Τέχνη ψαλίδι χαρτί

Λέξεις: Σοφία Σαββαΐδου

Μόλις 45’ από το κέντρο της Θεσσαλονίκης βρίσκεται ένα λίγο μακρινό «προάστιό» της, η Βέροια, μια όμορφη πόλη με πολλές ευχάριστες εκπλήξεις. Εάν, λοιπόν, ο δρόμος σας περνάει από την Βέροια, δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφτείτε τη μοναδική γκαλερί της πόλης.

Η γκαλερί Παπατζίκου στα 10 χρόνια και πλέον λειτουργίας της παρουσίασε ως τώρα ένα μεγάλο αριθμό καταξιωμένων, αλλά και νέων καλλιτεχνών και είναι πάντα μια ζεστή φωλιά για τους ανήσυχους συμπολίτες. Αυτή την περίοδο, μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, φιλοξενεί την εντυπωσιακή έκθεση κουστουμιών «…από χαρτί» του Γιάννη Παπαγιαννούλη.

Ο Γιάννης Παπαγιαννούλης γεννήθηκε στη Βέροια, ζει και εργάζεται στη Ρόδο. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Γιόχαν Βολφγκανγκ Γκαίτε της Φρανκφούρτης και στο ίδιο Πανεπιστήμιο ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, κουκλοθέατρο, σκηνογραφία και ενδυματολογία.

Το «χάρτινο ταξίδι» ξεκίνησε το 2013 και όλα τα έργα έχουν αναφορές σε διάφορους καλλιτέχνες. Μια τέτοια αναφορά έχουμε για το έργο του Αυστριακού ζωγράφου Gustav Klimt, «Το φιλί». Επίσης, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, πηγή έμπνευσης κάθε κουστουμιού αποτελεί πάντοτε το σώμα και κυρίως το πρόσωπο του μοντέλου που θα το φορούσε.

Τα υλικά των γλυπτικών εγκαταστάσεων είναι, κυρίως, χαρτόνι, χαρτοπετσέτες και περιτυλίγματα γλυκισμάτων που ενώνονται με μεταλλικούς συνδετήρες συρραπτικών, κόλλα και κολλητική ταινία. Τα κομμάτια χαρτιού για την κατασκευή του λευκού κιμονό, έφτασαν τα 23.000!

Για την δημιουργία του θώρακα του αρχάγγελου καταναλώθηκαν πάνω από 300 ώρες εργασίας.

Το χαρτί είναι ελαφρύ υλικό, αντιθέτως, το κάθε κουστούμι ζυγίζει σχεδόν τέσσερα κιλά και απαιτεί τη βοήθεια τριών ατόμων για να φορεθεί.

Μπαίνοντας στην έκθεση, βλέπεις κουστούμια μιας παράστασης. Η «παγίδα» στήθηκε αριστοτεχνικά. Πλησιάζοντας, κάτι υποψιάζεσαι. Άπειρα χαρτάκια, πολύ δουλειά, πολύ δύσκολο να φορεθούν. Τι συμβαίνει;

Οι λεζάντες ορίζουν κάποιο πλαίσιο. Είναι τρισδιάστατα γλυπτά από χαρτί εμπνευσμένα από άλλα έργα και μια εσωτερική παρόρμηση. Ο κατάλογος της έκθεσης δρα καταλυτικά. Αποκαλύπτει μια ολόκληρη τελετουργία υλοποίησης κάθε έργου. Τα ρούχα δεν έγιναν για να φορεθούν, αλλά φορέθηκαν για να γίνουν…

Ο Γιάννης Παπαγιαννούλης σε βάζει σε έναν ονειρικό κόσμο μέσα στον οποίο εκπλήσσεσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό. Το χαρτί υγείας στο λαιμό από το τόσο πλούσιο κιμονό, οι συνδετήρες στα τετράγωνα, τα πατημένα γαλατάκια στα γιλέκα, σε κάνουν να χαμογελάσεις με την ευκολόπιστη επιπολαιότητα του βλέμματός σου.

Η έκθεση είναι ένας γρίφος που αξίζει να λύσει κάποιος για τον ίδιο του τον εαυτό.