Κινηματογράφος

Κώστας Χρηστίδης στο 65ο ΦΚΘ: «Στον κινηματογράφο δεν γράφουμε απλώς μουσική, βοηθάμε τη δραματουργία»

Όσα είπε κατά τη διάρκεια masterclass ο συνθέτης που έχει γράψει μουσική για σειρές του Netflix

Parallaxi
κώστας-χρηστίδης-στο-65ο-φκθ-στον-κινη-1239109
Parallaxi

«Στη μουσική σύνθεση για τον κινηματογράφο δεν γράφουμε απλώς τη μουσική μας, αλλά βοηθάμε τη δραματουργία» τόνισε κατά τη διάρκεια masterclass στο πλαίσιο του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ο Κώστας Χρηστίδης, συνθέτης που έχει γράψει μουσική για σειρές του Netflix (Benji, Love and Gelato, Baytown Outlaws, Love Happens, Dark Ride), έχει αναλάβει την ενορχήστρωση σε πολλές μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες (Spiderman 3, The Hurricane, Swordfish, Sweet November, The Core, The Exorcism Of Emily Rose και A Quiet Place: Day One) και συνεχίζει τη συνεργασία του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη στη δεύτερη σεζόν του «Μαέστρο».

«Σπούδασα πιάνο από μικρό παιδί. Θυμάμαι τον αδερφό μου να μου φέρνει δώρο ένα soundtrack του Star Wars, το οποίο άρχισα να ακούω μανιωδώς. Λίγο αργότερα, αγόρασα το soundtrack του Indiana Jones. Έξι μήνες μετά, συνειδητοποίησα πως έχουν τον ίδιο συνθέτη: τον Τζον Γουίλιαμς. Άρχισα να συλλέγω παθιασμένα soundtracks. Όλο το χαρτζιλίκι μου πήγαινε εκεί. Μου άρεσε αυτό το είδος ορχηστρικής μουσικής, αλλά και ο πιο σύγχρονος ήχος» ανέφερε ο Κώστας Χρηστίδης κάνοντας αναδρομή στα πρώτα χρόνια ενασχόλησής του με τη μουσική.

«Αφού ολοκλήρωσα τις μουσικές σπουδές μου στο Λονδίνο, μετακόμισα στο Λος Άντζελες το 1997 και γράφτηκα στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια για να μάθω μουσική στον κινηματογράφο. Μέσα από τα μαθήματα, γνώρισα τον καταξιωμένο συνθέτη του Χόλιγουντ, Κρίστοφερ Γιανγκ, και συνεργάστηκα μαζί του. Έγινα το δεξί του χέρι για πολλά χρόνια» τόνισε προσθέτοντας ότι ήταν ένα πραγματικά τρομερό σχολείο. «Λίγα χρόνια αργότερα, ξεκίνησα να εργάζομαι ως ανεξάρτητος συνθέτης και ενορχηστρωτής», ανέφερε ο Κώστας Χρηστίδης κατά τη διάρκεια του masterclass με τίτλο «Συνθέτοντας μια ζωή ανάμεσα στο Χόλιγουντ και την Ελλάδα» στο πλαίσιο της δράσης Meet the Future του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που έχει ως στόχο να αναδείξει νέους Έλληνες επαγγελματίες από διαφορετικούς κλάδους του κινηματογράφου.

«Να έχετε πάντα στον νου σας ότι είναι δύσκολο να ακούσει κάποιος φτασμένος επαγγελματίας οποιοδήποτε demo τού στείλετε. Γι’ αυτό να προσεγγίζετε νέους δημιουργούς που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, ειδικά σε ταινίες μικρού μήκους. Αποκτήστε επαφές με σκηνοθέτες, διότι αν γίνουν επιτυχημένοι, είναι πολύ πιθανό να σας τραβήξουν μαζί τους» συμβούλεψε τους νέους συνθέτες.

«Να δουλέψετε εξαρχής τον συγχρονισμό της μουσικής με την ταινία: η τέχνη της μουσικής για τον κινηματογράφο είναι πολυεπίπεδη. Πρέπει να βρίσκεστε σε αρμονία με τις σκηνοθετικές οδηγίες, και όλα αυτά πάντα με αυστηρές προθεσμίες. Αφήστε το “εγώ” σας έξω από την αίθουσα ηχογράφησης. Αντιληφθείτε πως είστε κομμάτι μιας μεγαλύτερης ομάδας και υπηρετείτε το όραμα του σκηνοθέτη, ο οποίος ηγείται του πρότζεκτ» τόνισε.

Εξήγησε ότι ο ίδιος αποφεύγει να γράφει μουσική απευθείας από το σενάριο και ότι εμπνέεται από την ίδια την ταινία. «Είναι σαν τους ανθρώπους που λένε πως τους άρεσε το βιβλίο περισσότερο από την ταινία. Σκεφτείτε τι δημιουργικές ελευθερίες επιτρέπει ένα βιβλίο! Το διαβάζεις με την άνεσή σου στον δικό σου χρόνο. Μια ταινία είναι πιο συγκεκριμένη και περιοριστική. Διατρέχουμε πάντα τον κίνδυνο να μας αρέσει περισσότερο το σενάριο από το τελικό κινηματογραφικό αποτέλεσμα» είπε.

«Εγώ εμπνέομαι πάντα από την ίδια την ταινία: με βοηθάνε τα πρόσωπα και τα χρώματα. Τη βλέπω αρκετές φορές, ξανά και ξανά» διευκρίνισε.

Αποκάλυψε ακόμη ότι πήρε ο ίδιος τηλέφωνο τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη αφότου είδε το «Αν». «Δεν με ήξερε και μου ζήτησε να του στείλω μουσικά δείγματα. Του είπα ψέματα πως δεν είχα πρόσβαση σε αρχεία εκείνη τη στιγμή για να κερδίσω χρόνο. Μέσα σε 24 ώρες είδα όλες του τις σειρές στο YouTube και κατάλαβα πόσο αγαπάει το πιάνο και το βιολί. Έτσι, πήρα τη δουλειά!» σημείωσε και στη συνέχεια έδειξε στο κοινό μια σειρά αποσπασμάτων από επεισόδια του Μαέστρο, μια σκηνή από την ταινία Ο καταπληκτικός Μπέντζι, αλλά και μια σκηνή από το Spiderman 3.

Απαντώντας σε ερώτηση για τις αλλαγές που έχουν επέλθει στη μουσική σύνθεση για τον κινηματογράφο σε σύγκριση με παλαιότερες δεκαετίες, δήλωσε: «Νομίζω πως πλέον έχετε μεγαλύτερη προσβασιμότητα στην πληροφορία. Ταυτοχρόνως, έχετε πολύ περισσότερο ανταγωνισμό αλλά και περισσότερο περιεχόμενο, το οποίο χρειάζεται μουσική επένδυση».

«Μην είστε φοβερά ανταγωνιστικοί: να συνεργάζεστε μεταξύ σας και να είστε γενναιόδωροι με τις γνώσεις σας. Να θυμάστε πως, δυστυχώς, η ανθρώπινη φύση αισθάνεται φοβερά άνετα σε μίζερες καταστάσεις. Φροντίστε συχνά να ξεβολεύεστε. Να ενημερώνεστε, να έχετε ευγενικό θράσος, να μην είστε υπέρμετρα εγωιστές και να ακολουθήσετε τον δρόμο σας. Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να φτάσετε 80 ετών, να κοιταχτείτε στον καθρέφτη και να πείτε “πέρασα ωραία”» επισήμανε ο συνθέτης.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα