Οι Lupus in fabula φτιάχνουν τη δική τους ιστορία

Οι Lupus in fabula είναι μια παρέα από τη Θεσσαλονίκη που κόντρα στις επιταγές της εποχής αρνούνται να υποκύψουν στην πεζότητα. Διαφορετικές αφετηρίες, διαφορετικές διαδρομές, σπουδές και ενδιαφέροντα, κοινές αγάπες, ευγενείς συμπράξεις σε μια τέχνη, ξεχασμένη μέχρι πρότινος, ενδιαφέρουσα όμως και προφανώς δημοφιλής τον τελευταίο καιρό. Οι Μαρίνα Αντωνοπούλου, Γιώργος Αδαμίδης, Ευαγγελία Θεοδωρίδου και Ελένη Καλογιαννίδου είναι παραμυθάδες ή όπως αναφέρουν οι ίδιοι όταν αυτοσυστήνονται, αφηγητές. Τους αφήνουμε να μας τα πούνε μόνοι τους.

Αφηγητές, παραμυθάδες, ταξιδευτές

Αφήγηση για μένα είναι παρηγοριά. Μέσα από τις ιστορίες / παραμύθια ακολουθώ και ταυτίζομαι με την πορεία του ήρωα ή της ηρωίδας. Ζω τον πόνο, τη δυσκολία, τη λύτρωση, τη νίκη ή την ήττα, γιατί μην ξεχνάμε πως τα παραμύθια δεν έχουν πάντα καλό τέλος. Τολμώ να πω πως τα παραμύθια με έκαναν πιο δυνατή. Ξέρω πως σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να λιώσω τα σαράντα ζευγάρια παπούτσια για να βγω δυνατή. Κάποτε ένας παραμυθάς μου είπε πως «τα παραμύθια είναι ένας ωκεανός, εμείς τα δανειζόμαστε με σεβασμό και τα επιστρέφουμε, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους». Το βρήκα άκρως ενδιαφέρον και ταυτίστηκα. Από το 2011 που ασχολούμαι με την αφήγηση, έχω γνωρίσει πολύ κόσμο, που έχει την ίδια αγάπη. Είμαι από τα τυχερά «παιδιά» που είχαν ακούσματα παραμυθιών, και όχι μόνο, αλλά και ιστορίες από τις ζωές των παππούδων και των γιαγιάδων. Αγαπώ να αφηγούμαι ιστορίες πικάντικες και ευτράπελες, γιατί μ’ αρέσει να προκαλώ το γέλιο στους ανθρώπους. Θεωρώ πως σήμερα οι ενήλικες έχουν ανάγκη από ιστορίες, που θα τους δώσουν μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας.

Στην πορεία συνάντησα τον Γιώργο, την Ελένη και τη Μαρίνα και γίναμε οι Lupus in fabula. Παρόλο που πολλοί λένε πως ο δρόμος του αφηγητή είναι μοναχικός, πράγμα που ισχύει, εν μέρει, όμως εμείς αποδεικνύουμε πως μπορούν να συμπορευτούν οι αφηγητές και να στέλνουν διαφορετικά μηνύματα, μέσω των διαφορετικών ιστοριών τους, μέσω του διαφορετικού στίγματός τους. Είμαστε τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι, με τέσσερεις διαφορετικές προσωπικότητες, με τέσσερα διαφορετικά ταμπεραμέντα. Και αυτό δίνει μια άλλη «γεύση» στο κοινό. Σας περιμένουμε όλους στο 3ο Φεστιβάλ Αφήγησης Θεσσαλονίκης! See you there!

Ευαγγελία Θεοδωρίδου

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ειδικός Φοροτεχνικού Γραφείου, αλλά το όνειρό της ήταν να γίνει δασκάλα ή νηπιαγωγός. Στην πορεία, ασχολήθηκε με διάφορα χόμπι σχετικά με τα παιδιά, συμμετείχε σε θεατρικές ομάδες, πήρε μέρος σε παιδικές παραστάσεις. Ως παιδί ήταν τυχερή, γιατί μεγάλωσε με παππού και γιαγιά, που της αφηγούνταν περισσότερο πραγματικές ιστορίες και προσωπικά βιώματα από την Κωνσταντινούπολη και το Αϊβαλί, παρά παραμύθια. Το 2011 ξεκινά το ταξίδι της στο χώρο των παραμυθιών. Παρακολούθησε σεμινάρια με την Ανθή Θάνου και τη Λίλη Λαμπρέλλη. Έχει αφηγηθεί εθελοντικά στην Παιδική Βιβλιοθήκη Ξηροκρήνης. Το 2015 τη βρίσκει συνοδοιπόρο με τους Lupus in fabula σε νέα ταξίδια και περιπέτειες.

