Μια νεαρή ζωγραφίζει αυτό που δε λένε οι λέξεις
Η Γαλήνη Εξαδακτύλου αφήνει τις κινήσεις να γίνονται λέξεις.
Λέξεις: Στέλλα Παϊσανίδη
«Το σώμα λέει αυτό που δεν μπορούν να πουν οι λέξεις», είχε πει κάποτε η Μάρθα Γκράχαμ.
Tα λόγια αυτά επισημαίνει τώρα η Υποψήφια Διδάκτωρ στο Πολυτεχνείο Κρήτης και Επιμελήτρια της Έκθεσης «Λεκτικές Κινήσεις», Εύη Κυρμακίδου, στο κείμενό της για τα έργα της εξαιρετικής Γαλήνης Εξαδακτύλου.
Η νεαρή Γαλήνη από τη Θεσσαλονίκη παρουσιάζει στην ενότητα έργων της τελευταίας της έκθεσης κυρίως φιγούρες που βιώνουν έντονα συναισθήματα πάθους, όχι, όμως, συγκεκριμένου πάθους. Σε κάποιες εξ αυτών τα πρόσωπα είναι ορατά μεταφέροντας σιωπηλά συναισθήματα και μηνύματα, ενώ σε άλλες αποκρύπτονται και αυτά εννοούνται.
«Είναι πιο άμεσα αντιληπτό ένα συναίσθημα μέσω ενός προσώπου και της έκφρασής του και κάποιες φορές αποκρύπτοντάς το από τον θεατή δημιουργείται ένα “παιχνίδι” ανάμεσά τους, αναζητώντας αυτό που λείπει μέσω της φαντασίας», εξηγεί η καλλιτέχνης και προσθέτει:
«Στόχος μου είναι μέσα από αυτά (τα έργα) η μελέτη της μυϊκής κατατομής του σώματος, η οποία είναι πιο ορατή στο ανδρικό κορμί και ιδίως όταν αυτό δρα με έντονες κινήσεις».
Τα έργα της έκθεσης συνιστούν μία από τις πρώτες απόπειρες της εικαστικού για απεικόνιση της ανθρώπινης μορφής, ενώ είναι δουλεμένα με ξηρά παστέλ σε χοντρό χαρτί για λάδι. Οι διαστάσεις τους είναι μεγάλες με τις μορφές να απεικονίζονται κατά βάση σε φυσικό μέγεθος, πράγμα σπάνιο για τη φύση του υλικού.
Αυτό, όμως, που έχει επίσης ενδιαφέρον εδώ είναι πως η ανθρώπινη φιγούρα δεν απασχολεί για πρώτη φορά τη Γαλήνη.
Η συγκεκριμένη θεματική χαρακτηρίζεται από την καλλιτέχνη ως «η πιο ενδιαφέρουσα» ήδη από τα φοιτητικά της χρόνια.
«Ανατομία, τεχνική, σύνθεση και ατμόσφαιρα στην πιο απαιτητική και πολύπλοκη ζωγραφική αναπαράσταση, τα οποία σε συνδυασμό με μελέτη και εξάσκηση καθιστούν την ανθρώπινη φιγούρα την πιο άμεση και έντονη πηγή συναισθήματος. Γι’ αυτό πιστεύω πως ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί με ανθρωποκεντρικά έργα πολύ πιο εύκολα», σημειώνει η νεαρή.
Αλλά και η κίνηση, η οποία βέβαια μεταβάλλεται από έργο σε έργο, είναι κάτι που κεντρίζει το ενδιαφέρον της εικαστικού.
«Άλλοτε είναι έντονη ή πιο παθητική, ακόμα και τελείως στατική. Εξαρτάται! Στα έργα της έκθεσης “Λεκτικές Κινήσεις” οι κινήσεις είναι έντονες, δυναμικές στα περισσότερα από αυτά και σε κάποια είναι πιο παθητικά. Σε ένα πορτραίτο, πιο συγκεκριμένα, η στάση είναι πιο ακίνητη όπως στο έργο μου “Πορτραίτο κοριτσιού”, που είναι μεταγενέστερο αυτών της έκθεσης και είναι δουλεμένο με λάδι σε καμβά. Παρομοίως δουλεμένο είναι και αυτό “Φαντασία χτισμένη με Pixels”, όπου οι μορφές βρίσκονται σε μια πιο παθητική κατάσταση».
