Θεσσαλονίκη: Κατακρεουργούν τις μουριές στην Άνω Πόλη

Το κλάδεμα των δένδρων αποτελεί μια τεχνική η οποία βοηθά την υγιή ανάπτυξη τους. Κατά συνέπεια πρέπει να γίνεται από γνώστες και υπό την καθοδήγηση των ειδικών επιστημόνων και φυσικά το κλάδεμα πρέπει να γίνεται στην σωστή εποχή για το κάθε είδος και όχι όποτε βολεύει τις υπηρεσίες. 

Η εικόνα ενός… κατακρεουργημένου δένδρου μόνο θλίψη μπορεί να προκαλέσει ειδικά στις μεγαλουπόλεις που τα δένδρα και το πράσινο αποτελούν το μέγα ζητούμενο. 

Ενα ακόμα λάθος κλάδεμα επισημαίνει με ανάρτησή του στο facebook ο Βίκτωρ Δεκαβάλας κάτοικοις της Άνω Πόλης στη Θεσσαλονίκη όπου οι μουριές που κάποτε ήταν σήμα κατατεθέν της περιοχής πλέον έχουν αφανιστεί ενώ όσες απέμειναν έχουν πέσει θύματα των λάθος κλαδεμάτων.  Αναλυτικά η ανάρτηση του:

Οι μουριές ήταν το χαρακτηριστικό δέντρο της Άνω Πόλης. Τα χρόνια πέρασαν, οι περισσότερες χάθηκαν στον βωμό της “ανάπτυξης” και της ανοικοδόμησης. Ήμουν από τους τυχερούς. Όταν μετακόμισα στην Άνω Πόλη, απέναντι από το μπαλκόνι μου, υπήρχε ένα παλιό σπίτι με μία μουριά. Τα χρόνια πέρασαν, το σπίτι έπεσε, ότι έμεινε το κατεδάφισε ο δήμος. Το δέντρο όμως έμεινε. Θεριέψει. Μας χαιρετούσε με τα κλαδιά του τον χειμώνα, ήταν το πρώτο που έβγαζε φύλλα κι άνθιζε την άνοιξη, μας δρόσιζε το καλοκαίρι. Κάποιους άρχισε να τους ενοχλούν τα φύλλα του που έπεφταν, τα κλαδιά του που έφταναν στα παράθυρα τους. Πριν χρόνια το σώσαμε, τελευταία στιγμή από τον ξεριζωμό. Τελευταία άρχισε να ενοχλεί και την ιδιοκτήτρια του οικοπέδου, που ήθελε να το πουλήσει. Όταν μπήκαν τα πρώτα χαρτιά στον κορμό, “κοπή δέντρου”, τρόμαξα. Όσοι το θεωρούσαμε κομμάτι της γειτονιάς μας, της ζωής μας, προσπαθήσαμε ξανά να το σώσουμε.

Πήραμε την διαβεβαίωση ότι απλά θα κλαδευτεί, θα κοπούν τα κλαδιά που ενοχλούν τα γύρω σπίτια. Πρόλαβα να βγάλω μία φωτογραφία το δέντρο όπως ήταν πριν. Ένα απόγευμα που γύρισα, είδα αυτή την εικόνα. Κόπηκε η ψυχή μου στα δύο. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο στην γειτονιά. Σ’ αυτό τον τόπο, ό,τι όμορφο πρέπει να καταστρέψετε και κανείς να μην δίνει λόγο γι’ αυτό…

Η συζήτηση για τα θέματα αστικού πρασίνου και για τα κλαδέματα άνοιξε χθες και στο Δήμο Αθηναίων, όπως έκανε γνωστό με ανάρτηση της η δημοτική σύμβουλος, Έφη Γιαννοπούλου. 

