Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό για τον βίο των μοναχών που δεν πρέπει να χάσεις!

Τα 20 χρόνια γιορτάζει η Αγιορειτική Εστία Θεσσαλονίκης από το έτος της δημιουργίας της. Για το φετινό επετειακό έτος, έχει σχεδιαστεί και θα πραγματοποιηθεί ένα μεγάλο και εορταστικό πρόγραμμα εκδηλώσεων με διάφορες δράσεις.

Η αρχή θα γίνει με την έκθεση φωτογραφίας του Νίκου Κουκή που φέρει τον τίτλο «Άγιον Όρος – Βίος της Ερήμου», η οποία θα παρουσιαστεί στους εκθεσιακούς χώρους της Αγιορειτικής Εστίας από τις 13 Φεβρουαρίου έως τις 4 Απριλίου 2020. Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν από κοινού, ο Αναστάσιος Ντούρος, Διευθυντής της Αγιορειτικής Εστίας και ο Φαίδωνας Χατζηαντωνίου, Αρχιτέκτων – Αναστηλωτής.

Μικρό μέρος της εν λόγω έκθεσης, θα παρουσιαστεί νωρίτερα (18 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 2020) στις βιτρίνες τέχνης του ΟΤΕ, δίνοντας την ευκαιρία σε όσες και όσους περάσουν και σταθούν μπροστά από αυτές, να λάβουν μια πρώτη γεύση των φωτογραφιών.

Λίγα λόγια για την έκθεση

Με την στερέωση του Χριστιανισμού, πιστοί της νέας θρησκείας επεδίωξαν μία ζωή αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην λατρεία του ενανθρωπήσαντος Θεού, απέχοντας από τα εγκόσμια, αλλά εντός κατοικημένων περιοχών. Γύρω στα τέλη του 3ου αιώνα, τέτοιοι ασκητές αρχίζουν να αποσύρονται στις ερήμους, προσηλωμένοι σε μιαν αυστηρή ασκητική βιωτή νηστείας, αγρυπνίας και προσευχής, για την αγάπη του Χριστού. Έτσι η άνυδρη έρημος μεταμορφώνεται σε χλοερό λειμώνα ανώνυμων και επώνυμων αναχωρητών που πυργώνονται σε πρότυπα πνευματικής άσκησης και αρετής.

Αργότερα, κατά τον 6ο και 7ο αιώνα, πιεζόμενοι από Πέρσες και Άραβες εισβολείς, τέτοιοι ασκητές αναζητούν ασφαλέστερους τόπους στον Όλυμπο της Βιθυνίας και στον Άθω της Χαλκιδικής, όπου προσφεύγουν μεταφέροντας την παράδοση των Πατέρων της ερήμου.

Σήμερα στα μοναστήρια του Αγίου Όρους Άθω, παράλληλα με την εδραίωση του μοναχικού κοινοβιατισμού, αναγνωρίζουμε και το πρότυπο του αναχωρητισμού της ερήμου που θάλλει στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές του τόπου.

Ιδιόρρυθμες σκήτες με τις καλύβες τους και αυτοσχέδια μονήρη ασκηταριά σαν να φυτρώνουν και να ανθίζουν ως εξωστρεφείς προεκτάσεις σπηλαίων πάνω στους απότομους γκρεμούς του ορεινού όγκου του Άθωνα.

Η Μικρά Αγία Άννα, τόπος άσκησης μεγάλων μορφών του αγιορείτικου αναχωρητισμού, είναι το αντικείμενο του οδοιπορικού του Νίκου Κουκή. Με το άμωμο βλέμμα του διψασμένου για την έρημο οδοιπόρου, ο φωτογράφος, διάκονος επίσης της μουσικής τέχνης, συλλαμβάνει με τον φωτογραφικό φακό του φευγαλέα στιγμιότυπα από τον λατρευτικό και τον καθημερινό βίο των μοναχών, από την προετοιμασία του αγιορείτικου πανηγυριού, από την πορεία των προσκυνητών προς τον προορισμό τους. Πρόσωπα εκφραστικά και ήχοι από αγγελικές ψαλμωδίες μας συνοδεύουν σ’ αυτή την μοναδική κυψέλη ειρήνης και πνευματικού κάλλους.

Νίκος Κουκής 

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1956. Σπούδασε φλάουτο στο Κρατικό Ωδείο της πόλης. Εργάζεται ως μουσικός στην Κρατική Ορχήστρα και παράλληλα διδάσκει στο Ωδείο Άνω Πόλης. Με την καλλιτεχνική φωτογραφία ασχολείται από το 1978.