Έμπνευση της Γαλήνης για πολλά από τα παραπάνω έχουν αποτελέσει παραστατικοί ζωγράφοι όπως ο Rembrandt, ο Titian και όλοι οι «Μεγάλοι Δάσκαλοι». Αδυναμία της είναι ακόμη ο Edward Munch και ο εν ζωή Odd Nerdrum.
«Όμως είναι κάτι πολύ ρευστό η έμπνευση, μπορεί να είναι μια ταινία, ένα βιβλίο ή οτιδήποτε ακόμα και από την καθημερινότητα που θα μου δώσει το ερέθισμα για τη σύλληψη ενός έργου ή ακόμη και μιας ολόκληρης ενότητας», επισημαίνει και δε διστάζει να αποκαλύψει την πηγή έμπνευσης για ορισμένα έργα της νέας της σειράς:
«Δανείστηκα την αισθητική των σημειώσεων και σκίτσων του Michelangelo, του Da Vinci, κ.α., τα οποία έχουν αυτή τη χαρακτηριστική κιτρινωπή απόχρωση λόγω παλαιότητας», λέει.
Σήμερα, η πανδημία φαίνεται να έχει επηρεάσει εξίσου την καλλιτέχνη.
«Έχω δημιουργήσει μια σειρά έργων αυτό το διάστημα, τα οποία έχουν τελείως διαφορετικό χαρακτήρα. Ένα μικρό δείγμα είναι το έργο “Ανάμνηση του μέλλοντος” δουλεμένο με μολύβι σε χοντρό», απαντά η Γαλήνη σε ερώτηση για την επιρροή της υγειονομικής κρίσης και κλείνει μιλώντας για μια άλλη μεγάλη κρίση, την οικονομική:
«Δυστυχώς είναι πλέον ουτοπικό για τον κάθε ζωγράφο, εικαστικό καλλιτέχνη να ζήσει αποκλειστικά και μόνο από την τέχνη του γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει τόσο οικονομικά όσο και αισθητικά».
Σε κάθε περίπτωση, σημασία έχει η ταλαντούχα νέα να συνεχίσει να εκφράζεται, να δημιουργεί και φυσικά να ζωγραφίζει όσα δε «λένε» οι λέξεις.
Άλλωστε, το είπε και η ίδια: «H γλώσσα του σώματος έχει να πει πολλά περισσότερα από τις λέξεις κάποιες φορές».
Λίγα λόγια για τη Γαλήνη Εξαδακτύλου
Σύμφωνα με όσα σημειώνει η Υποψήφια Διδάκτωρ στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Εύη Κυρμακίδου, η Γαλήνη Εξαδακτύλου γεννήθηκε το 1994 στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Αποφοίτησε το 2017 και έκτοτε συνέχισε αδιάλειπτα την καλλιτεχνική δημιουργία συμμετέχοντας σε εκθέσεις. Το 2019 έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Κοινός Τόπος, Κοινές Προσλήψεις» στη Myro Gallery (Θεσσαλονίκη).
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, έργα της έχουν εκτεθεί και σε ομαδικές εκθέσεις. Το 2019 συμμετείχε στην ομαδική έκθεση με τίτλο «Ανάδοχος» στο Trii Art Hub (Αθήνα). Το 2018 εξέθεσε στις ομαδικές με τίτλους «Art in 3 bids» και «3 day Art in 3 Bids» στη Myro Gallery(Θεσσαλονίκη) καθώς και στο «Meet the artist ‘Kavaleto’ in Capsis» στο Capsis Hotel (Θεσσαλονίκη) σε συνεργασία με τη Myro gallery. Οι συμμετοχές του 2017 αντιστοιχούν στις εκθέσεις «At the end of 2017…at the start of 2018» στο Metropolitan Hotel Thessaloniki, καθώς και στην «Art Thessaloniki 2017» μέσω του εργαστηρίου του Βιομηχανικού Σχεδιασμού της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
*Η έκθεση της Γαλήνης Εξαδακτύλου στην MYRÓ Gallery – Main Hall, Νικηφόρου Φωκά 8, Θεσσαλονίκη. Εγκαίνια: 22 Ιουλίου 2021. Διάρκεια: Έως 31 Ιουλίου. Επιμέλεια: Εύη Κυρμακίδου
