Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες

Η επιλογή ενός βιβλίου έπειτα από μία μικρή εξερεύνηση σε κάποιο αγαπημένο μας βιβλιοπωλείο, είναι ένα ρίσκο. Όχι μόνο διότι ενδέχεται να αφιερώσουμε χρόνο διαβάζοντας κάτι που δεν μας ικανοποιεί εν τέλει, αλλά γιατί –όπως σε όλα τα πράγματα της καθημερινότητάς τους- οι αναγνώστες εναποθέτουν στα βιβλία τις ελπίδες τους για κάτι που θα τους συγκλονίσει.

Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πως αυτό προσδοκούσα, όταν αγόραζα το βιβλίο της Ντέλια Όουενς, αν και οι διθυραμβικές διεθνείς κριτικές αυτό προμήνυαν. Οπωσδήποτε όμως, είναι αυτό που με βεβαιότητα αισθάνομαι αφότου το έχω διαβάσει. Η συγγραφέας διηγείται με δεξιοτεχνία μια γλυκόπικρη ιστορία, γύρω από μια πιτσιρίκα του βάλτου, που το μόνο της διαχρονικό πιστεύω είναι πως όλοι την εγκαταλείπουν.

Τα πιστεύω της εμπλουτίζονται με το που ξεπροβάλλουν πάνω στα σκάφη τους δύο νεαρά και όμορφα αγόρια, εκπροσωπώντας ο καθένας τους και κάτι διαφορετικό. Ίσως το καλό και το κακό, την τύχη και την ατυχία, το παράδειγμα και το αντιπαράδειγμα. Μια ζωή ευτυχισμένη και μια ζωή ανέλπιστη. Η Κάια όμως, για χρόνια ολόκληρα κυριαρχούνταν και αφηνόταν στη ζωή της μοναξιάς και της εγκατάλειψης και όταν επιτέλους κατόρθωσε να κολυμπήσει μέσα στον ίδιο τον έρωτα (ή στην αίσθηση αυτού ή στην ελπίδα πως θα τον φτάσει) πληγώθηκε. Κλείστηκε κι άλλο, αποφάσισε να μοιάσει ολοένα και περισσότερο στα πλάσματα του βάλτου που τόσο πολύ αγαπούσε. Να επιβεβαιώσει τη φυσική της προέλευση, την κόρη της μάνας γης που πάντοτε έκρυβε μέσα της. 

Η συγγραφέας οδηγεί την Κάια σε μια στιγμιαία ίσως και…βιολογική λύτρωση. Ταυτόχρονα όμως, δημιουργεί και ένα ρίγος σε όποιον γυρνά τις σελίδες της. Η ιστορία δεν είναι μια απλή περιήγηση στον έρωτα, την απογοήτευση και τη νεανική παρόρμηση. Πρόκειται για ένα νήμα ζωής και θανάτου, στο οποίο όλοι εισερχόμαστε και με το οποίο όλοι παίζουμε, συνειδητά ή ασυνείδητα είτε ζούμε απομονωμένοι σε έναν βάλτο, διωγμένοι από την κοινωνία που μας περιβάλλει είτε όχι.

Η Ντέλια Όουενς, δίχως υπέρμετρους λυρισμούς αφήνοντας ένα στίγμα ουσίας γύρω από τη ζωή, στην πραγματικότητα μας εξηγεί τι θα πει αγνότητα, αλλά και σκληρή πραγματικότητα, ειλικρίνεια και ψέμα σωτηρίας, ανθρώπινη αντίδραση στο θυμό, στην απογοήτευση, στην ίδια μας την ύπαρξη. Φέρνει στα χέρια μας την αδικία, για να νιώσουμε το κάψιμό της, φέρνει στα χέρια μας τη ντροπή των κοινωνικών στερεοτύπων (αλλά και την βεβαιότητα που προκύπτει από αυτά) για να νιώσουμε το ύπουλο χτύπημα στην πλάτη. Τέλος, φέρνει μπροστά στα μάτια μας την επιβίωση, για να αισθανθούμε τον παλμό της και το -πολλές φορές- μοιραίο της περπάτημα.

Το βιβλίο «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» είναι ένα μάθημα που μας διαφωτίζει, αλλά και μας εκθέτει όλους!

*Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες Συγγραφέας: Owens Delia Εκδότης: Δώμα