Parallax View

Ελένη Πέτα: Από το Κ.Ω.Θ στις μουσικές σκηνές

της Γιώτας Κωνσταντινίδου Εικόνες: Άννα Καρμίρη Η Ελένη Πέτα μας δίνει ραντεβού κάθε Κυριακή για τις πιο όμορφες μουσικές περιπλανήσεις της ζωής μας σε μουσική σκηνή της πόλης. Τη συναντήσαμε στα ωραιότερα σημεία της πόλης, μας μίλησε για τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη, την ευγνωμοσύνη που νιώθει για την έλευση του παιδιού της και […]

Γιώτα Κωνσταντινίδου
ελένη-πέτα-από-το-κ-ω-θ-στις-μουσικές-σκ-40144
Γιώτα Κωνσταντινίδου
eleni_peta_2.jpg

της Γιώτας Κωνσταντινίδου

Εικόνες: Άννα Καρμίρη

Η Ελένη Πέτα μας δίνει ραντεβού κάθε Κυριακή για τις πιο όμορφες μουσικές περιπλανήσεις της ζωής μας σε μουσική σκηνή της πόλης. Τη συναντήσαμε στα ωραιότερα σημεία της πόλης, μας μίλησε για τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη, την ευγνωμοσύνη που νιώθει για την έλευση του παιδιού της και την ανάγκη της να εξελίσσεται καλλιτεχνικά.

Η μουσική σας ενασχόληση είναι απόρροια μια οικογένειας με μουσικούς ή μιας οικογένειας που θεωρούσε σημαντικό εφόδιο τη μουσική καλλιέργεια;

Προέρχομαι από οικογένεια μουσικών. Ο πατέρας μου ήταν μουσικός, έπαιζε κοντραμπάσο και μάλιστα σπουδάζαμε μαζί στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Ήταν μπασίστας αλλά σε ηλικία 30 ετών αποφάσισε να σπουδάσει κοντραμπάσο στο Κρατικό Ωδείο. Εγώ λοιπόν πήγαινε ως μαθήτρια του βιολοντσέλου και ο πατέρας μου για την εκμάθηση του κοντραμπάσο. Ο αδερφός μου δε, μουσικός και αυτός, έπαιζε πιάνο και βιολί. Η μαμά μου ήταν απλά ακροάτρια!

Ξεκινήσατε την καριέρα σας, παίζοντας βιολοντσέλο, σας βοήθησε στην εξέλιξή σας ως ερμηνεύτρια;

Είναι το άλφα και το ωμέγα. Είναι αδιανόητο να μη γνωρίζεις μουσική και να τραγουδάς. Το να παίζεις κάποιο όργανο, βοηθάει εξαιρετικά στη μουσικότητα, στην αντίληψη, στο να μιλάς μια κοινή γλώσσα με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι, με τους μουσικούς. Γενικά, είναι υψίστης σημασίας για μένα, να κουβαλάς μια παιδεία, ανεξάρτητα με τι ασχολείσαι.

Στα πρώτα σας βήματα, συνεργάζεστε με το Νίκο Παπάζογλου…

Ως μουσικός, παίζοντας βιολοντσέλο, αυτό ήταν. Ως παιδί, γιατί τότε ήμουν 17 χρονών, ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία με ένα τόσο σπουδαίο καλλιτέχνη. Μια εμπειρία συναυλιών σε όλη την Ελλάδα. Ως μουσικός, μαζί με ταλαντούχους άλλους μουσικούς. Θυμάμαι τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, την Ευανθία Ρεμπούτσικα. Υπήρξε μια όμορφη εμπειρία ως μουσικός γιατί πέρα από τις ακαδημαϊκές γνώσεις του Κρατικού Ωδείου στην κλασική μουσική, ήρθε το βάπτισμα του πυρός με ένα άλλο είδος.

Τραγουδήσατε σε μεγάλες πίστες και σε μουσικές σκηνές. Τι πρέπει να διαθέτει ο χώρος που σας φιλοξενεί;

Επειδή ξεκίνησα σε αρκετά μικρή ηλικία και αναμφισβήτητα σε άλλες εποχές, πέρασα από πολύ μεγάλους χώρους και μεγάλες συνεργασίες. Αποτελούσα μέρος ενός προγράμματος μεγάλων ονομάτων. Αυτό δεν ήταν κάτι που με ικανοποιούσε από την άποψη ότι δεν μπορούσα να ξεδιπλώσω αυτό το οποίο ήμουν, σαν ψυχοσύνθεση, σαν τραγουδίστρια, σαν μουσικός. Πιστεύω ότι οι μικροί χώροι είναι πολύ πιο ζεστοί. Σου δίνουν την ευκαιρία να έχεις καλύτερη επικοινωνία με το κοινό που έρχεται να σ’ ακούσει και να περάσεις αυτό που θέλεις. Είναι πολύ άβολο να είσαι πάνω σε μια σκηνή και από κάτω να τρώνε, να μιλάνε, να φωνάζουν και κάποια στιγμή να καλύπτουν αυτές οι φωνές ακόμα και το μικρόφωνο. Αυτό ήταν κάτι που δεν μ’ ευχαριστούσε και γι’ αυτό και το άλλαξα.

