Ένας ευγενικός αγώνας για τις κακοποιημένες γυναίκες

Εκδήλωση για την ενίσχυση της δράσης του Σωματείου «ΕΛΙΖΑ» που προστατεύει τα δικαιώματα παιδιών που έχουν υποστεί ή κινδυνεύουν να υποστούν κακοποίηση ή παραμέληση θα πραγματοποιηθεί στο Electra Palace της Θεσσαλονίκης, στις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου 25/11.

Το ΕΛΙΖΑ, προσηλωμένο στην πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου της κακοποίησης ή / και παραμέλησης του παιδιού, υλοποιεί ένα ευρύ φάσμα πρωτοβουλιών, μέσα από καινοτόμα προγράμματα και συνεργασίες με άλλες οργανώσεις.

Με σύνθημα «ΣΗΜΕΡΑ. ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ», σχεδιάζονται και υλοποιούνται δράσεις που περιστρέφονται γύρω από 3 βασικούς άξονες :

Την Τριτογενή Πρόληψη, δηλαδή τη βραχυπρόθεσμη θεραπεία και αποκατάσταση που αφορά κακοποιημένα και παραμελημένα μικρά παιδιά. Τη Δευτερογενή Πρόληψη, που απευθύνεται σε πληθυσμό ο οποίος βρίσκεται σε κίνδυνο εμφάνισης περιστατικών κακοποίησης ή / και παραμέλησης. Την Πρωτογενή Πρόληψη, που στοχεύει στην ενημέρωση του γενικού πληθυσμού για τον αγώνα κατά της κακοποίησης ή / και παραμέλησης του παιδιού. Μάθετε εδώ περισσότερα για το πώς μπορείτε και εσείς να βοηθήσετε στις δράσεις μας για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά.

Το «παρών» στην εκδήλωση μεταξύ άλλων θα δώσουν η εικαστικός και πρόεδρος του σωματείου Μαρίνα Καρέλλα, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης και η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης Καλυψώ Γούλα. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα περίπου 7.500 παιδιά κάτω των 5 ετών κακοποιούνται! Η ευαισθητοποίηση της διοίκησης του δήμου Θεσσαλονίκης σε τέτοια ζητήματα είναι δεδομένη. Ο δήμος Θεσσαλονίκης διαθέτοντας πλέον την εμπειρία-ίδρυσε και λειτουργεί τον Ξενώνα Στήριξης Κακοποιημένων Γυναικών- μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς, ώστε να δημιουργηθεί ένα οργανωμένο δίκτυο φορέων κατά της κακοποίησης παιδιών.

H ιστορία της Ελίζας (Elisa Izquierdo, 1989 – 1995) είναι η αληθινή ιστορία ενός παιδιού που δεν πρόλαβε να ανοίξει τα φτερά του και χαρακτηρίστηκε από τις αρχές της Νέας Υόρκης, σαν η «χειρότερη περίπτωση παιδικής κακοποίησης που είχαν δει ποτέ». Χωρισμένοι γονείς, με ένα πατέρα που έκανε ότι καλύτερο μπορούσε αλλά δυστυχώς χάθηκε νωρίς. Μια άρρωστη μητέρα, βυθισμένη στα ναρκωτικά και μια «υγιής» πολιτεία όπου οι τυπικές διαδικασίες συνθλίβουν την ουσία. Το 1995 η κυνική κοινωνία της Νέα Υόρκης συγκλονίζεται από την είδηση του χαμού της Ελίζας, που πέθανε κακοποιημένη στα 6 της χρόνια.

Οι κάτοικοι της πόλης υπογράφουν το μανιφέστο «Ποτέ ξανά», ενώ τον Φεβρουάριο του 1996 θεσπίζεται «Ο Νόμος της Ελίζας», ο οποίος επανακαθορίζει τις ευθύνες του κράτους και των κοινωνικών υπηρεσιών στα θέματα προστασίας του παιδιού, με αύξηση της λογοδοσίας όσων εμπλέκονται στην προστασία των παιδιών και μείωση της εμπιστευτικότητας σχετικά με τη δημοσιοποίηση περιπτώσεων αυτού του είδους.

Η Ελίζα γίνεται παγκόσμιο σύμβολο και η ιστορία της γίνεται εξώφυλλο στους New York Times, αλλά και αντικείμενο πολυάριθμων άρθρων στα ΜΜΕ.

Τα πρώτα χρόνια, όσο η Ελίζα ζούσε με τον πατέρα της, πήγαινε τακτικά στο σχολείο και η ζωή της εξελισσόταν φυσιολογικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα όμως, η επιμέλεια της Ελίζας δίνεται στη βιολογική της μητέρα και αμέσως φαίνεται η διαφορά: το παιδί σταμάτησε να πηγαίνει τακτικά στο σχολείο και έπαψε να είναι το γελαστό παιδί των προηγούμενων ετών. Παρά τις προσπάθειες, κανείς δεν μπόρεσε να επέμβει εφόσον ο δικαστής, με σύμφωνη γνώμη των κοινωνικών υπηρεσιών, είχε δώσει την επιμέλεια του παιδιού στη μητέρα.

Ο θάνατος της Ελίζας έφερε στην επιφάνεια με τον πιο δραματικό τρόπο, την ανεπάρκεια των υπηρεσιών παιδικής προστασίας και ταρακούνησε βαθύτατα την κοινή γνώμη σχετικά με το φαινόμενο της κακοποίησης και παραμέλησης παιδιών.

Μάθετε περισσότερα εδώ για το πώς μπορούμε όλοι μαζί να σπάσουμε τη σιωπή.