Να τα πούμε;

Η ιδέα για το Φεστιβάλ γεννήθηκε ένα όμορφο απόγευμα σε έναν περίπατο στους δρόμους της πόλης. Μετά από ένα σεμινάριο αφήγησης στο οποίο συναντιόμασταν και τα τέσσερα μέλη της ομάδας, η οποία συστάθηκε με αφορμή το ΦΑΘ λίγο αργότερα, και ονομάστηκε Lupus in fabula. Είχαμε παρακολουθήσει για κάποια χρόνια εργαστήρια για την τέχνη της αφήγησης και είχαμε κοινές ανησυχίες. Από τις πρώτες κουβέντες φαινόταν ότι υπάρχει σύμπνοια απόψεων, παρ όλο που είμαστε αρκετά διαφορετικοί ο ένας από τον άλλον, και μετά από κάποιους μήνες σχεδιασμού, οργάνωσης και άπειρης γραφειοκρατίας, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε το πρώτο Φεστιβάλ Αφήγησης της πόλης μας. Ο βασικός στόχος και σκοπός του Φεστιβάλ Αφήγησης Θεσσαλονίκης είναι να φέρει σε επαφή, κυρίως το ενήλικο κοινό, με την τέχνη της αφήγησης και γι’ αυτόν τον λόγο έχει εκπαιδευτικό αλλά και ψυχαγωγικό χαρακτήρα. Περιλαμβάνει δηλαδή εργαστήρια ενηλίκων, μέσα απο τα οποία μπορεί κανείς να γνωρίσει τεχνικές αφήγησης, με πιο απλά λόγια να μάθει τρόπους ώστε να ζωντανέψει εικόνες και λέξεις και να επικοινωνήσει με άλλους μια ιστορία που αγαπά και θέλει να ακουστεί. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν φυσικά και παραστάσεις αφήγησης από το φεστιβάλ μας, οι οποίες μοναδικό σκοπό έχουν να τις απολαύσουμε. Οι περισσότερες απευθύνονται σε ενήλικο κοινό, χωρίς όμως να αφήνουμε παραπονεμένους και τους μικρούς μας φίλους. Έχουμε εστιάσει στο ενήλικο κοινό και αυτό γιατί θέλουμε να επικοινωνήσουμε στον κόσμο ότι ο ιστορίες και τα παραμύθια δεν είναι για να κοιμούνται τα παιδιά. Τουλάχιστον όχι μόνο γιαυτό. Μέσα από την φθορά της καθημερινότητας συναντάμε ενήλικες που έχουν απομακρυνθεί από τον κόσμο της φαντασίας και της μαγείας. Ακούγοντας μια ιστορία λοιπόν, μπορεί να θυμηθεί κανείς πώς είναι να πλάθει φαντασιακούς κόσμους, που ήταν και δεν ήταν, ακροβατώντας στα όρια της αλήθειας και του ψέματος. Είναι η στιγμή εκείνη, που ο νους του μπορει να κανει μια μικρη παυση απο αυτό που ονομάζουμε πραγματικό κόσμο και να ταξιδέψει σε άλλους κόσμους ονειρικούς. Είναι ιδιαίτερη χαρά μας που και φέτος μπορέσαμε να διατηρήσουμε τον θεσμό αυτό, γιατί ας μην γελιόμαστε, τις εποχές που ζούμε κάθε άλλο παρά εύκολες θα μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κανείς. Ο κόσμος όμως φαίνεται να έχει ανάγκη από τέτοιου είδους δράσεις και αυτό είναι που μας κινητοποιεί να συνεχίζουμε. Μετράμε λοιπόν, ήδη τρία χρόνια που το Φεστιβάλ Αφήγησης Θεσσαλονίκης είναι εδώ, παρόν στην πόλη μας, και ευχόμαστε να συνεχίσει για πολλά ακόμα.

Ελένη Καλογιαννίδου

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε παιδαγωγικά. Ασχολήθηκε για πρώτη φορά με την αφήγηση όταν ήταν φοιτήτρια και έπειτα ξανά το 2012 ως μαθήτρια της Ανθής Θάνου. Το μαγικό με την τέχνη της αφήγησης είναι το εσωτερικό ταξίδι, η αναζήτηση των σκιών και των φωτισμένων όψεων που είναι βαθιά κρυμμένες στον καθένα μας. Οδηγεί τη συνειδητότητα του καθενός να αλλάζει επίπεδα, ταράζει τα στερεότυπα και καλλιεργεί την ενσυναίσθηση. Είναι η επαφή με την «ψυχή» μέσα στο κάθε τι. Η πιο δύσκολη, αλλά ταυτόχρονα σωτήρια αλήθεια, είναι ότι αυτό το ταξίδι δεν σταματά ποτέ. Δεν έχει τέλος… Καλώς να ανταμώσουμε…

Το 3ο Φεστιβάλ Αφήγησης Θεσσαλονίκης «Φτιάξε τη δική σου ιστορία»

Το Φεστιβάλ Αφήγησης είναι μία γιορτή, ένα τριήμερο με παραστάσεις, σεμινάρια, εργαστήρια, δρώμενα και άλλες δράσεις με κεντρικό θέμα την τέχνη της αφήγησης. 15 αφηγητές, 6 μουσικοί, 7 παραστάσεις, 4 εργαστήρια – σεμινάρια, 1 πολιτιστική δράση, μία περιπατητική διαδρομή και 1 παλιό χάνι συνθέτουν φέτος την εικόνα του Φεστιβάλ, που είναι πιο διευρυμένο και εμπλουτισμένο από ποτέ. Οι Lupus in fabula καλούμε τον κόσμο «να φτιάξει τη δική του ιστορία» μέσα από τα εργαστήρια και τις παραστάσεις, να γίνει μέτοχος των ιστοριών που θα ακούσει, δέκτης και μελλοντικός πομπός τους. Οι παραστάσεις περιλαμβάνουν λαϊκά παραμύθια, πρωτότυπες αφηγήσεις, ιστορίες από τη λογοτεχνία, παραμύθια μαγικά, αφηγήσεις για και από την LGBTQI κοινότητα, ιστορίες με αφορμή αγαπημένα αντικείμενα: από τους Lupus in fabula, την παραμυθού Λίλη Λαμπρέλλη, την αφηγήτρια Ανθή Θάνου, τις Ομάδες Μελωμύθι και Space Narration, το Κέντρο Ημέρας Προσφύγων Αλκυόνη και τα Queerδιστά Πορτοκάλια. Το Φεστιβάλ πειραματίζεται με διάφορες τέχνες, όπως ο χορός και η μουσική, επιχειρώντας να ανιχνεύσει τη σχέση τους με την αφήγηση ενώ την ίδια στιγμή συνεργάζεται με φορείς και ομάδες σε μία προσπάθεια να συνδεθεί με την κοινωνική πραγματικότητα και να αφουγκραστεί τις σύγχρονες ανάγκες της. Παράλληλα, τα πρωινά υλοποιούνται σεμινάρια και εργαστήρια συγγραφής παραμυθιού, αφήγησης λαϊκών παραμυθιών και καταπολέμησης του άγχους της έκθεσης στο κοινό. Και μέσα σε όλα αυτά, οι «Αφηγήσεις καθ’ οδόν», μία περιπατητική διαδρομή από την ομάδα dot2dot με αφηγήσεις της πόλης και η δράση «Ένα χάνι ιστορίες», ένα κάλεσμα στους κατοίκους της πόλης, και όχι μόνο, να μοιραστούν με την Ομάδα μας σε έναν ψηφιακό καταγραφέα αγαπημένες τους ιστορίες ή αφηγήσεις της ζωής τους. Το 3ο ΦΑΘ ανοίγει τις πύλες του για να μοιραστεί παραμύθια και να επικοινωνήσει τη μαγεία της αφήγησης σε όσους αγαπάνε τις ιστορίες.

Γιώργος Αδαμίδης

Ζει στη Θεσσαλονίκη και εργάζεται ως μουσειολόγος – μουσειοπαιδαγωγός. Χάρη στην παραμυθού Ανθή Θάνου μπήκε πριν λίγα χρόνια στον κόσμο της αφήγησης και από τότε….. αρνείται πεισματικά να βγει! Του αρέσουν οι ιστορίες με ανατροπές, με αντιήρωες, οι ιστορίες με καημούς αλλά και με χαρές, οι ιστορίες που τραγουδιούνται… Αποφάσισε να πηγαίνει εκεί που τα γόνατά του λυγίζουν και ακόμα να το μετανιώσει. Αφηγείται για να είναι ανάμεσα σε ανθρώπους αλλά και επειδή του αρέσουν τα ταξίδια.

Post Mortem {Παράσταση αφήγησης, Lupus in fabula feat. Γιώργος Μαντζουρανίδης, Παρασκ 24 Νοεμβρίου |21:00-22:00 |Μπενσουσάν Χαν}

Στο φετινό φεστιβάλ οι Lupus in fabula, θα δώσουμε το ‘παρών’, όχι μόνο ως διοργανωτές, αλλά και ως αφηγητές. Η χαρά και η συγκίνησή μας δεν περιγράφονται! Πρόθεσή μας ήταν, τιμώντας τη θεματική του 3ου ΦΑΘ, να αφηγηθούμε όχι λαϊκά παραμύθια και ήδη υπάρχουσες ιστορίες, αλλά αφηγήσεις ολοκαίνουργιες. Τον άξονα γι’ αυτές τις ιστορίες τον προσέφερε κάτι που όλοι γνωρίζουμε καλά: η πόλη όπου ζούμε. Και, μιας και είμαστε άνθρωποι της παρέας, ποιός καλύτερος συνοδοιπόρος θα μπορούσε να βρεθεί, από τον Γιώργο Ματζουρανίδη, που ως urban walker, γνωρίζει κάθε πέτρα της Θεσσαλονίκης, καλύτερα και απ’ ο,τι οι ίδιες οι πέτρες τον εαυτό τους;

Θεσσαλονίκη λοιπόν: η πόλη του Έρωτα και, εσχάτως, η πόλη των Φαντασμάτων. Και πώς να μην είναι άλλωστε; Με ιστορία που υπερβαίνει τoυς 23 αιώνες, όλο και κάποιος από την απέναντι όχθη θα βρεθεί πρόθυμος να μιλήσει για όσα έχει ζήσει. Και μάλιστα, να μιλήσει για όλα εκείνα τα τρομερά που συνέβησαν σε αυτήν την πόλη και άλλαξαν τον ρου της ιστορίας της: εξεγέρσεις, αλώσεις, θεομηνίες. Να, λοιπόν, μια ευκαιρία για ταξίδι στον χρόνο. Να, μια ευκαιρία, η αφήγηση να αποτελέσει το όχημα, για να θυμηθούμε όσα κουβαλά στα σπλάχνα της η πόλη αυτή. Και να ξέρετε, πως παρ’όλες τις συμφορές, εμείς στην παράσταση δε θα τα βάψουμε μαύρα. Πώς θα μπορούσαμε άλλωστε, έχοντας τον Γιώργο Ματζουρανίδη στο ρόλο του συντονιστή αυτής της ιδιόμορφης seance….; Φανταστείτε τι έχει να γίνει…

Μαρίνα Αντωνοπούλου

Μικρή δεν ήθελα να γίνω απολύτως τίποτα, όταν μεγαλώσω. Μου αρκούσε απλώς να είμαι. Μετά, του ‘δωσα και κατάλαβε: σπούδασα Αρχαιολογία, Μουσειολογία, Υποκριτική και λίγο αργότερα μαθήτευσα στην τέχνη της Αφήγησης. Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω, ο Άνθρωπος και οι Ιστορίες του. Και η διάθεση αυτές οι ιστορίες να μελετηθούν, να αποκωδικοποιηθούν και να κατανοηθούν, η κινητήριος δύναμη. Δεν ξέρω αν κατάφερα ποτέ να γίνω κάτι από όσα σπούδασα — πιθανότατα ναι. Όπως και να χει όμως, χαίρομαι ιδιαιτέρως, επειδή ό,τι κι αν είναι αυτό που κατάφερα να γίνω μοιάζει περισσότερο με πολύχρωμο ψηφιδωτό, παρά με βαρετή μονοκοντυλιά.