Φωτογραφικές Εργασίες:

«Ατμόσφαιρες» (1989, κατάστημα Dark Blue)

«Μπεχτσινάρ» (1990, Μικρή Πινακοθήκη «Διαγώνιος»)

«Βυρσοδεψεία» (1992, Αίθουσα Τέχνης του Δήμου Θεσσαλονίκης)

«Επαγγέλματα του δόμου» (1995, Φωτοχώρος Κούνιο)

«Βυρσοδεψεία» (2001, Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης – έκδοση λευκώματος)

«Γαία πυρί μειχθήτω» (2001, Αίθουσα Τέχνης «Άτριον»)

«Κεραμεία Αλλατίνη» (2005, Αίθουσα Τέχνης του Δήμου Θεσσαλονίκης)

«Αντι – σώματα» (2007, Stereosis)

«Επαγγελματική και Οικογενειακή Συμφιλίωση» (2008, Μύλος Θεσσαλονίκης)

«Χρωμο – σώματα» (2014, Χώρος 18)

«Το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης» (2017, Βίλα Πετρίδη)

Συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις:

«Δέκα σύγχρονοι φωτογράφοι της Θεσσαλονίκης» (1991, Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης)

«Identitées Mediterranéenes» (1991, Aix – en – Provence)

Φωτογραφικό Συμπόσιο (1993, Σάνη Χαλκιδικής)

«Γιγαντοφωτογραφίες» (1993, Παρά θιν’ αλός)

«Ζην» (1993, Ινστιτούτο Γκαίτε)

Οι φωτογράφοι της ΛΕ.Φ.ΚΙ.Θ. (1997, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης)

Εικόνα και είδωλο (1997, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)

«Άνθρωποι, τοπία, (Εγ)καταστάσεις», κριτικό αφιέρωμα στο περιοδικό ΠΑΡΩΡΟΝ του Απόστολου Μαρούλη, τεύχος 9ο, μήνας Οκτώβριος, Αθήνα

Κοιτάζοντας φωτογραφίες (2003, ΛΕ.Φ.ΚΙ.Θ.)

Συμμετοχή στην έκδοση – αφιέρωμα στην ελληνική φωτογραφία του ιταλικού περιοδικού τέχνης και λόγου PRIVATE με τίτλο «Η εξέλιξη της σύγχρονης ελληνικής φωτογραφίας» (2003)

«Αποθήκες του χρόνου» (2003, Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης)

«Μυστήρια και θαύματα» (2005, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)

«Βιομηχανική Κληρονομιά μεταξύ γης και θάλασσας: ευρωπαϊκό δίκτυο οικομουσείων» (2005)

Συμμετοχή στο Φεστιβάλ “Milano incontra la Grecia” (2007, Piccolo Teatro Studio)

«Τέχνη και Δίκαιο» (2014, Ινστιτούτο Γκαίτε)

Συμμετοχή σε έκθεση (2014, Χώρος 18)

Έκδοση Λευκωμάτων:

«Μπεχτσινάρ» (1990)

«Επαγγέλματα του δρόμου» (1995)

«Βυρσοδεψεία» (Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης, 2001)

Αλλατίνη (2005)

Συμμετοχή στο λεύκωμα «Θεσσαλονίκη, μια πόλη ανθρώπων: φωτογραφίες του 20ου αιώνα» (University Studio Press, 2017)

Συμμετοχή στην έντυπη έκδοση «Σταυρούπολη: Ένας περίπατος στην πόλη» (University Studio Press, 2018)

Είκοσι πέντε φωτογραφίες από τη φωτογραφική εργασία «Επαγγέλματα του δρόμου» και σαράντα φωτογραφίες από τη φωτογραφική εργασία «Βυρσοδεψεία» έχουν δωριστεί στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης.

Επίσης, φωτογραφίες του Ν. Κουκή υπάρχουν στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και σε ιδιωτικές συλλογές.

*Τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας στην Αγιορειτική Εστία στις 13 Φεβρουαρίου, ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΚΗΣ, Άγιον Όρος – Βίος της Ερήμου. Διάρκεια έκθεσης 13 Φεβρουαρίου- 4 Απριλίου. Μικρό μέρος έκθεσης, θα παρουσιαστεί από 18 Ιανουαρίου – 2 Φεβρουαρίου 2020 στις βιτρίνες τέχνης του ΟΤΕ.