Χαρακτηριστικά αναφέρει: 

Στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου συζητήσαμε σχεδόν επί πέντε ώρες για το θέμα του αστικού πρασίνου, με αφορμή τις διαμαρτυρίες για τα “αυστηρά” (κατά τη δημοτική αρχή) κλαδέματα των δέντρων και για τη γενικότερη κατάσταση του πρασίνου στην πόλη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μάλλον προσπαθούσαμε να συζητήσουμε, αφού η δημοτική αρχή επέμενε ότι όλα γίνονται καλώς, ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ότι εν γένει η κατάσταση βαίνει καλώς και θα γίνει ακόμη καλύτερη στο μέλλον, ενώ οι διαμαρτυρίες είναι υποκινούμενες, μειοψηφικές και ζήτημα πολιτικών εμμονών.

Στην πραγματικότητα, με τεκμήρια μπορεί να πει κανείς ότι τα δέντρα κλαδεύονται με λάθος τρόπο (συχνά και λάθος δέντρα), σε λάθος χρόνο (σε περίοδο ανθοφορίας ή φωλεοποίησης των πουλιών), χωρίς συνέπεια (δίπλα δίπλα κουτσερεμένα και ακλάδευτα), χωρίς εποπτεία από την υπηρεσία πρασίνου του Δήμου, αλλά ούτε και από ειδικό γεωπόνο των συνεργείων, χωρίς έλεγχο και δημόσιο απολογισμό.

Κατά τη γνώμη μου, στη συζήτηση αναδείχτηκε κάτι ακόμη, ότι η αντίληψη της δημοτικής αρχής και δυστυχώς και του προϊσταμένου της υπηρεσίας δεν έχει ακόμη εμπεδώσει τη σημασία του αστικού πρασίνου για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και ότι αναφέρεται σε αυτά τα θέματα μόνο με όρους επικοινωνίας. Δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει όταν τρία χρόνια πριν ο νυν δήμαρχος δήλωνε ότι “δεν ενδιαφέρει τον δημότη αν ο δήμαρχος της πόλης του έχει άποψη για την κλιματική αλλαγή”.

 Και όσο κι αν στο μεταξύ ο κ. Μπακογιάννης διορίζει σύμβουλο για την αντιμετώπιση της αστικής θερμικής νησίδας και φτιάχνει αντιδημαρχία Πρασίνου και Κλιματικής Αλλαγής, είναι εξίσου αλήθεια ότι αυτά τα τρία χρόνια δεν μας έχει παρουσιάσει το παραμικρό επιχειρησιακό σχέδιο, κανέναν ολιστικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, ούτε για την αύξηση του αστικού πρασίνου. Με τον ίδιο τρόπο που ο προϊστάμενος της υπηρεσίας πρασίνου έκανε χτες εμφατικά τον διαχωρισμό μεταξύ των αναγκών των δέντρων και των αναγκών της πόλης ή ακόμη και των κατοίκων ατομικά ως δύο αντιπαρατιθέμενα πράγματα.

 Με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται οι κοπές δέντρων στα κοινοτικά συμβούλια και στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Τα δέντρα ως κάτι που εμποδίζει τη ζωή της πόλης, που έρχεται σε κόντρα με τις “ανάγκες” των κατοίκων. Με τον ίδιο τρόπο που διαφημίζονταν τα μηχανάκια της Ομόνοιας αντιστοιχιζόμενα σε αριθμό δέντρων. Με τον ίδιο τρόπο που αποδυναμώνεται η υπηρεσία πρασίνου και διοχετεύονται όλες οι δουλειές σε ιδιώτες αμφιβόλου τουλάχιστον επάρκειας.

Με τούτα και μ’ εκείνα, το καλοκαίρι θα καιγόμαστε σε μια Αθήνα χωρίς σκιά, τα δέντρα που κουτσουρεύουμε θα αδυνατίζουν και θα παρακμάζουν και ο δήμαρχος θα βγάζει λόγους για την κλιματική αλλαγή και τα pocket parks.