Life

Πέντε νέα βιβλία που δεν πρέπει να χάσεις

Επιλογές από τη ξένη λογοτεχνία για «συντροφιά» στο νέο lockdown

Χρήστος Ωραιόπουλος
πέντε-νέα-βιβλία-που-δεν-πρέπει-να-χάσε-551522
Χρήστος Ωραιόπουλος
Εικόνα Unsplash

Εν μέσω νέου lockdown το βιβλίο θα αποτελέσει για μία ακόμη φορά την καλύτερη συντροφιά.

Παρακάτω, ξεχωρίσαμε πέντε νέες κυκλοφορίες από τη ξένη λογοτεχνία και σας της παρουσιάζουμε.

  1. Ένας διαφορετικός τυμπανιστής,  William Melvin Kelley     

τυμπανιστης | BestPrice.gr

Εκδόσεις Μεταίχμιο                                                                                                       

Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Το πρώτο μυθιστόρημα του Αφροαμερικανού συγγραφέα, που κυκλοφόρησε το 1962, όταν ο William Melvin Kelley ήταν μόλις 24 ετών, που τον κατέστησε από νωρίς  γίγαντα της αμερικανικής λογοτεχνίας, ωστόσο χαμένο, δηλαδή άγνωστο, που χάρη στις εκδόσεις Μεταίχμιο και τον πολύτιμο μεταφραστή του Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη μπορούμε πλέον να το κρατάμε στα χέρια μας.

Σε μια μικρή πόλη του Αμερικανικού Νότου, ένας νεαρός μαύρος αγρότης αποφασίζει να καταστρέψει όλα του τα υπάρχοντα και να φύγει μαζί με τα παιδιά και τη γυναίκα προς κάπου άλλου. Η πράξη-κίνηση αυτοί προκαλεί σάστισμα στους λευκούς που μέρα τη μέρα παρακολουθούν ολοένα και περισσότερους μαύρους να κάνουν το ίδιο.

Πρόκειται για ένα μαεστρικά ενορχηστρωμένο βιβλίο, καθώς αυτός ο ξεσηκωμός των μαύρων της περιοχής παρουσιάζεται μέσα από τις αφηγήσεις λευκών, κάτι το οποίο λογοτεχνικά είναι και δύσκολο και ιντριγκαδόρικο, καθώς ο συγγραφέας διαφοροποιεί διαρκώς το ύφος των αφηγήσεων.

Μυθιστόρημα σύγχρονο λες και  γράφτηκε για το σήμερα. Χρήσιμο και πολύτιμο, όπως τα βιβλία του Baldwin. Αντικατοπτρίζει αυτήν την ανάγκη για την αυθόρμητη απόρριψη της υποτέλειας των απανταχού καταπιεσμένων.

  1. Αυτοί που έχουν χαθεί,  Samùel Beckett 

                                                                                                                              

Εκδόσεις της Εστίας                                                                                                       

Μετάφραση-επίμετρο: Θωμάς Συμεωνίδης

Για τον Μπέκετ δεν χρειάζονται συστάσεις. Κάθε έκδοση κειμένου του είναι λογοτεχνικό γεγονός. 

Αν και ο τίτλος παραπέμπει σε απώλεια (στα γαλλικά: Le dépeupleur, στα αγγλικά: The lost ones) το βιβλίο αυτό δεν πενθεί, ούτε θρηνεί. Ο Μπέκετ κατασκευάζει έναν φανταστικό κόσμο με επινοήσεις, αναλογίες, αφαιρέσεις και ιδιωματισμούς του πραγματικού κόσμου. Τοποθετεί ανθρώπους όλων των ηλικιών στο εσωτερικό ενός γιγαντιαίου κυλίνδρου χωρίς κανένα άνοιγμα παρά μόνο ένα κίτρινο αδύναμο φως σαν σήραγγας, οι οποίοι διαρκώς αναζητούν. Κάτι τόσο μεγάλο, που η ίδια η αναζήτηση αξίζει τον κόπο, γιατί από τη φύση της θα κρατήσει πολύ. Αναζητούν το χαμένο σώμα τους; Το ιδανικό πλάσμα; Μιαν απόλυτη ιδέα;

Ο Μπέκετ φτιάχνοντας εξαρχής έναν κόσμο, έχοντας μεταφέρει στοιχεία του πραγματικού κόσμου, όπως κοινωνικές συμβάσεις, θερμοκρασία, πολιτικές θεωρίες, αλλά και πλάθοντας ατομικές ψυχοσυνθέσεις και συλλογικές αναπνοές, αναπαριστά και μια εσωτερική καταβύθιση προς μια μύχια αναζήτηση. Έναν ορατό και έναν αόρατο κόσμο.

