10 διάσημοι συγγραφείς και τα αγαπημένα τους φαγητά
Άραγε ποιο ήταν το αγαπημένο φαγητό της Αγκάθα Κρίστι;
Οι συγγραφείς μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι άνθρωποι κλειστοί και μοναχικοί, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν απολαμβάνουν το φαγητό όπως όλοι οι κοινοί θνητοί. Μάλιστα, οι συνδυασμοί που κατά καιρούς κάνουν είναι ιδιαίτεροι και εντυπωσιακοί. Πάρτε μια ιδέα από τα αγαπημένα πιάτα διάσημων συγγραφέων, που μας έχουν σημαδέψει στο παρελθόν με τις λογοτεχνικές τους εμπνεύσεις – αλλά και με τις γαστρονομικές τους προτάσεις.
Τζόρτζ Όργουελ – Πουτίγκα Δαμάσκηνο
Το αγαπημένο φαγητό του διάσημου συγγραφέα ήταν η πουτίγκα δαμάσκηνο, ένα παραδοσιακό γλυκό που σερβίρεται τα Χριστούγεννα στη Βρετανία. Ο Όργουελ θεωρούσε ότι ήταν «μία από τις μεγαλύτερες δόξες της βρετανικής μαγειρικής […] ένα εξαιρετικά πλούσιο, περίτεχνο και ακριβό πιάτο». Για την ιστορία, να σας πούμε ότι η πουτίγκα δαμάσκηνου δε περιείχε καθόλου δαμάσκηνα παρά μόνο αποξηραμένα φρούτα, καρύδια και μπαχαρικά.
Αγκάθα Κρίστι – Κρέμα Devonshire
Η Κρίστι μεγάλωσε στο Ντέβον. H κρέμα εκεί σερβιριζόταν ως παραδοσιακή συνοδεία της πίτας κατά τη διάρκεια της ώρας του τσαγιού. Συχνά όμως η συγγραφέας έβρισκε την πίτα περιττή και έτρωγε μόνο την κρέμα με το κουτάλι. «Πολύ καλύτερο από το μουρουνέλαιο, όπως έλεγε η μητέρα μου», είχε γράψει.
Τζακ Κέρουακ – Μηλόπιτα
Ο Κέρουακ τρελαινόταν για τη μηλόπιτα. Μάλιστα, ο ίδιος είχε γράψει ένα γράμμα στην μαμά του: «έχω φάει μήλα και παγωτό σε όλη την Αϊόβα & Νεμπράσκα». Να σημειωθεί πως αυτός ο συνδυασμός ήταν και η πιο φθηνή προσφορά για βραδινό.
Τζ. Ντ. Σάλιντζερ – Ψητό Βοδινό
Κάθε Σάββατο θα έκανε ταξίδι από το σπίτι του στην Κορνουάλη, στο περίφημο δείπνο του Σαββάτου στην Πρώτη Εκκλησιαστική Εκκλησία του Hartland. Όταν σερβιριζόταν το φαγητό, ο Salinger λάτρευε το ψητό βοδινό κρέας, τον πολτοποιημένο πουρέ πατάτας και την πίτα.
Ζαν-Πωλ Σαρτρ – Χαλβάς
Οι επιστολές του προς τον Simone De Beauvoir αποκαλύπτουν την ιδιαίτερη αγάπη του για τον χαλβά. Μετά την στρατολόγησή του κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, ο ίδιος ζήτησε πολλά κουτιά από τα γλυκά με βάση το καρύδι και το μέλι. «Πήρα τα βιβλία σας, αλλά όχι τον χαλβά. Υπάρχει άλλο πακέτο;», έγραφε πανικοβλημένος.
Τρούμαν Καπότε – Ιταλική Καλοκαιρινή Πουτίγκα
Όταν ο Καπότε δοκίμασε αυτό το γλυκό ενθουσιάστηκε, φώναζε από χαρά. Ήταν «το καλύτερο κέικ που έχω δοκιμάσει ποτέ», έγραψε. «Ένα είδος σοκολάτας και κρέμας γεμιστό με φρέσκα σμέουρα». Ουσιαστικά αυτό το γλυκό θύμιζε μία πιο ελαφριά έκδοση του τιραμισού.
Ουώλτ Ουίτμαν – Κέικ με γεύση καφέ
Ένα πυκνό κέικ με μπαχαρικά και τον καφέ να προστίθεται στην ίδια την συνταγή ήταν το αγαπημένο γλυκό του Ουίτμαν που, όπως είχε εξομολογηθεί, ήταν ένα καλό πρωινό αλλά αυτό δεν σήμαινε πως δε μπορούσε να το φάει και τις άλλες ώρες της ημέρας. «Ήμουν αρκετά ανόητος για να πάρω ένα καλό ποτό και να φάω μερικές φέτες πλούσιο κέικ αργά το βράδυ».
Σύλβια Πλαθ – Κέικ ντομάτας
Το ψήσιμο ήταν η ειδικότητα της Πλαθ και το να φτιάχνει κέικ ήταν η χαρά του μαγειρέματος για εκείνη. Τούρτα λεμονιού, κέικ μήλου, κέικ μπανάνας, αλλά ένα από τα πιο ασυνήθιστα ήταν το κέικ ντομάτας, ένα μείγμα από πικάντικες και γλυκές γεύσεις.
Γουίλα Κάθερ – Kolache
Η Κάθερ ήταν ενεργή στην κουζίνα και έψαχνε τα χυμώδη αρτοσκευάσματα που αποτελούσαν βασικό στοιχείο στο τσέχικο νοικοκυριό. Παρόλο που τα Kolaches μπορούν να είναι γλυκά ή αλμυρά, η Κάθερ προτιμούσε γλυκά.
Τζον Στάινμπεκ – Posole
O Στάινμπεκ συχνά ταξίδευε στις ΗΠA χωρίς ιδιαίτερες προμήθειες γι’ αυτό είχε δημιουργήσει μία σούπα που ήταν αναγκαία για τις δύσκολες ώρες της πείνας. «Ένα κουτάλι τσίλι και ένα δοχείο χονδροκόμμενου αραβόσιτου. Συνδυάστε, ζεστάνετε και σερβίρετε για μια σούπα που είναι ιδανική για έναν συγγραφέα στο δρόμο», έλεγε.
