Οι υπέροχες γυναίκες της Σπυριδούλας Ζάχου

Η Σπυριδούλα Ζάχου, είναι μια ταλαντούχα εικονογράφος – εικαστικός που στα έργα της αποτυπώνονται  γυναικείες μορφές με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Μέσα από την τέχνη της, εκφράζεται, εκτονώνεται και αφουγκράζεται τα  μύχια συναισθήματά της. Κερκυραία στην καταγωγή, επιστρέφει στο νησί της για να ζήσει με την οικογένεια που δημιούργησε. Δεν περιορίζει την τέχνη της σε εκθεσιακούς χώρους αλλά μέλημά της είναι να περάσει το μήνυμα της δουλειάς της μέσα από οποιοδήποτε χώρο. «Ζωγραφίζω την καθημερινότητά μου όπως την βιώνω και όπως την αντιλαμβάνομαι. Τα έργα μου είναι ανθρωποκεντρικά, απεικονίζουν γυναικείες μορφές και πολλές φορές βρίσκομαι εγώ μέσα σε αυτά, ασυνείδητα ή και συνειδητά.»

Η καταγωγή από την Κέρκυρα, ένα νησί των τεχνών και των γραμμάτων. H καταγωγή μου επηρέασε σημαντικά την καλλιτεχνική μου παιδεία  όσο και την προσωπική μου σταδιοδρομία. Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε έναν τόπο που η τέχνη και πολιτισμός υπήρχαν και υπάρχουν σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους. Μεγαλώνοντας σε ένα περιβάλλον με εξαιρετικά αρχιτεκτονήματα τριγύρω μου, στους δρόμους, στις πλατείες, στις καθημερινές μου διαδρομές με ώθησε πιο εύκολα να νιώθω την τέχνη τρόπο ζωής. Επίσης, στο νησί κάθε οικογένεια έχει ένα ή παραπάνω μέλη που ασχολούνταν και ασχολείται με την τέχνη. Στην οικογένεια μου για παράδειγμα, εγώ είμαι ζωγράφος, ο αδερφός μου μουσικός και η μητέρα μου τραγουδάει.

Η ιδιότητα του εικονογράφου- εικαστικού. Ταυτόσημοι  όροι επειδή και ο εικονογράφος και ο εικαστικός ασχολούνται με την τέχνη γενικότερα.Η διαφορά τους, κατά την δική μου άποψη, είναι ότι ο εικαστικός καταπιάνεται με υλικά της αρεσκείας του και εκφράζεται ελεύθερα όπως ο ίδιος το επιθυμεί κάθε φορά, εμπνεόμενος από προσωπικές του εικόνες. Από την άλλη, ο εικονογράφος εμπνέεται από τα γραπτά/τα κείμενα/την ποίηση κάποιου άλλου και μέσο της τέχνης του προσπαθεί να αποδώσει  αυτό που τον επηρέασε.

Επιστρέψατε στον τόπο καταγωγή σας. Διαφορές παιδικής και ενήλικης ζωής στο νησί. Επέστρεψα συνειδητά στην Κέρκυρα μιας και αναζητούσα μια καλύτερη  ποιότητα ζωής σε σχέση με αυτήν σου προσφέρουν οι μεγαλουπόλεις. Έγινα μητέρα πριν δυόμιση χρόνια και αυτό επηρέασε την απόφασή μου. Ήθελα το παιδί μου να ζεί κοντά στην φύση και στην ομορφιά τριγύρω του, όπως μεγάλωσα και εγώ. Η καθημερινότητα μου είναι πιο ήρεμη, πιο χαρούμενη για μένα και την οικογένεια μου.Οι διαφορές της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής είναι ότι τώρα  βλέπω τα ίδια αλλά με «καινούρια» μάτια, πιο ώριμα και πιο συνειδητά.

Το μοτίβο και οι επιρροές της τέχνης σας. Ζωγραφίζω την καθημερινότητά μου όπως την βιώνω και όπως την αντιλαμβάνομαι. Τα έργα μου είναι ανθρωποκεντρικά, απεικονίζουν γυναικείες μορφές και πολλές φορές βρίσκομαι εγώ μέσα σε αυτά, ασυνείδητα ή και συνειδητά. Είναι ενας τρόπος προσωπικής ελευθερίας και εκτόνωσης.

Η απόκτηση παιδιού αλλάζει την οπτική της τέχνης. Ως νέα μαμά,θεωρώ ότι η απόκτηση της κόρης μου άλλαξε την οπτική της τέχνης και της ζωής μου γενικότερα. Δεν έχω πια πολλές αιχμές, έχουν «στρογγυλέψει» κάπως μέσα μου τα πράγματα. Ζωγραφίζω λιγότερο, εφόσον δεν έχω τον ίδιο χρόνο αλλα πιο συνειδητά και πιο «χορταστικά». Προσπαθώ να παντρέψω τις δυο αυτές αγάπες μου και να βάλω την μια μέσα στην άλλη.Το παιδί μου και την τέχνη!Επίσης εχει ξενικήσει λίγο να μου αρέσει και το ροζ!

Τα τελευταία χρόνια, εκθέσεις συναδέλφων σας, λαμβάνουν χώρα σε εναλλακτικούς χώρους, μπαρ, καφέ. Αυτό ενισχύει ή μειώνει το μήνυμα της έκθεσης; Τα τελευταία χρόνια αυτό γίνεται όλο και περισσότερο. Ενισχύει θεωρώ το μήνυμα της έκθεσης. Ξαφνικά υπάρχει τέχνη παντού.Σε χώρους που ο καθένας από εμας πάει για να πάρει το μεσημερινό του ή να πιει έναν καφέ, εκτίθενται  τριγύρω μας έργα. Οπότε αυτό καλλιεργεί ασυνείδητα την αισθητική μας. Μας δίνεται η δυνατότητα να δούμε τέχνη την στιγμή που ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων δεν θα πήγαινε ποτέ να επισκευθεί μια γκαλερί ή έναν άλλο οποιοδήποτε εκθεσιακό χώρο εξαιτίας της έλλειψης ελεύθερου χρόνου ή απλά δεν το έχει συνηθίσει.Το μήνυμα που θέλει να περάσει ο καλλιτέχνης θα το περάσει,σε οποιδήποτε χώρο και αν εκτίθενται τα έργα του.

Το θέμα της τελευταίας έκθεσής σας. Πριν λίγες μέρες τελείωσε μια έκθεση στον χώρο ‘’bau’s’’στη Θεσσαλονίκη. Εκεί εξέθετα  έργα μου από την εικονογράφηση ενός βιβλίου με τίτλο ‘’αγαπούλα μ’ ακούς;» της Λέττης Κοιλάκου. Αυτήν την στιγμή  έργα μου βρίσκονται  στο  ‘’μικρό καφέ’’ στο νησί μου, την Κέρκυρα. Τα έργα μου έχουν θέμα και πάλι τις γυναικείες μορφές.

Οι τρέχουσες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, επηρεάζουν το έργο σας; Νομίζω πως όχι. Ζωγραφίζω για να εκφράσω τις δικές μου προσωπικές αγωνίες και ανησυχίες, δεν καταπιάνομαι με κοινωνικοπολιτικά θέματα.