Μην προσπερνάτε αδιάφορα τα πούλμαν

Τα πρώτα πτώματα τα συναντώ στην οδό Αγίου Δημητρίου, στο ύψος της Ιατρικής Σχολής, κατευθυνόμενος ανατολικά, πριν το κολυμβητήριο. Είναι τα πτώματα που βρέθηκαν διεσπαρμένα πάνω στον ολοκαίνουργιο τσίλικο δρόμο στις αρχές του εξήντα. Κυριακή πρωί ήταν, βγήκαν για βόλτα οι άνθρωποι, βρήκανε πεταμένους πεθαμένους στους δρόμους της πόλης, από το ύψος του Ευκλείδη μέχρι την Αγίου Δημητρίου. Τα νεατερντάλεια τουίτερ και φέισμπουκ εκείνης της εποχής, δηλαδή τα στόματα των ανθρώπων, άρχισαν να κελαηδούν τις φήμες: ήρθε η Καμόρα στην πόλη, σατανιστές θα είναι, συμμορία δολοφόνων παίρνει κεφάλια. Τη Δευτέρα το πρωί οι εφημερίδες εξήγησαν. Επρόκειτο για τα πτώματα που μεταφέρονταν από τα ψυγεία του παλιού νεκροτομείου, στο ύψος του Ευκλείδη, στους χώρους του νέου νεκροτομείου, στο κτίριο της Ιατρικής Σχολής, στην πανεπιστημιούπολη. Τα φόρτωσαν χαράματα σε ένα φορτηγάκι μεταφορών, όμως καθ’ οδόν η καρότσα του άνοιξε και τα μοίρασε στους δρόμους.

Δεξί φλας, κατεβαίνω της Τρίτης Σεπτεμβρίου έως τέλους, παριστάνω (γιατί;) πως δεν βλέπω το πεζοδρόμιο της παραλιακής όπου ξεψύχησε εμβολισμένος πριν από μια εβδομάδα ο πρύτανης, ενώ στο ύψος του Μακεδονία Παλλάς, κάνω διανοητικά σλάλομ για να αποφύγω τα αιμόφυρτα κορμιά που κάποια λαμαρίνα αυτοκινήτου τα ξάπλωσε χάμω. Φλασιά πρώτη. Δεκαετία εβδομήντα. Φθινόπωρο. Επιστρέφει από τη βραδινή του βόλτα στο σπίτι. Ορίστε, μου λέει. Είναι ένα ξερό φύλλο με μια κηλίδα από αίμα πάνω του. Είχε γίνει τροχαίο στην παραλιακή εκείνο το βράδυ. Φλασιά δεύτερη. Δεκαετία ενενήντα. Δευτέρα πρωί. Εκείνος έρχεται στη δουλειά κάτασπρος, πανιασμένος, συρρικνωμένος. Χθες κήδεψα τη σύζυγό μου, λέει. Το Σάββατο τη χτύπησε αμάξι στην Κέννεντι, λέει, και μπαίνει στην τάξη να μιλήσει για τα απαρέμφατα.

Παρακάτω στην Ανθέων, δυο φορτηγά με γάλατα, εκατέρωθεν του δρόμου, στενεύουν τη ροή του σε δύο ρεύματα, κάθε πρωί, στο ίδιο σημείο. Από μακριά, τα κόκκινα αλάρμ τους μοιάζουν με (ας ιδεασθεί εδώ ο καθένας την παρομοίωση της αρεσκείας του). Ώσπου στην Ανδριανουπόλεως εμφανίζεται συνεπές στην ώρα του το γκραν σουξέ. Το μπλε πούλμαν του προσωπικού του Σέδες. Εάν δεν γνωρίζεις την ιστορία του, πιάνεις αριστερή λωρίδα και το προσπερνάς. Εάν τη γνωρίζεις, κόβεις ταχύτητα και το ακολουθείς, μέχρι να προβληθεί πάνω στη μπλε καρότσα του όλο το ντοκιμαντέρ του μυαλού. Να το σενάριο:

Στις 30 Απριλίου του 1947, με καραμπινάτο Εμφύλιο, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας, στο ύψος της οδού Μισραχή, μία ομάδα ανδρών της ΟΠΛΑ, δηλαδή της εκτελεστικής ομάδας των αριστερών, έκανε επίθεση στο αντίστοιχο λεωφορείο της Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο από τότε εκτελούσε καθημερινά το ίδιο με σήμερα δρομολόγιο. Να η περιγραφή μέσα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων:

«Ήτο η 7.20′ πρωινή όταν ο σμηναγός Γ. κατέφθασε και επέβη του αυτοκινήτου της Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο εκτελούν το καθημερινόν του δρομολόγιον είχε σταθμεύσει επί της οδού Βασ. Όλγας, απέναντι περίπου της οδού Μισραχή, διά να παραλάβει τον εκεί διαμένοντα σμηναγόν Γ. Ότε ο οδηγός ητοιμάσθη να θέση εις κίνησιν την μηχανήν, ένας άγνωστος πλησιάσας το αυτοκίνητον έρριψεν με ορμήν ένα δέμα περιτυλιγμένον με εφημερίδα κατά του προσθίου υαλοπίνακος. Το δέμα τούτο περιέχον ογκώδη λίθον έθραυσε το παχύ κρύσταλλον του βαν-μπρίτζ ανοίξαν μίαν μεγάλην οπήν. Δεύτερος τότε άγνωστος έρριψεν διαμέσου της οπής χειροβομβίδα ήτις εξεράγη παρά τους πόδας του οδηγού σμηνίτου, τους οποίους και απέκοψεν. Οι αξιωματικοί έσπευσαν να εξέλθουν διά της οπισθίας θύρας του αυτοκινήτου, αλλά τότε τρίτος εκτελεστής παραμονεύων εκεί εξεσφενδόνισεν άλλην χειροβομβίδα, η οποία εξερράγη πλησίον του οπισθίου τροχού του αυτοκινήτου. Η χειροβομβίς αύτη προκάλεσεν και την μεγαλυτέραν φθοράν, τραυματίσασα εννέα αξιωματικούς, εκ των οποίων τους τρεις θανασίμως».

Σβήσιμο μηχανής, χειρόφρενο.