Έφυγε από τη ζωή ο ποιητής και στιχουργός Ισαάκ Σούσης
Οι στίχοι του «στόλισαν» μερικές από τις μεγαλύτερες μουσικές επιτυχίες.
Έφυγε από τη ζωή, ο ποιητής και στιχουργός Ισαάκ Σούσης, οι στίχοι του οποίου έχουν στολίσει πολλά πασίγνωστα τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω ενός αποχαιρετιστήριου βίντεο στο Facebook, ο Γιάννης Ζουγανέλης.
Ο Γιώργος Νταλάρας με ανάρτησή του έστειλε επίσης το δικό του «αντίο» στον ποιητή και στιχουργό γράφοντας: «Ισαάκ, πόνεσες πολύ! Κουράστηκες πολύ! Τη σοφία σου, τις ιδέες σου, τις έκανες πολύτιμα τραγούδια. Ξεκουράσου, φίλε μου. Στο καλό!»
Ο Φοίβος Δεληβοριάς έγραψε λίγο μετά τη γνωστοποίηση της είδησης του θανάτου του Ισαάκ Σούσης:
«Αντίο, καλέ μου Ισαάκ. Με την τρέλα και τον έρωτά σου, με το χιούμορ και το πνεύμα αντιλογίας σου, με τα βιβλία γεμάτα σημειώσεις και μια θέση σε κάθε θέατρο κρατημένη, με την ταλαιπωρία δεύτερη φύση σου και με μια παιδικότητα που προσπαθούσες, μα δεν κατάφερνες να κρύψεις. Ένα ακόμα παιδί της γενιάς που διψούσε για ένα καφενείο, ενώ καφενεία δεν υπήρχαν πια. Εύχομαι εκεί που πας να υπάρχουν και να ανθούν- και να κρατήσεις και σε μας μια θέση»
Ο Ισαάκ Σούσης έχει υπογράψει τους στίχους σε κάποιες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, όπως στην ελληνική απόδοση του κομματιού «Τερατάκια τσέπης» και στα τραγούδια «Νότος», «Έλα, ψυχούλα μου», «Ένας Τούρκος στο Παρίσι», «Έτσι κι αλλιώς», «Εφάπαξ», «Μου λες τα μάτια σου», «Ο παλιός στρατιώτης» κ.ά.
Ο Ισαάκ Σούσης μεγάλωσε στην Αθήνα και όπως είχε αναφέρει ο ίδιος «έτσι δεν έχω ρίζες, σπουδαίο πλεονέκτημα στις μέρες μας. Αντίθετα από τους καταγόμενους από επαρχία υποχρεώθηκα μόνο σε υπαρξιακές, μέχρι στιγμής, μετακινήσεις, περιπλανώμενος μια ζωή στα ίδια μέρη και ερωτήματα, ποιος είμαι, από πού έρχομαι, πού πάω. Ένα μεγαλύτερο κοινό με ξέρει από τα τραγούδια μου και προτιμώ να με ξέρει έτσι. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα δημοσίευα ποτέ ποιήματα, αν δεν με έσπρωχνε ο εκδότης και φίλος Σάμης Γαβριηλίδης, δεν ήθελα περισσότερους μπελάδες και φίλους. Τα Μοναχοπαίδια είναι η τρίτη μου ποιητική συλλογή και αναφέρεται σε όλους μας, είναι ό,τι θα θέλαμε ή ό,τι μπορούμε ή ό,τι ξεκινά την από ’κει και πέρα την ελεύθερη πολιορκημένη βούλησή μας».