Η ανθρώπινη πλευρά του Picasso: Εξορία και φιλία μέσα από την Τέχνη
Μια έκθεση που αποκαλύπτει τις προσωπικές σχέσεις και τη λογοτεχνική πλευρά του μεγάλου καλλιτέχνη!
Σήμερα πήγαμε στα αποκαλυπτήρια της έκθεσης «Pablo Picasso: Εξορία και Νοσταλγία».
Η ανταποδοτικής φύσεως συνεργασία μεταξύ του MoMus-Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και του Σπιτιού-Μουσείου Pablo Ruiz Picasso στη Μαλάγα όπως και άλλων μουσειακών και πολιτιστικών φορέων της πόλης, εισάγει τον επισκέπτη ευθύς εξαρχής στην ουσία της ίδιας της έκθεσης, την φιλία.
Η ενίσχυση της πολιτιστικής ανταλλαγής προσφέρει στο κοινό μια μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσει τις πτυχές της ζωής και του έργου του Pablo Picasso μέσα από την προσωπική του σχέση με τον Eugenio Arias.
Τα σχέδια, τα χαρακτικά και τα κεραμικά που εκτίθενται, δεν μαρτυρούν μόνο την ιδιοφυΐα του Picasso,φέρνουν στην επιφάνεια την βαθύτατη ανάγκη ενός ανθρώπου για επικοινωνία και σύνδεση με τους ανθρώπους που έχει γύρω του, ειδικά κατά την περίοδο που ο ίδιος βρισκόταν στην εξορία.
Η διάρθρωση του εκθεσιακού χώρου εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό την αφηγηματική ροή της έκθεσης. Ο επισκέπτης μεταβαίνει από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ το κάθε ένα διαθέτει διαφορετικούς χρωματισμούς που συνδυάζονται αρμονικά με το περιεχόμενο που εκτίθεται. Από τους ζεστούς τόνους που αποπνέουν την οικειότητα και τη φιλία σε πιο σκοτεινούς και μελαγχολικούς χρωματισμούς που αντικατοπτρίζουν τις δυσκολίες της εξορίας.
Πρόκειται για μια χρωματιστή χρονοκάψουλα που βοηθά τον επισκέπτη να αισθανθεί τόσο τις συναισθηματικές όσο και τις ιστορικές αλλαγές που σημάδεψαν τη ζωή του Picasso.
Μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε και η λογοτεχνική διάσταση της έκθεσης, ναι είναι αλήθεια! ‘Όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, καλά διάβασες. Όπως ανέφερε όμως και ο Carlos Ferrer Barrera, επιμελητής της έκθεσης «είναι αδύνατον να γνωρίζεις τα πάντα για τον Pablo Picasso» προσθέτοντας πως «είναι απλά απέραντος».
Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται ποιήματα του που έχουν μεταφραστεί από την Άντρη Μιχαήλ για πρώτη φορά από τα ισπανικά στα ελληνικά. Το να γνωρίσεις τον Picasso ως ποιητή έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτά τα ποιήματα, τα οποία αναδεικνύουν μια άλλη πτυχή της δημιουργικής ιδιοφυΐας του αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της έκθεσης.
Στα κείμενα του ισπανικά ή γαλλικά, συνάντησα ένα ιδιαίτερο στυλ γραφής όπου οι φράσεις ρέουν σαν ασταμάτητο τρένο πάνω σε ράγες. Το ύφος αυτό χαρακτηρίζεται από την έλλειψη τελειών, σημείων στίξης και κεφαλαίων γραμμάτων, δημιουργώντας μια συνεχόμενη ροή σκέψης και λόγου. Μόνο περιγραφές εικόνων που με έναν μαγικό τρόπο κατάφερνουν να βγούν η μια μέσα απο την άλλη διαδοχικά.
Κάποια από τα ποιήματα που θα δείτε στην έκθεση είναι η “Πένθιμη Ταυρομαχία” (The mourning bullfight) και το “Όνειρο και ψέμα του Φράνκο” (Dream and lie of Franco).
Η έκθεση αυτή αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για το κοινό αν θέλει να βυθιστεί στον ποιητικό κόσμο του Picasso. Συνάμα ποιητικός προς τον φίλο του και έτσι απο μια πιο προσωπική οπτική μπορεί κανείς να κατανοήσει τις προκλήσεις και τις χαρές της ζωής του, και να εκτιμήσει την αδιαμφισβήτητη επιρροή του στην τέχνη. Είναι μια εμπειρία που δεν πρέπει να χάσετε, καθώς φέρνει στην επιφάνεια την ανθρώπινη πλευρά ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, προσφέροντας ταυτόχρονα μια βαθιά καλλιτεχνική και συναισθηματική εμπειρία.
