Έφυγε η θρυλική Τζίνα Ρόουλαντς

Η Τζίνα Ρόουλαντς είχε βραβευτεί με δύο Χρυσές Σφαίρες και τέσσερα Emmy, ενώ ήταν δύο φορές υποψήφια για Όσκαρ. Η Βιρτζίνια Κάθριν «Τζίνα» Ρόουλαντς, η σύζυγος του σκηνοθέτη Τζον Κασσαβέτη, έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη (14/8) σε ηλικία 94 ετών.

Η θρυλική αμερικανίδα ηθοποιός -βραβευμένη με δύο Χρυσές Σφαίρες, τέσσερα Emmy και δυο φορές υποψήφια για Όσκαρ για την ενσάρκωση ισχυρών χαρακτήρων ή γυναικών με σοβαρά προβλήματα υγείας σε φιλμ όπως τα «Gloria» (1980) και «A Woman Under the Influence» (1974) που είχε σκηνοθετήσει ο ελληνοαμερικανός σύζυγός της- πέθανε περιτριγυρισμένη από μέλη της οικογένειάς της στο σπίτι της στο Ίντιαν Γουέλς της Καλιφόρνια, σύμφωνα με το TMZ .

Τον θάνατό της επιβεβαίωσε ο γιος της, Νικ Κασσαβέτης, στο Entertainment Weekly.

rest in peace, Gena Rowlands. one of the greatest actors to ever grace the screen. pic.twitter.com/ESXhuUODZE

— The Cinegogue (@TheCinegogue) August 15, 2024

Η Τζίνα Ρόουλαντς (αγγλ. Gena Rowlands) (19 Ιουνίου 1930-14 Αυγούστου 2024) είναι Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Η βραβευμένη με 2 Χρυσές Σφαίρες και με 4 Βραβεία Έμμυ ηθοποιός είναι γνωστή για τη συμμετοχή της σε ταινίες του συζύγου της, ηθοποιού και σκηνοθέτη Τζον Κασσαβέτη. Η ηθοποιός πρωταγωνίστησε σε 10 ταινίες του συζύγου της και προτάθηκε για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της σε 2 από εκείνες (Μια Γυναίκα Εξομολογείται) (A Woman Under the Influence, 1974) και Γκλόρια (Gloria, 1980).

Πρώτα Χρόνια

Η Τζίνα Ρόουλαντς γεννήθηκε στο Μάντισον του Γουισκόνσιν το 1930.[5] Γονείς της ήταν η Μαίρη Έλεν Νιλ κι ο Έντγουιν Μάργουιν Ρόουλαντς, τραπεζίτης, μέλος του νομοθετικού γραφείου του Γουινσκόνσιν και μέλος του προοδευτικού κόμματος του Γουισκόνσιν.[6][7]. Είχε επίσης έναν αδελφό τον Ντέιβιντ.

Η οικογένειά της μετακόμισε στην Ουάσινγκτον το 1939, όταν ο πατέρας της Ρόουλαντς έλαβε θέση στο Υπουργείο Γεωργίας. Στη συνέχεια το 1942, η οικογένεια μεταφέρθηκε στο Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν όπου ο πατέρας της έλαβε θέση στο Γραφείο Διαχείρησης Οικονομικών κι έπειτα στη Μινεάπολις[8]. Η ηθοποιός φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Γουινσκόνσιν από το 1947 εώς και το 1950[9], όπου ήταν δημοφιλής για την ομορφιά της[10]. Μετά την αποφοίτησή της η Ρόουλαντς πήγε στη Νέα Υόρκη για να σπουδάσει υποκριτική στην Αμερικανική Ακαδημία των Δραματικών Τεχνών.

Καριέρα Θέατρο και Τηλεόραση

Με τον Τζον Κασσαβέτη το 1959. Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, η Ρόουλαντς συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις που παρουσιάζονταν στο Θέατρο της Πρόβινσταουν. Έκανε το ντεμπούτο της στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρικό του Τζορτζ Άξελροντ Εφτά Χρόνια Φαγούρας κι έπειτα περιόδευσε με το θίασο στην αμερικανική επικράτεια. Από το 1955 κι έπειτα, η ηθοποιός εμφανίστηκε ως γκεστ σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές όπως: Robert Montgomery Presents, Appointment with Adventure, Kraft Television Theatre και Studio One. Το 1956 συμπρωταγωνίστησε με τον Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον στη θεατρική παράσταση Middle of the Night κι εμφανίστηκε με το σύζυγό της Τζον Κασσαβέτη σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Johnny Staccato.

Κατά τη δεκαετία του ’60 υποδύθηκε την κωφάλαλη σύζυγο του Ρόμπερτ Λάνσινγκ στη δραματική σειρά 87th Precinct, που προβλήθηκε για ένα χρόνο από το 1961 εώς και το 1962, καθώς και στη σειρά Target: The Corruptors!. Συμμετείχε επίσης ως γκεστ στις σειρές: The Lloyd Bridges Show, Breaking Point και Alfred Hitchcock Hour. Το 1967 έλαβε το ρόλο της κοσμικής Αντριέν Βαν Λάιντεν στην σαπουνόπερα Πέιτον Πλέις.

Κατά τη δεκαετία του ’70 συνέχισε τις τηλεοπτικές εμφανίσεις κυρίως ως γκεστ σε σειρές και τηλεταινίες όπως το: Strangers: The Story of a Mother and Daughter όπου ερμήνευσε το ρόλο της καρκινοπαθούς κόρης της Μπέτι Ντέιβις.

Έλαβε δυο Βραβεία Έμμυ το πρώτο το 1989 για την τηλεταινία The Betty Ford Story και το δεύτερο το 1991 για την τηλεταινία Face of a Stranger.

Ταινίες με τον Τζον Κασσαβέτη

Η Ρόουλαντς έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1958 στην ταινία The High Cost of Loving και μετά από μερικούς δευτερεύοντες ρόλους σε διάφορες ταινίες, σκηνοθετήθηκε για πρώτη φορά από το σύζυγό της Τζον Κασσαβέτη το 1963 στην ταινία Σε περιμένει το παιδί μας (A Child is Waiting). Έλαβε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα για την ταινία του Κασσαβέτη Πρόσωπα (Faces) το 1968 κι η συνεργασία τους συνεχίστηκε με τις ταινίες: Οι ασύλλυπτοι (Machine Gun McCain, 1969), Μίνι και Μόσκοβιτς (Minnie and Moskowitz, 1971), Μια γυναίκα εξομολογείται (A Woman Under the Influence, 1974) (για την οποία έλαβε βραβεία κριτικών Χρυσή Σφαίρα και την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου χάνοντας από την Έλεν Μπέρστιν), Ενας δολοφόνος στο πλήθος (Two-Minute Warning, 1976), Νύχτα πρεμιέρας (Opening Night, 1977), Γκλόρια (Gloria, 1980) (για το οποίο έλαβε τη δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου, χάνοντας από τη Σίσι Σπέισεκ), Η Τρικυμία (Tempest, 1982) (βασισμένο στο θεατρικό του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και γυρισμένο στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Πολ Μαζούρσκι) και Ερωτική θύελλα (Love Streams, 1984) το οποίο έλαβε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.

Η Τζίνα Ρόουλαντς στο Φεστιβάλ των Καννών το 2006. Σύμφωνα με τον καθηγητή κινηματογράφου στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης, Ρέι Κάρνεϊ, η Ρόουλαντς προσπάθησε να αποκρύψει μια από τις πρώτες αμοντάριστες εκδόσεις της ταινίας του Κασσαβέτη Σκιές (Shadows, 1959), η οποία τελικά βρέθηκε μετά από ψάξιμο χρόνων.[11]. Η Ρόουλαντς αναμείχθηκε επίσης σε προβολές των ταινιών Σύζυγοι (Husbands, 1970) και Ερωτική Θύελλα. Το UCLA Film and Television Archive προσπάθησε να ξαναβρεί χαμένο υλικό από την ταινία του Κασσαβέτη Σύζυγοι (Husbands) που είχε αφαιρεθεί μήνες μετά την προβολή της ταινίας από την Columbia Pictures παραβιάζοντας το συμβόλαιο του ηθοποιού. Μετά από έκκληση της Ρόουλαντς η ομάδα δημιούργησε μια εναλλακτική κόπια από την οποία αφαιρέθηκαν σκηνές 10 λεπτών τις οποίες η ηθοποιός θεωρούσε κακόγουστες.

Καριέρα μετά το θάνατο του Κασσαβέτη

Μετά το θάνατο του Κασσαβέτη το 1989, η ηθοποιός συνέχισε να επιλέγει ρόλους σε ανεξάρτητες και ποιοτικές παραγωγές όπως για παράδειγμα το Χάρισε μου τ’ Άστρα (Unhook the Stars, 1997) σκηνοθετημένη από το γιο της Νικ. Η Ρόουλαντς έλαβε υποψηφιότητα για Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών για την ερμηνεία της στην ταινία. Το 1998 υποδύθηκε τη σύζυγο του Σον Κόνερι και μητέρα των Αντζελίνα Τζολί, Μάντλιν Στόου και Γκίλιαν Άντερσον στην ταινία Ακολουθώντας την Καρδιά (Playing by Heart) και πέντε χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στη δημοφιλή ανεξάρτητη ταινία Το Ημερολόγιο (The Notebook, 2004), μαζί με τους Τζέιμς Γκάρνερ, Ράιαν Γκόσλινγκ και Ρέιτσελ ΜακΆνταμς.

Προσωπική ζωή και Θάνατος Η Τζίνα Ρόουλαντς υπήρξε παντρεμένη με τον ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτη, ηθοποιό και σεναριογράφο Τζον Κασσαβέτη από το 1954 εώς και το θάνατό του το 1989. Απέκτησαν τρία παιδιά που ακολούθησαν και τα τρία τα βήματα των γονιών τους στο χώρο του κινηματογράφου.

Η Ρόουλαντς πέθανε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ στο σπίτι της στο Ίντιαν Γουέλς, Καλιφόρνια στις 14 Αυγούστου 2024, σε ηλικία 94 ετών .