Νιώθετε ότι απέχετε τα τελευταία χρόνια ή ότι κάνετε σταθερά επιλεκτικά βήματα;

Δεν νιώθω ότι απέχω. Το χρονικό διάστημα το οποίο σταμάτησα ήταν περίπου δύο χρόνια, όπου γέννησα το γιο μου και ήθελα να αφοσιωθώ στο να τον μεγαλώσω. Δεν απέχω, πάντα κάνω πράγματα, είτε δισκογραφικά, είτε σε επίπεδο liveεμφανίσεων, απλά οι χώροι που επιλέγω να εμφανίζομαι δεν έχουν τη συχνότητα που έχουν κάποιοι μεγάλοι χώροι.

Η σύμπραξη με την Πέμυ Ζούνη ήταν αφορμή για ερμηνείες πιο θεατρικές;

Δεν έκανα τίποτα που αφορούσε το θέατρο. Το μόνο που κάναμε ήταν κάποιοι διάλογοι ως ένα ταξίδι δυο γυναικών, το cargo, έτσι λεγόταν η παράσταση. Η Πέμυ, τραγουδούσε και χόρευε tango, που ήταν και η μεγάλη της αδυναμία και γω τραγουδούσα. Δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο που σχετίζεται με την υποκριτική, ούτε θα μπορούσα γιατί δεν το έχω σπουδάσει και ούτε έχω κάποιο φυσικό ταλέντο πάνω σ’ αυτό. Το να επιλέγεις τέτοιου είδους τραγούδια όπως το AstoPiazzolla ή η συνεργασία μου με τους Tangarto, τα πορτογαλικά Fados, τα γαλλικά τραγούδια, είναι σίγουρο ότι αυτά όντως διαθέτουν μια θεατρικότητα και ένα λυρισμό, ο οποίος, όμως, είναι στην ιδιοσυγκρασία μου και μου βγαίνει φυσιολογικά. Δεν υποκρίνομαι κάτι όταν τραγουδάω. Μου αρέσει αυτό το είδος των τραγουδιών.

Που θα περιπλανηθούμε μουσικά μέσα από το live σας στη Θεσσαλονίκη;

Σίγουρα στη δική μου δισκογραφία και επειδή πάντα ήμουν άνθρωπος που ζήλευα τα τραγούδια των άλλων, με την καλή έννοια, φροντίζω στα προγράμματά μου να περιλαμβάνω τραγούδια από άλλους συνθέτες και της εποχής μας, σύγχρονα κομμάτια και αλλά και κομμάτια κλασικών συνθετών, όπως Θεοδωράκη, Χατζηδάκη, τα οποία τα προσεγγίζω μέσα από τη δική μου οπτική. Ξένια κομμάτια, από Πορτογαλία, Γαλλία καθώς και αγγλικά κομμάτια. Αυτό που αποτελεί υπέροχη συγκυρία στα lives μου στη Θεσσαλονίκη είναι το αφιέρωμα στον Τσιτσάνη που θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα.. Παρόλο που δεν είμαι λαϊκή τραγουδίστρια, θεωρώ ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτες ο οποίος ήταν πολύ μπροστά συνθετικά για την εποχή του. Το αφιέρωμα θα περιλαμβάνει πολύ αγαπημένα τραγούδια του μεγάλου συνθέτη που αγαπάει πολύ και ο κόσμος. Είναι στην ουσία ένα πρόγραμμα άκρως ψυχαγωγικό στο οποίο συμμετέχει και το κοινό. Τραγουδάει και διασκεδάζει.

Είστε Θεσσαλονικιά που ζείτε στην Αθήνα. Όταν περπατάτε στη Θεσσαλονίκη, τι νιώθετε ότι έχει αλλάξει;

Νομίζω ότι έχει γίνει πολύ πιο όμορφη. Πάντα θαύμαζα την αισθητική αυτής της πόλης, από τα μαγαζιά, τα καφέ της μέχρι τους ανθρώπους της. Έχει ένα χαρακτήρα που μ’ αρέσει και αγαπώ ιδιαίτερα. Όταν περπατώ στην παραλία, νιώθω όπως όταν ήμουν παιδί και περπατούσα σ’ αυτούς τους δρόμους. Σαφώς υπάρχει ένα τεράστιο πρόβλημα που έχει να κάνει με την κυκλοφορία, περιμένουμε ακόμα το μετρό που θα λύσει πολλά προβλήματα. Υπάρχουν κακώς κείμενα στην πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά δεν σ’ αφήνει να μείνεις σ’ αυτά, ελπίζεις για το καλύτερο.

Ως μαμά πλέον, όταν παρατηρείτε το γιο σας, τι σκέφτεστε;

Ότι είναι διαφορετικό πλάσμα. Μπορεί να βγήκε από μένα, αλλά δεν παύει να είναι μια ανεξάρτητη προσωπικότητα, ένας χαρακτήρας διαφορετικός που θέλει πλάσιμο. Είναι τεράστια η ευθύνη να έχεις ένα παιδί και να το ανατρέφεις σωστά.

Γέλια, σκέψεις για το αύριο, άγχος για το σήμερα και ελπίδα. Αφού μας πλημμύρισε με καλοσύνη και ευγένεια, απομακρύνθηκε αθόρυβα στο πλήθος. Αυτό είναι η Ελένη Πέτα, ένα ταλαντούχο χαμογελαστό κορίτσι.

Η φωτογράφιση πραγματοποιήθηκε στην ιστορική Στοά Πελοσώφ, Τσιμισκή 22, στο Toms Flagship Store. Η Ελένη Πέτα εμφανίζεται κάθε Κυριακή στο ΑROMA LIVE

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα