Η συγκινητική ανάρτηση του Γιάννη Τσιτουρίδη για τον αδελφό του, Κώστα

«Δεν ξέρω πού πήγες, αν πήγες. Δεν ξέρω πού βρίσκεσαι, αν βρίσκεσαι. Δεν ξέρω πού υπάρχεις, αν υπάρχεις. Δεν ξέρω αν βλέπεις, αν ακούς, αν νιώθεις. Όμως να ξέρεις ότι μου λείπεις».

Αυτά ήταν μερικά από τα συγκινητικά λόγια του Γιάννη Τσιτουρίδη για τον αδελφό του, Κώστα που έφυγε πριν λίγα 24ωρα από τη ζωή νικημένος από τον κορονοϊό.

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

ΑΔΡΑΞΕ ΤΗ ΜΕΡΑ (CARPE DIEM) Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem quam minimum credula postero (ΟΡΑΤΙΟΥ ΩΔΕΣ) Εσύ , Λευκονόη μου, μη ρωτάς, δεν κάνει να το ξέρεις, ποιο τέλος για σένα και ποιο τέλος για μένα θα δώσουν οι θεοί• και μη γυρεύεις με αριθμούς Βαβυλωνίων να το βρεις. Πόσο καλύτερα είναι υπομονή σε ό, τι γενεί να δείχνεις! είτε πολλούς χειμώνες μας χάρισε ο Δίας είτε αυτόν εδώ ως τελευταίο που τώρα το κύμα της τυρρηνικής χτυπά τα απέναντι βράχια• να είσαι σοφή, να στραγγίζεις το κρασί και να περιορίζεις την μακρά σου ελπίδα σε σύντομο χρόνο. Γιατί όσο εμείς μιλάμε θα έχει ήδη φύγει ο φθονερός ο χρόνος: άδραξε την μέρα έχοντας όσο το δυνατόν λιγότερη εμπιστοσύνη στο αύριο. Σήμερα κηδεύσαμε τον αδερφό μου Κωστή Ήμουν περισσότερο πατέρας του παρά αδερφός του , γι’ αυτό και η λύπη μου είναι πολύ μεγάλη. Είχε εμμονή ενάντια στα λαμόγια και τη μίζα Είχε εμμονή με την οργάνωση και την στήριξη του ΕΣΥ Είχε εμμονή με την ανιδιοτελή προσφορά στον τόπο Ήταν πρώτος στα τσίπουρα, τις ταβέρνες, το καφενείο Ήταν πρώτος στα γλέντια Ήταν πρώτος στις παρέες και στις φιλίες Αγαπημένε μου Κωστή, Δεν ξέρω πού πήγες, αν πήγες Δεν ξέρω πού βρίσκεσαι, αν βρίσκεσαι Δεν ξέρω πού υπάρχεις, αν υπάρχεις Δεν ξέρω αν βλέπεις, αν ακούς, αν νιώθεις Όμως να ξέρεις ότι μου λείπεις.