Στα “σκυλάδικα” της δεκαετίας του ’80…
Η Λία Καραμπατέα παρακολούθησε την παράσταση "Αυτή η νύχτα μένει" και εξιστορεί.
Όντας Έλληνες, πιο συγκεκριμένα Θεσσαλονικείς, έχουμε όλοι λίγο πολύ ζήσει αυτόν τον διαφορετικό κόσμο της νύχτας και τα μονοπάτια στα οποία μας παρασέρνει. Το αλκοόλ σε συνδυασμό με τα ερωτικά τραγούδια, οξύνει τις αισθήσεις και διεγείρει τα πάθη.
Η παράσταση “Αυτή η νύχτα μένει” απεικονίζει ακριβώς αυτήν την πτυχή της νύχτας μέσα από το πρίσμα αυτών που ζουν και εργάζονται σε αυτήν. Μεταφερόμαστε στην Ελλάδα του 1980, όπου τα “σκυλάδικα” στις επαρχιακές πόλεις αρχίζουν να εδραιώνονται και οι εκάστοτε καλλιτέχνες του αντίστοιχου ρεπερτορίου, εγκαταλείπουν σταδιακά μία – μία τις προσωπικές τους αξίες, καθώς επιδίωξή τους είναι η πεπατημένη της περιοδείας σε τέτοια μαγαζιά, με οποιοδήποτε κόστος, αφού γνώμονας νοείται πλέον η επιβίωση.
Η καριέρα δια της αξιοκρατικής οδού εγκαταλείπεται σαν ιδέα, ένα ερωτικό τραγούδι μπορεί να γεννήσει μια σπίθα και η σπίθα να πυροδοτήσει ζήλεια, πάθος αλλά και ένταση, θυμό, βία. Καπνός, ουσίες, αλκοόλ, λουλούδια, πιάτα σπασμένα, φανταχτερά κοστούμια, προκλητικά ρούχα…
Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά υπάρχει και ο έρωτας, όπως τον έχει κατά καιρούς εκφράσει ο Μπαρτ. Μέσα στην αστείρευτη αγριότητα της νύχτας, ο έρωτας είναι “ένα πρόγραμμα που πρέπει να διανυθεί”. Η παράσταση “παντρεύει” με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα κείμενα του Γάλλου φιλόσοφου με τα ελληνικά ερωτικά τραγούδια της περιόδου εκείνης, βάζοντας τους χαρακτήρες να ξεδιπλώνουν τον ψυχολογικό τους κόσμο μέσα από τα “Αποσπάσματα ερωτικού λόγου” , γεμίζοντας με αυτά κάθε παύση ανάμεσα στο κατά τα άλλα άγριο οδοιπορικό της νύχτας. Και όπως κάθε ιστορία έχει την κατάληξή της, μία νύχτα για να “μείνει” πρέπει να στιγματίσει το φινάλε αυτό…
Η σκηνοθεσία της Κίρκης Καραλή προσέγγισε τα σκυλάδικα και τη διαδρομή τους στο χρόνο σαν κοινωνιολογικό φαινόμενο, και εστίασε στην άμεση (ίσως και ορθώς ωμή) προβολή των χαρακτήρων, δημιουργώντας ένα ανθρώπινο ποικιλόχρωμο κολάζ, που γεννούσε στον θεατή προβληματισμό, θλίψη, νοσταλγία αλλά και μικρές ανάλαφρες στιγμές γέλιου.
Η παράσταση “Αυτή η νύχτα μένει” πλαισιώνεται από πολλά γνωστά και δημοφιλή τραγούδια που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό πεντάγραμμο της λαϊκής (και όχι μόνο) μουσικής, ενώ οι ηθοποιοί βρίσκονται σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκειά της πάνω στη σκηνή (ενίοτε μουσική πίστα!) εναλλάσσοντας ρόλους και σκηνές.
Η ρεαλιστική απόδοση της λαγνείας που ελλοχεύει η νύχτα αποτελεί αδιαμφισβήτητα περίτεχνη επιλογή θεματολογίας για μια θεατρική παράσταση. Το αποτέλεσμα δικαίως ευχαρίστησε την πλειονότητα των θεατών, επιβεβαιώνοντας την ιδιαίτερη μαγεία που κρύβει πάντα η νύχτα με όποιον τρόπο κι αν την προσεγγίσει κανείς…!
*Η θεατρική παράσταση «Αυτή η νύχτα μένει», σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή, παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», στο πλαίσιο του «Μικρού Φεστιβάλ» του Δήμου Καλαμαριάς, από τη Τετάρτη 16 Νοεμβρίου έως και τη Κυριακή 20 Νοεμβρίου.
