Θόδωρος Τερζόπουλος: Ζούμε το παιχνίδι της σφαγής
Θα πρέπει το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο δεν βλέπω να κάνει τίποτα, να ανασκουμπωθεί και να αρχίσει να βλέπει τον χώρο της Τέχνης και τους ανθρώπους του
Ο Θόδωρος Τερζόπουλος στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας (9.58 και 102fm) «10 εκατομμύρια θεατές με τη συμμετοχή ενός ευρώ υπολογίζεται ότι είδαν τις 2 παραστάσεις του «Μάουζερ» του Χάινερ Μίλερ, που έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Αλεξαντρίνσκι της Αγίας Πετρούπολης την περασμένη εβδομάδα και μεταδόθηκαν σε live streaming και άρα γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ πρέπει να είναι και τα έσοδα του θεάτρου» είπε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Τερζόπουλος σήμερα το πρωί, στην εκπομπή «ένας Άμλετ για τον δρόμο» της Ελένης Κουρτίδου, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας της ΕΡΤ3.
«Aυτό είναι μια εμπειρία πολύ παράξενη και πολύ επικίνδυνη» είπε ο Θόδωρος Τερζόπουλος, πρόσφατα βραβευμένος με το βραβείο Φίγκαρο, (Εθνικό Βραβείο Θεάτρου της Ρωσίας), «γιατί αυτός ο τρόπος μοιάζει για τώρα να είναι μια λύση αλλά ίσως αποπροσανατολιστεί το θέατρο, πιστεύω ότι το θέατρο πρέπει να είναι ζωντανό, αλλιώς δεν είναι θέατρο. Προς στιγμήν ενθουσιάστηκα, αλλά εγώ είμαι του τελετουργικού θέατρου, και της τελετουργίας του τρόπου με τον οποίο ο θεατής προσέρχεται στο θέατρο και συμμετέχει στο δρώμενο.» Στην ερώτηση αν έχει σκοπό να προσφέρει κάποιες από τις παραστάσεις του, είπε πως σκέφτεται να κάνει μια επιλογή από τις κινηματογραφημένες παραστάσεις του αυτές που πλησιάζουν πιο πολύ την αισθητική του κινηματογράφου και όχι του θεάτρου. «Το θέατρο έχει την δομή της αμεσότητας, είναι κάτι άλλο, ενώ το κινηματογραφημένο θέατρο έχει λεπτομέρειες διαγώνιες, έχει κλειστά πλάνα και νομίζω ότι θα κάνω μια επιλογή από τις κινηματογραφημένες παραστάσεις μου.»
Για το πρόβλημα της πρεμιέρας χωρίς θεατές και πως δίδαξε τους ηθοποιούς του να το διαχειριστούν, είπε: «Το θέατρο Αλεξαντρίνσκι είναι ιστορικό, υπάρχουν ακόμα οι θέσεις του Ντοστογιέφσκι, του Γκόγκολ, με τις ταμπελίτσες τους από πίσω, της Αχμάτοβα, του Τσέχωφ του ίδιου, φώτισα λοιπόν αυτές τις θέσεις στο άδειο θέατρο και ζήτησα από τους ηθοποιούς μου, να απευθύνονται σε αυτούς τους νεκρούς τους μεγάλους απόντες, το οποίο είναι και απόλυτα Μιλερικό. Υπήρχε μια φόρτιση απίστευτη.»
Ο Θόδωρος Τερζόπουλος μίλησε και για την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει το ελληνικό θέατρο λέγοντας πως «οι καλλιτέχνες θα αντέξουν γιατί αγαπούν τόσο τη δουλειά τους που πάντα ζουν σε ένα ρίσκο , στο όριο της πείνας και της κακουχίας, αλλά θα πρέπει το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο δεν βλέπω να κάνει τίποτα, να ανασκουμπωθεί και να αρχίσει να βλέπει τον χώρο της Τέχνης και τους ανθρώπους του.»
Για την δοκιμασία της πανδημίας είπε πως «ζούμε ένα εφιάλτη, αλλά εφιάλτης θα είναι και αυτό που θα έρθει αργότερα, όταν θα γλιτώσουμε από τον ιό αλλά θα έρθουμε αντιμέτωποι με τα πραγματικά προβλήματα.» «Είναι μια εποχή που πρέπει να σκεφτούμε πολλά πράγματα, να ξανααγαπήσουμε τη φύση και τον άνθρωπο. Μιλάμε εδώ και χρόνια για έναν νέο ανθρωπισμό, ένα νέο ουμανισμό, είναι ευκαιρία τώρα να παλέψουμε για να μπει στο κέντρο της ζωής ο άνθρωπος και όχι οι αριθμοί και οι τράπεζες. Πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτό, κόντρα στην επικρατούσα πολιτική βούληση, και ίσως πετύχουμε κάτι ευεργετικό για το μέλλον των κοινωνιών σ’ αυτόν τον πλανήτη. Διαφορετικά, δεν πάμε καλά, έχουν χαθεί οι ισορροπίες.»
Κλείνοντας την συνέντευξη, ο Θόδωρος Τερζόπουλος παραλλήλισε την σημερινή κατάσταση με το έργο του Ιονέσκο. «Αν θα έδινα ένα θεατρικό τίτλο σ’ αυτό που ζούμε, θα ήταν το «παιχνίδι της σφαγής».»
