Έφυγε ο Μάκης Τρικούκης
Έφυγε μια σπουδαία προσωπικότητα της πόλης.
Έφυγε η ιστορική φυσιογνωμία της Αριστεράς και της Τέχνης στην πόλη, ο Μάκης Τρικούκης.
Ο Μάκης Τρικούκης γεννήθηκε το 1940, στην Κοζάνη, αλλά μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζει. Σπούδασε νομικά και ιταλική φιλολογία. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε διάφορα περιοδικά και για ένα διάστημα επιφυλλίδες στην εφημερίδα “Τα Νέα”.
Σύμφωνα με τα Νέα μεσούσης της χούντας (1972) εξέδιδε στη Θεσσαλονίκη το περιοδικό κριτικής «Εξάντας». Στα 1985 εξέδωσε τη μελέτη «Πολιτική και φιλοσοφία στον Γκράμσι». Στα 1989 μετείχε ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού στην κυβέρνηση συνεργασίας . Σήμερα, στελεχώνει τον Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής Θεσσαλονίκης», εξακολουθεί να δικηγορεί και να… συνηγορεί «όπως ο Λυσίας, υπέρ των αδυνάτων» και για να κατανοήσει τα σύγχρονα παράδοξα ανατρέχει στις πανάρχαιες ρίζες τους. Συνέγραψε και κυκλοφορεί «Τα παράδοξα στην Ομηρική Οδύσσεια».
Στην Θεσσαλονίκη συνδέθηκε από νωρίς με προσωπικότητες της πόλης όπως ο Κωστής Μοσκώφ, ο Κώστας Ζουράρις, κλπ. Είχε στενή φιλία με όλες τις μεγάλες ηγετικές μορφές της Τέχνης και της Αριστεράς στην Ελλάδα.
Η ”Ταπείνωση του θριαμβευτή”, το βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 2006 (Ελληνικά Γράμματα) θεωρείται πνευματική του διαθήκη και διερευνά τα μεγάλα γεγονότα της ζωής, ένας πόλεμος, μια καταστροφή, ένας εμφύλιος, επηρεάζουν την κανονικότητα της ζωής των ανθρώπων υπό την πίεση της βίας. Σ’ αυτές τις δεινές συνθήκες, η στάση του καθενός δοκιμάζεται από τα προσωπικά του αποθέματα αντοχής και ψυχραιμίας. Η ιδεολογική αντιπαλότητα δίνει ύστερα σε όλα ένα “πρόσχημα”, μια απρόβλεπτη ευκαιρία για να διεκδικήσει κανείς τη ζωή ή το θάνατο.
Μέλος της νεολαίας της ΕΔΑ και πρωτοπόρος στους αγώνες του 1-1-4 της γενιάς του, μεσούσης της χούντας (1972) εξέδιδε στη Θεσσαλονίκη το περιοδικό κριτικής «Εξάντας». Στα 1985 εξέδωσε τη μελέτη «Πολιτική και φιλοσοφία στον Γκράμσι». Στα 1989 μετείχε ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού στην κυβέρνηση συνεργασίας. Συνέχισε πάντα τη μαχόμενη δικηγορία, στελέχωσε το Σύλλογο «Οι Φίλοι της Μουσικής Θεσσαλονίκης» (του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης), ενώ διετέλεσε από το 2008 -2012 πρόεδρος του Δ.Σ του ΚΘΒΕ .
Εξέδωσε σειρά βιβλίων («Πολιτική και φιλοσοφία στον Γκράμσι» 1985-Εξάντας, «Τα παράδοξα στην ομηρική Οδύσσεια», 1999 Καστανιώτης, «Η ταπείνωση του θριαμβευτή», 2006 – Ελληνικά Γράμματα), συμμετείχε σε συλλογικά έργα. Είχε δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε διάφορα περιοδικά και για ένα διάστημα επιφυλλίδες στην εφημερίδα «Τα Νέα» (στη δεκαετία του ‘80 και ‘90).
Οι προβληματισμοί και ο στοχασμός του Γκράμσι καθόρισαν την πνευματική και πολιτική του διαμόρφωση κι ήταν ο μόνος μαρξιστής που δεν υπέτασσε την τέχνη σε πολιτικές σκοπιμότητες, έλεγε σε συνέντευξή του στις αρχές του 2010.
Αφήνει πίσω του μια πλήρη ζωή και δυο γιούς (Τον Γρηγόρη που είναι νομικός και το Γιάννη Τρικούκη), σύμφωνα με το ΑΠΕ.
Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη 20 Ιουνίου στις 12 μ.μ. στα κοιμητήρια της Θέρμης.
Διατέλεσε πρόεδρος του ΚΘΒΕ. Ως δικηγόρος ανέλαβε αφιλοκερδώς πολλές κοινωνικές υποθέσεις.
Όταν έφυγε ο Λεωνίδας Κύρκος ο Μάκης Τρικούκης τον αποχαιρέτησε στην parallaxi με αυτό το κείμενο:
