«Έρωτας για μένα είναι να λησμονείς το εγώ σου» – 26 χρόνια χωρίς τον Δημήτρη Χορν
Με σκηνές από τις ταινίες «Η Φωνή της Καρδιάς», «Ο Μεθύστακας» και «Μια Ζωή την Έχουμε» η Φίνος Φιλμ τιμά τη μνήμη του σπουδαίου ηθοποιού
Στις 16 Ιανουαρίου του 1998 ο Δημήτρης Χορν φεύγει από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια παρακαταθήκη στους ηθοποιούς του μέλλοντος.
Έζησε και πέθανε στο θέατρο, στο σανίδι και στα παρασκήνια. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο είναι όσο είναι μωρό ακόμα στις «Γειτόνισσες» του πατέρα του και η δεύτερη στην ηλικία των 4 ετών, όταν έπαιξε και στη «Νόρα» του Ίψεν, κάνοντας ένα από τα μικρά παιδιά της ηρωίδας.
Ο Δημήτρης Χορν πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1998 από καρκίνο. Κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Το 2000 καθιερώθηκε στη μνήμη του το Βραβείο Χορν και απονέμεται στους καλύτερους πρωτοεμφανιζόμενους άνδρες ηθοποιούς κάθε χρονιάς
Η Φίνος Φιλμ συγκέντρωσε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές κινηματογραφικές του σκηνές σε ένα αφιερωματικό βίντεο.
Στη λεζάντα της ανάρτησης, γράφει:
«Ο αξεπέραστος Δημήτρης Χορν ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός ταλέντου, λάμψης, γοητείας, ποιότητας και φινέτσας. Πληθωρικός σαν άνθρωπος, με αυτοσαρκαστικό χιούμορ και ιδιαίτερη παιδεία, προχώρησε την υποκριτική τέχνη πέρα από τα τότε όρια της, μέσα από ρόλους που τον διαπερνούσαν. Το ιδιαίτερα προσωπικό και ασυμβίβαστο στυλ του σφράγισε το ελληνικό θέατρο αλλά και τον ελληνικό κινηματογράφο, χαρίζοντας μας λίγες αλλά χαρισματικές ερμηνείες.
Σήμερα, 26 χρόνια από το θάνατο του, τον θυμόμαστε μέσα από την ταινία “Η Φωνή της Καρδιάς” – στην πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση και πρώτη ταινία της Φίνος Φιλμ – αλλά και τις ταινίες “Ο Μεθύστακας” και “Μια Ζωή την Έχουμε”.
“Έρωτας για μένα είναι να λησμονείς το εγώ σου” – Δημήτρης Χορν».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θεατρογραφία
1939 – 1941 Θίασος Βασιλικού θεάτρου «Πέρσαι» του Αισχύλου (συμμετοχή σαν φοιτητής της σχολής) «Η νυχτερίδα» οπερέτα του Γιόχαν Στράους 1941 «Ερρίκος Ε’» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Φοιτητές» του Γρηγόριου Ξενόπουλου 1941 – 1943 Θίασος Μαρίκας Κοτοπούλη στο θέατρο «Ρεξ» «Ο πρωτευουσιάνος» του Γεωργίου Ρούσσου «Αργυροί γάμοι» του Σπύρου Μελά «Η κυρία με τις καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά «Οθέλλος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Το φάντασμα του Μετροπόλ» του Ρενέ Μορέλο 1943 – 1944 Θίασος Κυρίας Κατερίνας στο «Θέατρον Κατερίνας» «Σύζυγοι με δοκιμή» του Φρέντερικ Λόνσντεϊλ «Παράξενο ιντερμέτζο» του Ευγένιου Ο’Νηλ «Ρομάντζο» του Έντουαρτ Σέλντον 1944 – 1945 Θίασος Μαίρης Αρώνη- Χορν «Τα τρία βαλς» (;) «Δικτατορία των γυναικών» των Φ. Χέλλερ-Α. Σουτς. «Μπροστά στον καθρέφτη» του Λαντισλάους Φοντόρ «Η πινακοθήκη των ηλιθίων» του Νίκου Τσιφόρου 1945 -1946 Θίασος Μαίρης Αρώνη – Βάσως Μανωλίδου – Χορν «Η θυσία» του Πωλ Κλωντέλ «Δωδεκάτη νύχτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Σκωτσέζικα ακρογιάλια» της Ντόντι Σμιθ [18] 1946 Θίασος Μελίνας Μερκούρη – Νίκου Χατζίσκου «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» του Όσκαρ Ουάιλντ [19] 1946 Θίασος Δ. Χορν – Ελένης Χαλκούση «Ο κύριος ντε Φαλεντόρ» των Ζωρζ Ντασάρ και Αρμάν Βελχίλ 1946-1950 Θίασος Βασιλικού (Εθνικού) Θεάτρου «Πολύ κακό για το τίποτα» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ρουί Μπλας» του Βίκτωρα Ουγκώ «Άνθρωπος και υπεράνθρωπος» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω «Παπαφλέσσας» του Σπύρου Μελά «Ριχάρδος ο Β΄» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Αγαμέμνων» του Μολιέρου «Μια πόρτα πρέπει να είναι ανοιχτή ή κλειστή» του Αλφρέ ντε Μυσέ «Φοιτηταί» του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ο κουρέας της Σεβίλης» ντε Μπωμαρσαί «Βολπόνε» του Μπεν Τζόνσον «Παιχνίδι του έρωτα και της τύχης» του ντε Μαριβώ «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Ριχάρδος ο Β’» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Ανυπόμονη καρδιά» του Τζων Πάτρικ [20] 1952-1955 Θίασος Έλλης Λαμπέτη- Δ. Χορν – Γιώργου Παππά στο «Θέατρο Κυβέλης» «Βαθιά γαλάζια θάλασσα» του Τέρενς Ράτιγκαν «Ξενοδοχείο η ευτυχία» του Μαρκ Ζιλμπέρ Σωβαζόν «Νόρα ή Το σπίτι της κούκλας» του Χένρικ Ίψεν «Αγαπούλα» του Άρθουρ Σνίτσλερ «Μια γυναίκα χωρίς σημασία» του Όσκαρ Ουάιλντ (Κυβέλη, Παππάς, Χορν) «Τρεις άγγελοι» του Αλμπέρ Ουσόν «Γαλάζιο φεγγάρι» του Χιού Χέρμπερτ «Ο άνθρωπος με την ομπρέλα» των Ντάινερ – Μόρουμ 1955-1956 Θίασος Κώστα Μουσούρη στο «Θέατρο Μουσούρη» «Πρόσκληση στον πύργο» του Ζαν Ανούιγ «Το τελευταίο βαλς» του Σόμερσετ Μομ «Νυχτερινή επίσκεψη» του Ζίγκφριντ Γκέγιερ 1956-1959 Θίασος Έλλης Λαμπέτη – Δημ. Χορν στο θέατρο «Κεντρικόν» «Αριστοκρατικός δρόμος» του Τζέημς Μπάρρυ «Βροχοποιός» του Ρίτσαρντ Νας «Ζιζή» της Αννίτα Λους «Το νυφικό κρεβάτι» του Γιαν ντε Νάρτογκ «Ένα ζευγάρι παπούτσια» του Κλωντ Μανιέ «Το παιχνίδι της μοναξιάς» του Γουίλιαμ Γκίμπσον «Ο Βαβάς» του Αντρέ Ρουσσέν «Η κυρία με τις καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά «Εραστής από χαρτόνι» του Ζακ Ντεβάλ 1959-1965 Θίασος Δημήτρη Χορν «Ρομανσέρο» του Ζακ Ντεβάλ «Ο δειλός κι ο τολμηρός» των Μακ Ντούγκαλ και Άλλαν «Αλίμονο στους νέους» των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου «Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές» του Ζαν Ανούιγ «Θωμάς ο δίψυχος» του Άγγελου Τερζάκη «Οδός ονείρων» κείμενα των Αλέξη Σολωμού και Μίνωα