Ένας χρόνος χωρίς τον Θόδωρο Παπαντίνα

του Γιώτη Μπάγκαλα

Ο Θόδωρος Παπαντίνας θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα σαν μουσικός, αλλά χρειαζόταν έναν manager. Κάποια στιγμή που τα λέγαμε, μου λέει «Γιώτη, εγώ παίζω rock ‘n’ roll μουσική και θέλω να έχω manager, learjet, Rolls Royce και χρειάζομαι και πολλά ναρκωτικά».

«Λίγο δύσκολα να γίνουν αυτά στην Ελλάδα» του λέω. «Πάρε την κιθάρα σου και πάνε Νέα Υόρκη».

Με τον Θόδωρο γνωριστήκαμε το 1974, καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη, σε μια συναυλία στη ΧΑΝΘ. Έπαιζα εγώ drums με τους Διαβάτες και ο Θόδωρος είχε τότε ένα group με τον Θανάστη Ζλατάνο, τους Locomotion.

Γνώριζα για το παρελθόν του, που είχε παίξει με Fratelli, Μακεδονομάχους, δυνατές εποχές. Και μου άρεσε το στυλάκι του, ξεχώριζε από τους άλλους μουσικούς της πόλης μας.

Πολύ γρήγορα βρεθήκαμε και τα είπαμε γύρω από την μουσική, τι μας αρέσει και κάπου είμασταν στα ίδια μουσικά γούστα. Του Θόδωρου του άρεσε να παίζει σε studios κάθε μέρα με διάφορους μουσικούς μέχρι να βρει στην πόλη μας κάτι νέο που να κάνει μια νέα μπάντα που να γαμάει!

Έτσι λοιπόν, τον περισσότερο καιρό κάναμε πρόβες μόνοι μας, κιθάρα, drums, και τα πηγαίναμε φανταστικά. Ηχογραφούσαμε σε διάφορα μικρά studios. Θυμάμαι στο Rover Studios στο Ναυαρίνο, κάναμε πάρα πολλά demos κι εγώ ήμουν πολύ περήφανος που ηχογραφούσα με τον Θόδωρο τραγούδια. Κι έχω ένα σημαντικό αρχείο τραγουδιών πολλών ετών με τον Θόδωρο. Μπασίστα βρήκαμε τον Φώτη Λέκκα που ταιριάζαμε στα μυαλά μας και τις ιδέες.

Ο Θόδωρος ήταν περίεργος. Άλλαζαν οι διαθέσεις του από τη μια στιγμή στην άλλη. Ίσως να μην έχει ανεβεί σε αστικό λεωφορείο ποτέ. Πάντα ταξί.

Κάθε μία δεκαετία είχε και τα δικά του. Την δεκαετία του 70 παίζαμε μουσικές πιο πολύ Lou Reed, New wave, Αμερικάνικο Television επιρροές, μαζί με Στίλπων Νέστωρ στην κιθάρα και Κ.Β. Παπαβασιλείου bass, που αργότερα συνεργαστήκαμε και παίξαμε με τον Παύλο Σιδηρόπουλο & Εταιρεία Καλλιτεχνών το 1979 στην Αθήνα. Παίζαμε Stones, Byrds, Kings, Sam and Dave, Beatles.

Την δεκαετία του 80 ζούσε Θεσσαλονίκη, Παρίσι, παντρεύτηκε και άλλαξε η ζωή του, έγινε πιο cosmopolitan. Βρισκόμασταν πιο πολύ για ποτό στα bars. Δημιούργησε το Bicycle LP στο Studio Παπάζογλου.

Τη δεκαετία του 90, αρχίσαμε τις ηχογραφήσεις demos και συναυλίες με το όνομα T for Trouble μαζί με Φώτη Λέκκα bass. Πολλές συναυλίες στον Μύλο, σε όλα τα bars της πόλης μας, Dock ‘n’ Roll, Θερμαϊκό, Inside, στο Βόλο, στη Καστοριά. Μερικές φορές έπαιζε ο Μπούφης drums γιατί εγώ μάλωνα μαζί με τον κ. Χρήστο Κουτσούρη.

Αυτή η μπάντα κράτησε πολλά χρόνια. Ετοίμασε μια ωραία δουλειά με πολλά τραγούδια που τα δούλευε πολλά χρόνια στο studio του Γιώργου Πεντζίκη, στο Magnanimus Studio, που δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Ο Θόδωρος πηγαινοερχόταν συνέχεια Καστοριά-Θεσσαλονίκη-Αθήνα, είχε καλές άκρες. Τελευταία τον χάσαμε από την πόλη και ζούσε Αθήνα.

Τον γνώρισε όλη η νέα γενιά της Ελλάδας από την ταινία της ζωής του που έκανε ο Δημήτρης Αθυρίδης.

Στην Αθήνα όλα τα τελευταία χρόνια έκανε πολλές συνεργασίες με πολλούς μουσικούς, νέους και παλιούς.

Μας άφησε στις 19 Ιουνίου 2016.

Δείτε την ταινία του Δημήτρη Αθυρίδη εδώ