Κάποιες βιτρίνες στην πόλη συνεχίζουν να λάμπουν

Κόντρα στην νηνεμία των ημερών μας και μέσω του ArtProject ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ο Σύλλογος  Αποφοίτων Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης φέρνει έναν φρέσκο αέρα ελπίδας, χαράς και απεγκλωβισμού από τον Λαβύρινθο που έχει μετατραπεί η ζωή μας.

Η εγκατάσταση αυτή, φιλοξενείται από τις 15/11 στις Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ, Καρόλου Ντιλ 22 στη Θεσσαλονίκη, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του κ. Γιάννη Αργυριάδη. Πρόκειται για ένα ομαδικό έργο 40 καλλιτεχνών, μελών του Συλλόγου.

Ο λαβύρινθος είναι ένα πολύπλοκο κατασκεύασμα, δημιουργημένο με τέτοιο τρόπο όπου εισέρχεσαι, χάνεσαι και εξέρχεσαι από το αρχικό σημείο. Έχει ταυτιστεί με την έννοια της απορίας, του μυστηρίου, του άλυτου αινίγματος. Αντιπροσωπεύει τον αρχέτυπο κανόνα της περιπέτειας με απροσδιόριστη διαδρομή, περιπλανήσεις, αναζητήσεις, αδιέξοδα αλλά και ανακαλύψεις, εκπλήξεις και διεξόδους.

Συμβολικά λαβύρινθος είναι ο εσωτερικός κόσμος του κάθε ανθρώπου, το μυαλό του, οι λογισμοί του, τα συναισθήματά του, το συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητό του. Η είσοδός μας σε αυτό το χώρο οδηγεί μετά από πολλή αναζήτηση, αγώνα και προσπάθεια στη γνώση του εαυτού μας. Το τέλος του λαβύρινθου είναι η αρχή του, όπως και επιτυχημένη πορεία είναι να ξαναποκτήσει ο άνθρωπος πριν την έξοδό του από τη ζωή αυτή τη χαμένη παιδική αθωότητά του.

Μέσα σε αυτή την περιπλάνηση ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον ακατέργαστο εσώτερο εαυτό μας και όλα τα σκιώδη στοιχεία της προσωπικότητάς μας που μας καταδυναστεύουν. Αυτά είναι που πρέπει να μεταμορφωθούν σε θετικά στοιχεία ώστε να επέλθει η κάθαρση, η σωτηρία, η έξοδος από το χαώδη εαυτό μας. Ο έντιμος εαυτός μας είναι που αναζητά την αλήθεια. Στον αγώνα αυτό έρχεται αρωγός η Αριάδνη με το μίτο της που βοηθά και δίνει τη λύση.

Ο μίτος της Αριάδνης είναι κάθε στοιχείο που οδηγεί στην επίλυση ενός προβλήματος, στην εξιχνίαση μιας δύσκολης υπόθεσης. Στην πορεία της αυτογνωσίας συμβολίζει το ιερό κομμάτι της ύπαρξής μας.

Είναι ο θησαυρός του καθενός, η φωτεινή πλευρά του εαυτού του, οι αρετές , η Θεία καταγωγή του. Είναι η αιμάτινη κλωστή που ως άλλος μίτος οδηγεί στο τέλος της πορείας, στην έξοδο από την πολυπλοκότητα του είναι.

Συμμετέχουν οι:

Βασιλειάδης Ιωάννης, Βλάχου Κλειώ, Γαβριηλίδου Λούσυ, Γεωργίου Ηλιάνα, Ζηκίδου Ιωάννα, Θεοδώρου Χαρούλα, Καραγιαννάκη Πέπη, Καραμήττας Θανάσης, Κατεβανίδης Γρηγόρης, Κουμαντσιώτη Δάφνη, Κριαρίδη Γαλήνη, Λάππα Γεωργία, Λεπίδας Γιώργος, Λιαλιαμπίδου Καίτη, Λιόλιου Βούλα, Μάνος Φίλιππος, Μαυρουδή Αγάπη, Μήχου Χριστίνα, Μπάκα Ειρήνη, Μπαλουκτσή Νατάσα, Μπόζη Δήμητρα, Μπόμπολη Σοφία, Ξυπολίτου Κατερίνα, Παναγιωτίδου Μαργαρίτα, Παπαδοπούλου Στέλλα, Παπατζέλου Αθανασία, Παπατζέλου Μαρία, Παυλίδου Κατερίνα, Ποπώλη Ζωγραφιά, Ροντογιάννη Ειρήνη, Dorothea (Δωροθέα Σαμανίδου), Σαπιρίδου-Τσίτση Ευφροσύνη, Τομπά Χρύσα, Τουμπέκης Μπάμπης, Τσετουλίδου Αναστασία, Τσιρίκα Αθηνά, Χαραλαμπίδου Εύα, Χατζησαββίδου Ματούλα, Χριστοδούλου Δήμητρα, Χρυσοπουλίδου Σταυρούλα.

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιάννης Αργυριάδης

Διοργάνωση – πρόεδρος ΣΑΣΚΤΘ: Ευφροσύνη Σαπιρίδου – Τσίτση

Διάρκεια Έκθεσης: 15 – 29 Νοεμβρίου 2020