Η καλύτερη στιγμή στις Κάννες δεν είναι καν ταινία
Ο Ορέστης Ανδρεαδάκης βλέπει ό,τι πρωτοποριακό έχει δει ποτέ στις Κάννες με τη σφραγίδα του Αλεχάντρο Γονζάλες Ινιάριτου.
Η καλύτερη μέχρι στιγμής ταινία του φεστιβάλ (το “Σάρκα και Άμμος” του Αλεχάντρο Γονζάλες Ινιάριτου) δεν είναι καν ταινία, διαρκεί μόλις 6 λεπτά, σε μεταφέρει στα σύνορα ΗΠΑ Μεξικού και σου κόβει την ανάσα.
Κι όμως είναι ό,τι πιο πρωτοποριακό έχω δει ποτέ στις Κάννες- μια πλήρης εικαστική και κινηματογραφική εμπειρία ή ίσως ένα avant-garde μανιφέστο τέχνης και πολιτικής:
Ένα αυτοκίνητο σε οδηγεί στο παλιό αεροδρόμιο, σε μια τεράστια αποθήκη. Εκεί σου ζητούν να βγάλεις τα παπούτσια σου, σε βάζουν σε μια σκοτεινή αρένα, πατάς άμμο από την έρημο ξυπόλυτος και με την βοήθεια μιας VR κάσκας γίνεσαι μέρος μιας ομάδας προσφύγων οι οποίοι περνούν τα σύνορα και ακινητοποιούνται από τους συνοριοφύλακες.
Μια εικονική πραγματικότητα πραγματώνεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια σου και εσύ είσαι μέσα της.
Ο ήχος των ελικοπτέρων που πετούν πάνω από το κεφάλι σου σε πανικοβάλει, οι διαταγές των αστυνομικών σου παγώνουν το αίμα και οι κραυγές των προσφύγων σε συγκλονίζουν. Ο χρόνος διαστέλλεται και τα έξι λεπτά σου φαίνονται αιώνας καθώς μπαίνεις μέσα στην σκηνή, νιώθεις την έρημο κάτω από τα πόδια σου, βιώνεις την απόγνωση των προσφύγων και κινείσαι μαζί τους.
Ουρανός, βράχια, άμμος, κάκτοι, άνθρωποι και οχήματα είναι το ζωντανό σκηνικό της απελπισίας και εσύ είσαι μέσα σε αυτό- δεν το βλέπεις ως απλός θεατής αλλά το ζεις ολόγυρά σου.
Φυσικά κανείς θεατής δεν βλέπει την ίδια “ταινία” αφού ο καθένας κινείται με τον δικό του τρόπο μέσα στην σκηνή παρατηρώντας την από διαφορετικές γωνίες.
Μια σπαρακτική αναπαράσταση αληθινών ιστοριών με πρωταγωνιστές τους αληθινούς μετανάστες που τις έζησαν.
Σημαντικό: κάθε φορά ένας μόνο θεατής εισέρχεται στην εγκατάσταση. Με τον τρόπο αυτό ταυτίζεσαι άμεσα με την ομάδα των καταδιωκόμενων προσφύγων και νιώθεις ανυπεράσπιστος.
Αυτή η “Εθνογραφική ημι-μυθοπλασία” όπως ονομάζει ο ίδιος ο Ινιάριτου την εγκατάστασή του, είναι σίγουρα ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία την τέχνης- το θέμα είναι τι πρόκειται να γραφτεί σε αυτό.
Σημείωση: οι φωτογραφίες είναι από τον εξωτερικό χώρο, αφού μέσα στην εγκατάσταση δεν επιτρέπεται να έχεις μαζί σου ούτε κάμερα ούτε βέβαια κινητό.
