Ένα υπαίθριο δείπνο τέχνης στην ταράτσα του ΜΕΤ της Νέας Υόρκης
Ένα διαφορετικό υπαίθριο δείπνο τέχνης πάγωσε στον χρόνο πάνω στην υπέροχη ταράτσα του ΜΕΤ της Νέας Υόρκης.
Ένα διαφορετικό υπαίθριο δείπνο τέχνης πάγωσε στον χρόνο πάνω στην υπέροχη ταράτσα του ΜΕΤ της Νέας Υόρκης.
Είναι γνωστό άλλωστε πως η τέχνη διέπει ακόμα και το roof garden του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, με καλλιτέχνες να παρουσιάζουν πρωτοποριακά έργα κάθε χρόνο στην κορυφή του ιδρύματος, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το περσινό Psychobarn της Cornelia Parker σαν φόρος τιμής στον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Φέτος, ήρθε η σειρά του Αργεντίνιου καλλιτέχνη Adrián Villar Rojas, ο οποίος έχει δημιουργήσει έναν μοναδικό δείπνο στην ταράτσα του ΜΕΤ, αντλώντας έμπνευση από χαρακτήρες και αντικείμενα που ανήκουν στην τεράστια συλλογή του μουσείου.
Το Θέατρο της Εξαφάνισης -Theater of Disappearance-, όπως ονομάζεται, συμπεριλαμβάνει αντίγραφα από πάνω από 100 ιστορικά και σύγχρονα έργα, τα οποία σκαναρίστηκαν σε 3D και στήθηκαν σε σύνθεση. Τα κομμάτια τοποθετήθηκαν σε σύνδεση το ένα με το άλλο, ώστε να δημιουργούν υβριδιακές ερμηνείες των έργων τέχνης από τα οποία είναι εμπνευσμένα, κι έπειτα αναπαράχθηκαν με τρισδιάστατη εκτύπωση. Όλη η εγκατάσταση είναι καλυμμένη με ειδική βαφή αυτοκινήτων για να διασφαλιστεί πως δεν θα υποστεί ζημιά από τυχόν κακές καιρικές συνθήκες, καθώς βρίσκεται σε ανοιχτό χώρο.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά περίπλοκη μέθοδο παραγωγής, με το μεγαλύτερο μέρος της εγκατάστασης να αποτελεί μια σειρά κατάλευκων τραπεζαριών, τοποθετημένων σε διαγώνιες γραμμές κατά μήκος του Iris και Β. Gerald Cantor Roof Garden του ΜΕΤ, το οποίο προσφέρει την πιο εντυπωσιακή πανοραμική θέα στο Σέντραλ Παρκ και τον ορίζοντα του Μανχάταν.
Οι μεγάλες επιφάνειες των τραπεζιών με σκορπισμένα σκεύη από τις διάφορες συλλογές του ΜΕΤ -από Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής μέχρι Αφρικανικής τέχνης-, φιλοξενούν τα μοναδικά γλυπτά ενίοτε ξαπλωμένα πάνω, ή καθισμένα σε κάποιες από τις καρέκλες που τα πλευρίζουν. Κάποιοι από τους «καλεσμένους» του δείπνου αποτυπώνονται μόνοι τους ενώ άλλοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενώ παρατηρούνται επιπλέον μορφές που στέκονται μακριά από το «συμπόσιο» και διακρίνονται σε μαύρο χρώμα.
Ξεχωρίζουμε τους χαρακτήρες από το Φιλί που φορούν για την «εκδήλωση» αυτιά κουνελιού, ενώ ένα μικρό κορίτσι κρατάει την κεφαλή ενός Αιγύπτιου αξιωματούχου στον αέρα. Στο τέρμα του κήπου, ένα τοτέμ υψώνεται στον ουρανό σαν τους πολλούς ουρανοξύστες που ζωγραφίζουν το υπόβαθρό του.
Η ιδέα για την εγκατάσταση, που δημιουργήθηκε με το σκεπτικό να συνδεθεί με τον συγκεριμένο χώρο, ήρθε από την πρώιμη ιστορία του ΜΕΤ, όταν γύψινα καλούπια αριστουργημάτων εκτίθονταν προτού να αποκτηθούν τα γνήσια έργα τέχνης. Η πρόθεση του καλλιτέχνη που βρίσκεται πίσω από την εγκατάσταση ήταν να αμφισβητήσει την ιδεολογική στάση του μουσείου και του πώς επιλέγει να παρουσιάζει την εκτενή συλλογή του. Ξεκίνησε λοιπόν ένα κυνήγι θησαυρού μέσα στο μουσείο ώστε να διαλέξει τα κομμάτια που θα συμπεριλάβει, κι έπειτα τα ανακάτεψε μεταξύ τους επίτηδες για να αφαιρέσει την οποιαδήποτε υπάρχουσα ιεραρχία και να διαγράψει την ταξινόμηση.
Η εντυπωσιακή εγκατάσταση θα βρίσκεται στην ταράτσα του ΜΕΤ μέχρι τις 29 Οκτωβρίου 2017, εφόσον το επιτρέψει ο καιρός.