Μια ωραία ιστορία στα Περίπτερα της Νέας Παραλίας

Τι γυρεύουν ένας Ιταλός και ένας Ολλανδός στη Νέα Παραλία; Δεν ήξεραν, ήρθαν, περπάτησαν, την ερωτεύτηκαν και θέλησαν να αφήσουν το αποτύπωμα τους. Έψαξαν τους Φίλους της Νέας Παραλίας και ιδού τα αποτελέσματα:

Κήπος των Γλυπτών: Στο περίπτερο του κήπου των Γλυπτών στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται η ζωγραφική αλλά και γλυπτική αφηγηματική δουλειά του Ολλανδού καλλιτέχνη Willem Jan Smit υπό την επιμέλεια του Lanfranco Aceti και την υποστήριξη του μουσείου MOCC – Museum of Contemporary Cuts.

Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη “το περίπτερο του κήπου των Γλυπτών προτείνει κάποιου είδους ρωγμή στην κατά τα άλλα ομοιογενή αναπαράσταση της κοινωνίας”, του οποίου ο χώρος, πότε αρνητικός και πότε θετικός, καθιστά δυνατή την αφήγησή του μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Θεμιτό είναι να προσεγγίσουν το περίπτερο οι περαστικοί ώστε να προσδιοριστούν τα κενά του, προβάλλοντας σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από τη χρήση του – φανταστικά σενάρια εξέλιξης. Καθώς ο καλλιτέχνης ανησυχεί ιδιαίτερα για την εξαφάνιση των δημοσίων χώρων παγκοσμίως, στην προκειμένη περίπτωση ο χώρος της έκθεσης , το γυάλινο περίπτερο και ο δημόσιος χώρος της παραλίας,  επιτρέπουν τον επαναπροσδιορισμό της χρήσης τους σε συνάρτηση με τις  προσδοκίες των ανθρώπων που ζουν στη νέα παραλία. Στη γυάλινη όψη του περιπτέρου διακρίνεται η φράση ‘It is conceivable that she will refuse”. Το κείμενο είναι αμφίβολο όπως και το θέμα ασαφές και ευρύ, ωστόσο η σύντομη φράση δίνει τη δυνατότητα σε διάφορα σενάρια και σκηνές να συμπληρώσουν το νόημα.  Τίθεται κάποιου είδους σενάριο βασισμένο σε ερωτήσεις με αναφορά  στην ελεύθερη βούληση, στο μέσα και το έξω από τις γυάλινες επιφάνειες του περιπτέρου. “Τι πρόκειται να συμβεί;” Ζήτημα που ούτως ή άλλως πραγματεύεται η φετινή Μπιενάλε με θέμα ” Imagined Homes”.

Κήπος της Μεσογείου: Στο περίπτερο του κήπου της Μεσογείου στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται η εγκατάσταση του Ιταλού καλλιτέχνη Lanfranco Aceti υπό την επιμέλεια της Camilia Boemio και την υποστήριξη του μουσείου MOCC –Museum of Contemporary Cuts.

Η εγκατάσταση συνδέεται με το θέμα της φετινής Μπιενάλε Τέχνης στη Θεσσαλονίκη “Imagined Homes” και λειτουργεί ως δημόσιο παράθυρο προβολής ζητημάτων της αποδιοργανωμένης σύγχρονης κοινωνίας. “Εξαερίζοντας μια βρώμικη μπουγάδα”, μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά,  η εγκατάσταση αναφέρεται στα κοινωνικά πλαίσια, σε συγκρούσεις του σώματος και ατομικές ελευθερίες που τίθενται υπό αμφισβήτηση σήμερα. Ο καλλιτέχνης εξηγεί ότι πραγματεύτηκε τα ζητήματα αυτής της κρίσης σαν να ήταν απόρροια του χωρισμού ενός ζευγαριού. “Είναι το τέλος της σχέσης μεταξύ δύο ανθρώπων, ο ένας από τους οποίους ενσαρκώνει το ρόλο του έθνους-κατεστημένου και ο άλλος το ρόλο των  πολιτών- συλλογικότητας. Ως  επακόλουθο μιας διαμάχης εγκαταλείπουν την κοινή στέγη κάτω από την οποία μοιράζονταν όνειρα, ελπίδες και φροντίδες”.  Σύμφωνα με την αφήγηση του καλλιτέχνη ότι έχει απομείνει από την κοινή διαβίωση ενυπάρχει στο γυάλινο περίπτερο του κήπου της Μεσογείου, όπου τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, το ορατό και το αόρατο, το ιδιωτικό και το ημι-ιδιωτικό, το δημόσιο και το ημι-δημόσιο εμπλέκονται. Την προϋπάρχουσα σχέση υπενθυμίζουν αντικείμενα ως έργα τέχνης, αναρτημένα χρησιμοποιημένα σεντόνια που λειτουργούν σαν μονογραφικές δομές που μαρτυρούν την ενδεχόμενη καταπίεση από την κοινή διαβίωση, αλλά και την ελπίδα που αναδύεται με την εκ νέου απόκτηση της ελευθερίας.

Ο τίτλος “knock, knock, knocking”,αναφέρεται άμεσα στο έθνος-κατεστημένο. Για τον καλλιτέχνη η κοινωνία εδώ και πολύ καιρό φαντάζει υπό διάλυση, ωστόσο το γυάλινο περίπτερο με τον αρχιτεκτονικό μικρόσκοσμο και περίγυρό του, μοιάζει να ενυπάρχει ανεξάρτητα από το αν το ευρύτερο έθνος βρίσκεται σε σύγχυση ή άλλες σχέσεις σε ρήξη. Στην εγκατάσταση ενυπάρχουν  εκφράσεις θυμού και μίσους. Ενσωματώνονται συναισθήματα προδοσίας, κακοποίησης και παραβίασης που είθισται να παραμένουν ιδιωτικά προκειμένου ο θυμός να αποτελέσει αφορμή για αναγέννηση και αποκοπή από την προγενέστερη κατάσταση.

Και οι δύο εκθέσεις έγιναν με την υποστήριξη του Μουσείου MOCC – Museum of Contemporary Cuts, του διοικητικού τμήματος των Τεχνών του Πανεπιστημίου Βοστώνης  και του συλλόγου Οι Φίλοι της Νέας Παραλίας.

Ο Willem Jan Smit (NL, ES) είναι ένας σύγχρονος καλλιτέχνης και ακτιβιστής με διεθνή παρουσία και δράση στο χώρο της Τέχνης. Ο Lanfranco Aceti δουλεύει ως καλλιτέχνης, επιμελητής  και ακαδημαϊκός. Η Camilla Boemio είναι συγγραφέας, πανεπιστημιακός σύμβουλος και θεωρητικός Τέχνης.

Οι εκθέσεις στα περίπτερα του Κήπου των Γλυπτών και του Κήπου της Μεσογείου λειτουργούν κατά το διάστημα 13-30/10 2017.

Για περισσότερες πληροφορίες:  Οι Φίλοι της Νέας Παραλίας Βλατάδων 1 –   54634 Θεσσαλονίκη   τηλ. 2310 228320 email:[email protected] www.facebook.com/filoineasparalias