Γιατί απαξιώνει το ΥΠΠΟ το μεγαλύτερο μουσείο της χώρας;

O διορισμός της Συραγώς Τσιάρα στη θέση της διευθύντριας της Εθνικής Πινακοθήκης, λίγες μόνο μέρες από το θάνατο της Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα, με ταχύτητες που μοιάζουν απίστευτες για το Υπουργείο αλλά και η σπουδή ορθά να ολοκληρώνονται τα πράγματα σε μεγάλους φορείς της Αθήνας (Εθνικό Θέατρο, ΕΜΣΤ) σε σχέση με την απίστευτη απαξίωση των μεγάλων πολιτιστικών φορέων της Θεσσαλονίκης μοιάζει εξοργιστική. 

Η κ. Μενδώνη έχει αποδείξει στην πράξη πως τα ζητήματα των φορέων που εποπτεύει το υπουργείο της στη Θεσσαλονίκη μπορούν να περιμένουν και να χρονίζουν…

Το απέδειξε με την μεγάλη καθυστέρηση διορισμού πέρσι Δ.Σ. στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που παρέμενε για μήνες ακέφαλο, με την περίπτωση των διαδικασιών επιλογής Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ που κόντεψαν να γίνουν ανέκδοτο και φυσικά με την αδιαφορία επιλογής των προσώπων που θα αντικαταστήσουν την προηγούμενη σύνθεση του μεγαλύτερου μουσειακού οργανισμού της χώρας, σύνθεση που η θητεία της έχει λήξει από τις αρχές Μαρτίου και παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις και υπενθυμίσεις, ακόμα και από τον ίδιο τον υφυπουργό της όπως πληροφορούμαστε από εσωτερικές πηγές στο Υπουργείο, η νέα σύνθεση Δ.Σ. παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. 

Τι προκαλεί όμως αυτή η απροθυμία της Υπουργού και που οφείλεται; Οφείλεται υποθέτουμε σε μεγάλο βαθμό στην πάγια τακτική να τακτοποιηθούν κομματικά στελέχη της πόλης σε καρέκλες των διαφόρων Δ.Σ. Κάτι που συνέβαινε πάντα, επί όλων των κυβερνήσεων και από ότι φαίνεται συνεχίζει να συμβαίνει. Απίθανοι άνθρωποι χωρίς καμία τριβή με τον πολιτισμό κάθονται σε καρέκλες και συνήθως δημιουργούν παρά λύνουν προβλήματα στη λειτουργία των οργανισμών. 

Αυτό όμως που προκαλεί οργή και που τώρα πια με την μετακίνηση της Συραγώς Τσιάρα στην Αθήνα, που κατείχε στο ΜΟΜus τη θέση της αναπληρώτριας διευθύντριας με τεράστιο έργο, αρμοδιότητες και ευθύνη για τη Biennale μεγαλώνει το πρόβλημα είναι το ζήτημα της λειτουργίας. 

Ένας πολιτιστικός οργανισμός που διαθέτει τέτοιας έκτασης χώρους, τόσες συλλογές, που οργανώνει στη διάρκεια της χρονιάς τόσες δράσεις, εκθέσεις κλπ να σέρνεται στην κυριολεξία επί τόσους μήνες χωρίς καμία δυνατότητα λήψης απόφασης, ολοκλήρωσης διαγωνισμού, πρόσληψης των διευθυντών που έχουν προκηρυχθεί οι θέσεις τους (πλην της Ηρώς Κατσαρίδου στο μουσείο Φωτογραφίας που ολοκληρώθηκε), ακόμα και αξιοποίησης του ΕΣΠΑ με το οποίο χρηματοδοτείται η Biennale.  

Ένας οργανισμός που ούτε στην Αθήνα υπάρχει ανάλογου μεγέθους να αποδυναμώνεται διαρκώς από στελέχη, να επαφίεται η λειτουργία του μόνο στην αυταπάρνηση των ανθρώπων του, που δεν σταμάτησαν ούτε στις πιο δύσκολες ώρες της πανδημίας να παράγουν έργο θαυμαστό, 

Το δ.σ. είναι εννεαμελές και τα μέλη του διορίζονται με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Η θητεία των μελών είναι τριετής και μπορεί να ανανεώνεται. Ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και δύο μέλη επιλέγονται από τον ΥΠΠΟ, δύο από τα μέλη υποδεικνύονται από το δ.σ. του κοινωφελούς ιδρύματος «Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης», ένα από τον Έφορο του Μουσείου Φωτογραφίας, ενώ ως τακτικά μέλη συμμετέχουν ο εκάστοτε πρόεδρος της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ή ο εκπρόσωπος που αυτός ορίζει και εκπρόσωπος του δήμου Θεσσαλονίκης που υποδεικνύεται από τον δήμαρχο.

Τα μέλη του Δ.Σ. δέχονται εισηγήσεις και παίρνουν αποφάσεις από τη διοργάνωση μιας έκθεσης μέχρι τα έξοδα μισθοδοσίας. 

Το επόμενο που περιμένουμε εξ αιτίας αυτής της σκόπιμης καθυστέρησης διορισμού είναι μια σειρά ματαιώσεις και ακυρώσεις σχεδίων που δουλεύονται εδώ και πολύ καιρό και είναι πια ένα πιθανό ενδεχόμενο να τα ζήσουμε. 

Τι είναι αλήθεια αυτό που εμποδίζει την υπουργό να λύσει το πρόβλημα του μεγαλύτερου μουσείου της Ελλάδας όταν παρόμοια θέματα στην Αθήνα λύνονται πριν καν εμφανιστούν;