Το νέο μουσικό κομμάτι εμπνευσμένο από την χαμένη «Χονολουλού» της Αγίας Τριάδας

Πριν λίγα χρόνια, ο Βαγγέλης Δόνιος είχε γράψει για την Parallaxi ένα υπέροχο νοσταλγικό κείμενο, πηγαίνοντάς μας πίσω πάνω από μισό αιώνα, στην μοναδική «Χονολουλού» της Αγίας Τριάδας, μια καλοκαιρινή ανάσα δρόμο από τη Θεσσαλονίκη.

Οι εικόνες που περιγράφει γεμάτες χρώμα και μυρωδιές. Όπως αναφέρει άλλωστε για το τότε «εξωτικό θέρετρο της περιοχής»: «Την χρυσή εποχή της απλότητας, τα πρόσωπα των χωριανών καθρεφτιζόντουσαν στις καλογυαλισμένες Μπιούικ και Κάντιλακ που κατηφόριζαν αργά τους δρόμους προς τη θάλασσα κάτω από τον καλοκαιρινό ήλιο. Κολλημένοι πίσω από τα τζάμια τους, εξ’ ίσου αποσβωλωμένες μύτες και παλάμες χάζευαν το δροσερό σκηνικό, με τα στραφταλίσματα της θάλασσας ν’ αντανακλάν πάνω στα μάτια και τους χουρχουριστούς ήχους των μηχανών να μπερδεύονται με τον φλοίσβο.

Όλοι αυτοί λοιπόν πρώτα κολυμπούσαν, και μετά πεινούσαν, και δέ χρειαζόταν να πάνε μακριά, μιας και ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο της Αγίας Τριάδας ήταν γεμάτο ταβέρνες, κι έμοιαζε με φερμουάρ ακτογραμμής με φαγητογραμμή, που έκλεινε γύρω στο μεσημεράκι. Μία από αυτές ήταν και η Χονολουλού. Τραπεζάκια λευκά, ψάθινες καρέκλες στη λιακάδα ή κάτω από το καλαμένιο υπόστεγο στην άμμο για να μη πιάνει ο καφτερός ήλιος τις παγωμένες μπύρες και τις γυαλιστερές καράφλες, και βουή απο κουβέντες και πιρούνια που έκαναν κλάκα-κλούκα πάνω σε πιάτα. Και στο βάθος φλοίσβος».

Αυτή η μοναδική εικόνα σε πηγαίνει πίσω σε μια εποχή που μπορεί και να μην έχεις ζήσει, αλλά τη νιώθεις τόσο κοντά. Κάπως έτσι ήταν που ένας νέος μουσικός εμπνεύστηκε, διαβάζοντας αυτό το άρθρο, με αποτέλεσμα να προσθέσει και ηχόχρωμα στις αισθήσεις που δημιουργούνται διαβάζοντας την εξιστόρηση.

Ο λόγος για τον Ερμή, έναν 25χρονο μουσικό δημιουργό, ο οποίος βρήκε το άρθρο μπροστά του και ταξίδεψε πίσω στο χρόνο μέσα από την αφήγηση. Το αποτέλεσμα; Το υπέροχο κομμάτι που θα ακούσετε παρακάτω.

Όπως αναφέρει ο Ερμής για το πώς εμπνεύστηκε το μουσικό κομμάτι, «Το που βρίσκεται η Χονολουλού είναι όντως σχετικό. Οι αναμνήσεις, οι ήχοι και οι μυρωδιές στις περιγραφές του άρθρου μου θυμίζουν τη δική μου αίσθηση του ‘ανήκω’. Ανήκω κι εγώ στην ελληνική θάλασσα, περιτριγυρισμένος από αγάπη, δυνατές φωνές και γέλια, ακόμα και αν η δική μου Χονολουλού βρίσκεται λίγο πιο νότια από το ιστορικό εστιατόριο. 

Η Χονολουλού είναι οι παιδικές μου, ανέμελες αναμνήσεις, το συναισθηματικό μου λιμάνι από το οποίο ξεκινώ και εξερευνώ τη ζωή. Αυτή τη νοσταλγία, την ανεμελιά και την αίσθηση της περιπέτειας προσπαθώ να αποτυπώσω και να μεταδώσω, όποια και να είναι η απάντηση στην ερώτηση ‘Πού βρίσκεται η Χονολουλού’».

Το κομμάτι «Χονολουλού» είναι ένα μονάχα από τα νοσταλγικά κομμάτια του ολοκαίνουργιού του άλμπουμ με τίτλο ‘Seagulls’ (Γλάροι).

Ποιος είναι όμως ο Ερμής; Γεννήθηκε στη Μαλαισία το 1995 αλλά μεγάλωσε στη Βούλα, στην Αθήνα, δίπλα στη θάλασσα. Σπούδασε οικονομικά στο εξωτερικό και εργαζόταν στον κλάδο μέχρι τα 23α γενέθλιά του, όποτε και παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί στη μουσική, «μια ασχολία που από χόμπι έγινε συνήθεια και από συνήθεια ανάγκη. Από τότε, ζω και αναπνέω μουσική». Στο στούντιό του στη Βούλα, συνθέτει και παράγει μουσική για διαφημίσεις, ταινίες και για άλλους καλλιτέχνες και παίζει ή οργανώνει συναυλίες. Πάνω από όλα όμως, όπως σημειώνει, «η μουσική είναι η προσωπική και βαθιά μου έκφραση και οι καθημερινές μου εμπειρίες και προβληματισμοί μετατρέπονται σε δίσκους. Για να ξεκουραστώ μετά από μια κουραστική μέρα μουσικής, θέλω να κάνω περισσότερη μουσική. Αυτό με κρατά καθημερινά αισιόδοξο και χαρούμενο με την επιλογή μου να παντρέψω επαγγελματική και προσωπική ζωή με τη μουσική».

Ο Ερμής, με αφορμή τον καινούργιο δίσκο του, μας μίλησε για το έργο του.

Πώς αποφάσισε να ασχοληθεί με την μουσική και πώς θα χαρακτήριζε το ύφος του;

Θυμάμαι τον εαυτό μου να ενθουσιάζεται με ήχους κουζινικών ως παιδί. Τα κουζινικά έγιναν drums και κάπως έτσι ξεκίνησα να παίζω μουσική. Σημαντικός πρώτος σταθμός υπήρξε η μουσική για το θέατρο. Στις πρόβες υπήρχε πάντα ένα πιάνο και πολλές φορές κανείς να το παίξει. Έτσι (και για να ντύσω μια εικόνα που διαδραματιζόταν μπροστά μου) ξεκίνησα να το εξερευνώ. Η σχέση μου με την εικόνα εξακολουθεί να κυριαρχεί στα κομμάτια μου, γι αυτό και θα χαρακτήριζα το ύφος μου κινηματογραφικό και συχνά ρομαντικό. Βέβαια,  συνεχώς εξελίσσομαι και ζω νέες καταστάσεις που έχω την αγωνία να αποτυπώσω και πιθανώς  η απάντησή μου να είναι αλλάζει κατά καιρούς.

Τι τον εμπνέει γενικότερα και τι ενέπνευσε τον τωρινό του δίσκο; Κάθε κομμάτι φαίνεται να έχει μια συγκεκριμένη αφορμή με βάση τον τίτλο.

Εμπνέομαι από ιστορίες. Απλές, καθημερινές ιστορίες. Ο δίσκος ‘Seagulls’ όχι μόνο δεν ήταν προγραμματισμένος, αλλά πριν από ένα μήνα τα κομμάτια αυτά ούτε καν υπήρχαν. Προέκυψαν από την προσωπική μου ανάγκη να ξοδεύω τα πρωινά μου κοντά στη θάλασσα και συγκεκριμένα στους ‘Γλάρους΄, το σημείο που απεικονίζεται στο εξώφυλλο. Τα κομμάτια αυτά αποτυπώνουν όλα τα απρόσμενα που συνέβησαν εκεί και γιορτάζουν την ομορφιά της ζωής, που δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο, όπως με δίδαξε ο κύριος Peter στην αυθόρμητη κουβέντα μας στο τραγούδι ’42’.

Οι ιστορίες πίσω από κάθε κομμάτι δίνουν άλλη υπόσταση στη μουσική, γι’ αυτό και φροντίζω πάντα να τις μοιράζομαι. Θα τις βρείτε αναλυτικά στο instagram (@ermismusic).

Ποια ήταν η δημιουργική του διαδικασία;

Η μουσική ξεκινά μακριά από το στούντιο. Ξεκινά στις στιγμές που βιώνω και είτε προσπαθώ να απαθανατίσω είτε να καταλάβω καλύτερα. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ξετρυπώνουν μελωδίες που για να μη χαθούν αποθηκεύω ως voice memos, τα οποία επανα-επισκέπτομαι στο στούντιό μου και τους δίνω ζωή. 

Ποια είναι τα μελλοντικά του σχέδια;

Πριν αφοσιωθώ στη μουσική, είχα σαφή μελλοντικά σχέδια καθώς νόμιζα πως ήξερα τι ήθελα. Τελικά, τίποτα δεν έγινε όπως ήθελα και πάλι καλά. Το μόνο σίγουρο είναι πως έρχεται πολλή νέα μουσική. Με τα πρώτα μπάνια, έρχεται ένας δίσκος Μεσογειακής Reggae και όταν καλοκαιριάσει θα ξεκινήσουν και τα παραθαλάσσια live. Καθημερινός, άμεσος και μελλοντικός στόχος, η συναρπαστική ζωή γεμάτη έμπνευση και κατ’ακολουθία, όμορφη μουσική.

Ακούστε το έργο του εδώ:

Διαβάστε το νοσταλγικό κείμενο του Βαγγέλη Δόνιου:

Ήταν κάποτε η Χονολουλού στην Αγία Τριάδα

https://parallaximag.gr/thessaloniki/itan-kapote-chonoloulou-stin-agia-triada