσεων ελεγειακού χαρακτήρα στη μνήμη καλλιτεχνών που έφυγαν από τη ζωή. Ο Αρένσκι έγραψε αυτό το τρίο για πιάνο στη μνήμη του βιολοντσελίστα φίλου του Καρλ Ντάβιντοφ και αυτός είναι ο λόγος που το τσέλο κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο έργο. Την αρχική μελαγχολία διακόπτει ένα υπέροχο βαλς για να καταλήξουμε σε ένα σπαρακτικό θρήνο στο φινάλε, όπου ο συνθέτης προσθέτει λίγες δροσιές αναπόλησης, πριν παραδοθεί οριστικά στο τελικό βλοσυρό συμπέρασμα.