Ένας μυστικός παράδεισος στη Χαλκιδική
Ένα καλά κρυμμένο μυστικό της Χαλκιδικής που πρέπει να ανακαλύψετε.
Η Χαλκιδική είναι γνωστή κυρίως για τις θάλασσες, τις μοναδικές ακτές της, τα μπλε τοπία. Όμως υπάρχουν μέρη, άγνωστα στους πολλούς που μπορεί να μεταμορφώσουν μια καλοκαιρινή μέρα σε ένα σκηνικό παραμυθιού.
Η τοποθεσία αυτή βρίσκεται στο Μεταγγίτσι, απέχει 3 χιλιόμετρα από το χωριό, και οδηγείσαι σε αυτή μέσω ενός χωματόδρομου μέσα από το χωριό. Είναι γνωστή ως Μύλος εξαιτίας ενός εξαιρετικού, παλιού νερόμυλου που δεσπόζει κυριολεκτικά, έρημος πια και μισογκρεμισμένος μέσα στο πλατανόδασος, στην όχθη του ποταμού Χαβρία, γνωστού και ως το ποτάμι της Ορμύλιας.
Φτάνοντας εκεί κάτω μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα μεταπηδάς σε μια άλλη διάσταση, ενός παραμυθιού. Τα αιωνόβια πλατάνια σε, αληθινά γλυπτά, σαν να ξεπήδησαν από ταινία του Τιμ Μπάρτον.
Καθώς το ποτάμι, το μεγαλύτερο ποτάμι της Χαλκιδικής που πηγάζει, από τους ορεινούς όγκους του Χολομώντα και του Στρατωνικού όρους, αλλά και του όρους Κάκαβος το οποίο απειλείται από τα μεταλλεία του χρυσού, διασχίζει ένα μεγάλο κομμάτι της ορεινής κεντρικής Χαλκιδικής και εκβάλλει στον Τορωναίο Κόλπο. Η πορεία του υπολογίζεται σε 59 km.
Εδώ είναι ένα από τα πιο βατά και επισκέψιμα σημεία του, ένα μαγικό μέρος για πικ-νικ και ξεκούραση στη δροσιά των πλάτανων.
Στην όχθη του ποταμού ένας μοναδικός νερόμυλος, γκρεμισμένος πια που αποτέλεσε μετόχι του Αγίου Όρους. Ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής.
Λίγα λόγια για τον εκπληκτικό Μύλο από ένα εξαιρετικό blog της περιοχής havriastopotami.blogspot.gr:
Το πιο σημαντικό κτίσμα που υπάρχει στην περιοχή που διαρρέει ο Χαβρίας από την περιοχή των Πλανών μέχρι τη ‘Μελισσόπετρα’ είναι το Διονυσιάτικο μετόχι. Το μετόχι είναι πολύ παλιό, αφού ήδη το 1659 ο μύλος αναφέρεται στον ‘βακουφναμέ’ (αυτοκρατορικό έγγραφο) τους Ι. Μ. Διονυσίου. Πρόκειται για ένα αξιόλογο λιθόκτιστο συγκρότημα που περιλαμβάνει υδροκίνητες παλιές εγκαταστάσεις.
Γύρω απ` αυτό το κτίσμα υπήρχαν κτήματα τους Ι. Μ. Διονυσίου του Αγίου Όρους και στα οποία δούλευαν κάτοικοι του διπλανού χωριού του Μεταγγιτσίου. Η ύπαρξη μύλων στην κυριότητα τους Ι. Μ. Διονυσίου αναφέρεται σε ένα ιεροδικαστικό έγγραφο του 16ου αιώνα, που συντάχθηκε για την πώληση τους τσιφλικιού σε τρεις μοναχούς τους. Σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, το τσιφλίκι βρισκόταν κοντά στο Μεταγγίτσι και περιλάμβανε «έναν πύργον, μίαν αποθήκην, δύο οίκους, υποκάτω δε τούτων σταύλον και έν μέρος διά τας αγελάδας με αχυρώνα και έν αλώνιον και ένα κήπον και δύο μύλους επάνω εις τον ποταμόν του ρηθέντος χωρίου».
Τους ταυτίσουμε τον πύργο και τους δυο μύλους του ιεροδικαστικού εγγράφου, με το κτίσμα που διασώζεται και με τον παρακείμενο μύλο με τα δυο ‘μάτια’, θα πρέπει τότε να ταυτίσουμε και τη θέση του σημερινού συγκροτήματος του υδρόμυλου ή και ορισμένα τμήματά του με την υδροκίνητη εγκατάσταση του 16ου αιώνα.
Η θέα του ετοιμόρροπου παλιού μετοχίου σου ματώνει την ψυχή όμως η συνολική εμπειρία από λίγες ώρες σε αυτό τον παράδεισο σε αποζημιώνει.