Αργυράκη «Κορίτσια στον αέρα» του Αιμίλιου Κοέν «Ο ανθρωπάκος» του ίδιου του Δημήτρη Χορν «Ένα φιλί μπροστά στον καθρέφτη» του Λαντισλάους Φοντόρ «Τι είναι ο Ζαμόρ;» του Ζακ Νεβέ «Κορίτσια στον αέρα» του Μαρκ Καμολετί «Το ημερολόγιο ενός τρελού» του Νικολάι Γκόγκολ «Δικέφαλος Αετός» του Ζαν Κοκτώ «Ένας έρωτας που δεν τελειώνει ποτέ» του Α. Ρουσσέν «Ο Κοζάκος» του Φ. Μολνάρ «Το αυγό» του Φελισιάν Μαρσώ 1965-1967 Εθνικό θέατρο «Λορεντζάτσιο» του Αλφρέ ντε Μυσσέ «Ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα» του Ευγένιου Ο’Νηλ «Ιβάνωφ» του Άντον Τσέχωφ «Ερρίκος Δ΄» του Λουίτζι Πιραντέλλο [21] 1967-1984 Θίασος Δημήτρη Χορν 1968 «Δον Ζουάν» του Μολιέρου 1969 «Η καλή καρδιά της Ελεωνόρας» του Τζον Κρομστάιλ – παγκόσμια πρεμιέρα 1970 «Σλουθ» του Άντονι Σάφερ – Αλέκος Αλεξανδράκης – Δ. Χορν 1972 «Ριχάρδος Γ’» του Σαίξπηρ 1978 «Ερρίκος Δ’» του Σαίξπηρ 1979 – 1980 «Χιτ» της Φρανσουάζ Ντορέν, θέατρο Κάππα 1980 «Τίμων ο Αθηναίος» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, θέατρο Ηρώδου Αττικού 1981 «Άρχουσα τάξη» 1983-1984 «Αρχιμάστορας Σόλνες» του Ερρίκου Ίψεν – η τελευταία εμφάνιση στο θέατρο 1993 Εμφάνιση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Αφηγητής του παραμυθιού του Σεργκέι Προκόφιεφ «Ο Πέτρος και ο λύκος»
Φιλμογραφία – Κινηματογράφος
1943 Η φωνή της καρδιάς Πέτρος 1944 Χειροκροτήματα Στέφανος 1950 Ο μεθύστακας Άλεκ Μπάκας 1954 Κυριακάτικο ξύπνημα Αλέξης Λορεντζάτος 1955 Κάλπικη λίρα Παύλος 1956 Το κορίτσι με τα μαύρα Παύλος 1958 Μια ζωή την έχουμε Κλέων 1960 Μια του κλέφτη… Παύλος Λιγνός 1961 Αλίμονο στους νέους Ανδρέας 1962 Η Αθήνα τη νύχτα Δημήτρης Χορν 1962 Η παράσταση τελείωσε αφηγητής (φωνή)
Έχει τραγουδήσει
«Ποιος το ξέρει» σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Κώστα Πρετεντέρη. Το πρωτοτραγούδησε στο θεατρικό έργο «Ρομανσέρο» (1959) «Μιας πεντάρας χαρά» των Πλέσσα – Πρετεντέρη. Από το μουσικό άλμπουμ «Η Αθήνα του ’60 τραγουδά» (1959) «Ξέρω κάποιο αστέρι» ή «Αστέρι, αστεράκι». Μουσική Μίμης Πλέσσας, στίχοι Κώστας Πρετεντέρης, φωνητικά Τζένη Βάνου (1959) «Ας είν’ καλά το γινάτι σου» σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι και στίχους Αλέκου Σακελλάριου. Το τραγούδησε στην ταινία Αλίμονο στους νέους (1961) «Πες μου μια λέξη» των Χατζιδάκη – Σακελλάριου, από την ταινία Αλίμονο στους νέους (1961) «Οι θαλασσιές οι χάντρες» σε μουσική του Μίμη Πλέσσα και στίχους του Κώστα Πρετεντέρη. Το πρωτοτραγούδησε στην κινηματογραφική ταινία Η Αθήνα τη νύχτα (1962) «Ηθοποιός σημαίνει φως» σε στίχους και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Το τραγούδι το πρωτοτραγούδησε στο θεατρικό έργο «Οδός ονείρων» (1962) «Το πάρτυ» στίχοι και μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Από την «Οδό ονείρων» (1962)