  1. Η Σιωπή, Don DeLillo                                                                                                 

                                      

Εκδόσεις Gutenberg                                                                                                     

Μετάφραση: Ζωή Μπέλλα-Αρμάου

Άλλο ένα κόσμησμα των εκδόσεων Gutenberg της σειράς ALDINA, αυτή τη φορά με ένα μικρό σχετικά μυθιστόρημα του σπουδαίου και εκπληκτικά διορατικού DeLillo. Από το συγγραφικό του ξεκίνημα μέχρι και σήμερα καταπιάνεται με σύγχρονα, επίκαιρα θέματα, που συνήθως οι άνθρωποι ακούνε διαρκώς στα δελτία ειδήσεων, ασκώντας εμμέσως μια κριτική στον ατομισμό του αιώνα. Ωστόσο οι ιστορίες του δεν πατάνε και με τα δυο πόδια στο ρεαλισμό, καθώς πιάνει τα γεγονότα και τις σύγχρονες καταστάσεις και τις μεταφέρει σε έναν άχρονο χρόνο, σε περιβάλλοντα διαφορετικά και αλλόκοτα. 

Αυτή του η διορατικότητα αποτυπώθηκε και στη Σιωπή. Αν και άρχισε να τη γράφει το 2018, το έργο αποπνέει τη σημερινή ατμόσφαιρα της πανδημίας. Τους άδειους δρόμους και τον εγκλεισμό ανάμεσα σε τοίχους, την απώλεια ενός λογικού ειρμού.

Γεγονότα που διακόπτουν τη λογική εξέλιξη και μαρτυρούν τις αδυναμίες του σύγχρομου κόσμου. Τις επίπλαστες βάσεις δήθεν κατακτήσεων. Τι γίνεται με την απότομη προσγείωση ενός αεροπλάνου που εκτελεί την πτήση Παρίσι-Νέα Υόρκη, με το ανεξήγητο σβήσιμο της οθόνης της τηλεόρασης και τι σημαίνουν στ’ αλήθεια τα γεγονότα που συμβαίνουν εκεί εξώ;

  1. Εκεί που είχαν ζήσει,  Reymond Carver                                                                   

                                                           

Εκδόσεις Κίχλη                                                                                                             

Μετάφραση: Άκης Παπαντώνης

Μια δίγλωσση ανθολογία 57 ποιημάτων του μαιτρ του διηγήματος. Ποιήματα εξίσου κοφτερά, αλλά και λεπτοκομμένα με ακρίβεια, όπως και τα διηγήματά του. Ο Κάρβερ είανι συγγραφέας του βιώματος, όταν το διαβάζεις σου μιλάει. Πρέπει και να τον ακούσεις, αλλά και να τον καταλάβεις. Σου μαθαίνει για πρώτη φορά πως ένας άνθρωπος γεννιέται  -ή τουλάχιστον μπορεί να γεννηθεί- δυο φορές. Όπως και εκείνος που στην πρώτη του πάλευε με τον αλκοολισμό και όταν ήρθε η δεύτερη ήθελε μόνο ένα παράθυρο να κοιτάζει νερό να τρέχει, λίγη δροσιά να μπαίνει στο γραφείο και να σκέφτεται τα ψάρια που κολυμπάνε. Όπως και στα διηγήματά του, αποτυπώνει στιγμές, σκηνές και καταστάσεις που μπαίνει το μυαλό και αναλύει στραμμένο προς ένα επερχόμενο τέλος.

  1. Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει,  James Baldwin                                           

                                                                                       

Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ                                                                                                             

Μετάφραση: Άλκηστις Τριμπέρη 

Όλα ανεξαιρέτως τα βιβλία του Baldwin είναι επαναστατικά κοινωνικά μανιφέστα και άρτια λογοτεχνικά πλεκτά. Από το δωμάτιο του Τζοβάνι, τις σημείωσεις και σενάριο της ομώνυμης ταινίας Δεν είμαι ο Νέγρος σου, μέχρι και το τελευταίο, ο μαύρος, μετανάστης και ομοφυλόφιλος Baldwin μιλάει για την αδικία, το φυλετικό ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία, μέσα από τον έρωτα, την αγάπη και τη μουσική. 

Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει, διαβάζω στο οπισθόφυλλο, θα μας έλεγε για τη 19χρονη Τις, που είναι ερωτευμένη με το Φόνι, έναν νεαρό μαύρο γλύπτη. Κατηγορούμενος για τον βιασμό μιας Πορτορικανής, τον οποίο δεν διέπραξε, ο Φόνι ρίχνεται στη φυλακή. Όταν η Τις ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος, η οικογένειά της και πατέρας του Φόνι αποφασίζουν για να αγωνιστούν να αποδείξουν την αθωότητά του, ενώπιον ενός δικαστικού μηχανισμού για τον οποίο οι μαύροι είναι ιδανικοί ένοχοι.

Ένα βιβλίο, δυστυχώς επίκαιρο, σε μια εποχή που η αστυνομία είτε σηκώνει όπλο είτε πατάει με το γόνατο πολίτες λόγω της καταγωγής ή του χρώματος τους. Γεμάτο πόνο, που, όμως, αφήνει στο τέλος μια γλυκόπικρη αίσθηση. Αυτή των μπλουζ.

#TAGS
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα