Έμφυτο Ελάττωμα / Inherent Vice (26/2-4/3)
Έμφυτο Ελάττωμα Inherent Vice του Πολ Τόμας Άντερσον με τους Χοακίν Φίνιξ, Τζος Μπρόλιν, Όουεν Γουίλσον, Ρις Γουίδερσπουν, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάθριν Γουότερστον, Μάρτιν Σορτ, Τζένα Μαλόουν, Μάρτιν Ντόνοβαν, Τζοάνα Νιούσομ Όταν η πρώην φίλη του ιδιωτικού ντετέκτιβ Ντοκ Σπορτέλο εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά με μία ιστορία για τον νυν δισεκατομμυριούχο εργολάβο φίλο της […]
Έμφυτο Ελάττωμα Inherent Vice
του Πολ Τόμας Άντερσον με τους Χοακίν Φίνιξ, Τζος Μπρόλιν, Όουεν Γουίλσον, Ρις Γουίδερσπουν, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάθριν Γουότερστον, Μάρτιν Σορτ, Τζένα Μαλόουν, Μάρτιν Ντόνοβαν, Τζοάνα Νιούσομ
Όταν η πρώην φίλη του ιδιωτικού ντετέκτιβ Ντοκ Σπορτέλο εμφανίζεται ξαφνικά από το πουθενά με μία ιστορία για τον νυν δισεκατομμυριούχο εργολάβο φίλο της –με τον οποίο είναι ερωτευμένη- και ένα σχέδιο της συζύγου του και του φίλου της, να τον απαγάγουν και να τον κλείσουν σε ψυχιατρική κλινική… κάτι στην ιστορία της μάλλον πάει στραβά. Στα τέλη της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60, η παράνοια κυβερνάει και ο Ντοκ ξέρει καλά πως η λέξη “αγάπη” είναι απλά της μόδας, όπως οι λέξεις “τριπάκι” και “groovy” με τη διαφορά πως η συχνή της χρήση οδηγεί σε προβλήματα.
Το «Έμφυτο Ελάττωμα» είναι η προσαρμογή του έβδομου και πιο αστείου μυθιστορήματος του Τόμας Πίντσον, η έβδομη ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Πολ Τόμας Άντερσον και η πρώτη ταινία που γυρίστηκε ποτέ βασισμένη στο μυθικό, εφευρετικό, πολιτισμικά καλειδοσκοπικό έργο του Πίντσον.
Μία ταινία για την ψυχεδελική δεκαετία του ’60 που, με την επίφαση της αστυνομικής πλοκής, αναφέρεται στα χαμένα χρόνια της αθωότητας, των ελαφρών και σκληρών ναρκωτικών, του αχαλίνωτου σεξ, της κυριαρχίας του ροκ-εν-ρολ αλλά και της ζωντανής (τότε) ελπίδας ότι η ανθρωπότητα μπορούσε να επινοήσει έναν άλλο τρόπο ζωής, να βρει την παραλία κάτω από το λιθόστρωτο, όπως λέει το γνωστό σύνθημα του γαλλικού Μάη του ’68 που είναι και προλογικό επίγραμμα στο βιβλίο του Πίντσον. Μία ταινία γεμάτη οριακούς χαρακτήρες, πνιγμένους στις ιδεολογίες και τους απύθμενους πόθους τους, στην οποία ζωντανεύει η ρήση «ότι αν θυμάσαι τη δεκαετία του ’60, τότε δεν την έζησες…».