Η ξεχωριστή περίπτωση της Έιμι Άνταμς

Η Έιμι Άνταμς είναι μία από τις καλύτερες ηθοποιούς της γενιάς της, μια καλλιτέχνης που πρόσφατα έζησε τη μεγαλύτερη αδικία στην ιστορία των βραβείων Όσκαρ. Το όνομά της απουσίαζε από τη λίστα για το χρυσό αγαλματίδιο, την ώρα που η ερμηνευτική της παρουσία της στο «Arrival» (2016), είχε ξεκάθαρα όλη της ψυχή. Έχει υπάρξει 5 (!) φορές υποψήφια για Όσκαρ, όπως ακριβώς και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, μόνο που για την Άνταμς, δυστυχώς, δεν έχει ξεσηκωθεί ο σινεφίλ κόσμος πιέζοντας σε social media και blogs για την ανάγκη να βραβευθεί επιτέλους.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η Amy Lou Adams γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου το 1974 στην πόλη Βιτσέντζα της Ιταλίας από Αμερικανούς γονείς και ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο πριν κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το 1999 με τη μαύρη κωμωδία “Drop Dead Gorgeous”.

Οι σημαντικότερες ερμηνευτικές της στιγμές στην κυρίως Χολιγουντιανή της καριέρα ξεκίνησαν από το 2005 με τον ρόλο της στην ανεξάρτητη ταινία “Junebug”, για την οποία έλαβε κριτικό έπαινο και την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ (Β’ Γυναικείος Ρόλος).

Το 2007 πρωταγωνίστησε στην ταινία της Disney “Enchanted“, μια εμπορική επιτυχία για την οποία έλαβε υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου Ρόλου – Κωμωδία/Μιούζικαλ. Η δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ και για Χρυσή Σφαίρα Β’ Γυναικείου ρόλου ήρθε με την καθηλωτική και σπαρακτική της ερμηνεία ως νεαρή καλόγρια, δίπλα στην Μeryl Streep και τον αείμνηστο Philip Seymour Hoffman στην ταινία “Doubt“.

Η ταινία μιλάει για την ιστορία μιας καθολικής διευθύντριας σχολείου που κατηγορεί έναν ιερέα για παιδεραστία. Η Άνταμς είναι μια αθώα καλόγρια που εμπλέκεται στη σύγκρουση. Ο σκηνοθέτης αρχικά είχε κατά νου την Νάταλι Πόρτμαν αλλά πρόσφερε στην Άνταμς το ρόλο αφού εντόπισε την αθώα και έξυπνη περσόνα της. Αυτή ήταν η ερμηνεία που έκανε όλους τους φαν να ξεκινήσουμε να την παρακολουθούμε σε κάθε επόμενο κινηματογραφικό της βήμα.

Το 2010 με την ταινία “The Fighter” έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ και για Χρυσή Σφαίρα. Για ακόμη μια φορά, δεν κέρδισε. Το 2014 έρχεται ακόμη μία αξιοσημείωτη ερμηνεία της στην ταινία “Big Eyes” του Tim Burton για την οποία επιτέλους έλαβε τη Χρυσή Σφαίρα Α’ Γυναικείου ρόλου.

Το “Big Eyes” αποτελεί τη βιογραφία της καλλιτέχνιδας Margaret Keane, της οποίας τα διάσημα έργα με τα “μεγάλων μάτια” κλάπηκαν ως προς τα δικαιώματα, από τον σύζυγό της Walter Keane, εις γνώση της. Όταν της προσφέρθηκε ο ρόλος, δίστασε αρχικά καθώς δεν ήθελε να παίξει μια αφελή γυναίκα. Η γέννηση της κόρης της όμως, την ώθησε να βρει δύναμη για τον παθητικό αυτόν χαρακτήρα. Κατά την προετοιμασία ασχολήθηκε εντατικά με τη ζωγραφική και μελέτησε τον τρόπο με τον οποίο εργάστηκε η Keane.

Με το “The Master” το 2012 έχει την 4η κατά σειρά υποψηφιότητα της για Όσκαρ χάρη στην καθηλωτική παρουσία της (πάλι) δίπλα στον Philip Seymour Hoffman και το 2015 με το “American Hustle”, μετρά την 5η υποψηφιότητα.

Γράφοντας όμως ένα αφιέρωμα για αυτήν την αγαπημένη ηθοποιό είναι αδύνατον να μην αναφερθώ λεπτομερώς στην καλύτερη ερμηνεία της καριέρας της, αυτή στο “Arrival” του Denis Villeneuve, όπου έχει πάρει πάνω της και βαστάει πολύ γερά τα ηνία του φιλμ. Σπάνια ένας ή μία ηθοποιός στηρίζει τόσο κομβικά τον νοηματικό πυρήνα ενός ολόκληρου φιλμικού κειμένου και μάλιστα τόσο απαιτητικού, όπως ακριβώς είναι η “Άφιξη“.

Δίχως αμφιβολία, είναι αυτή που κρατάει την ταινία, εκείνη που προσφέρει τον συναισθηματικό της πυρήνα και εκείνη που αποδεικνύει τελικά το ίδιο το νόημα του φιλμ, με το διαρκώς εκφραστικό, γεμάτο απορία, βλέμμα της. Μια ερμηνεία άγγιγμα ψυχής.

Ενώ για το παρόν, μεγάλο ντόρο σημειώνει η νέα της ερμηνευτική παρουσία στην τηλεοπτική σειρά, “Αιχμηρά Αντικείμενα“. Η σειρά αυτή είναι βασισμένη στο βραβευμένο μυθιστόρημα της Τζίλιαν Φλιν, “Αιχμηρά Αντικείμενα”, προβάλλεται από Κυριακή 8 Ιουλίου στο ΗΒΟ και αποτελείται από οχτώ επεισόδια.

Η Έιμι Άνταμς υποδύεται την δημοσιογράφο Camille Preaker που επιστρέφει ύστερα από χρόνια στη γενέτειρά της με αφορμή τους φόνους δύο νεαρών κοριτσιών την εξιχνίαση των οποίων καλείται να καλύψει για λογαριασμό της εφημερίδας της. Η επιστροφή της θα την αναγκάσει να έρθει ξανά σε επαφή με την οικογένειά της από την οποία έχει αποξενωθεί και θα ξαναξυπνήσει τις μνήμες της οικογενειακής τραγωδίας που βαραίνουν το παρελθόν της. Παράλληλα η αστυνομική έρευνα που διενεργείται μοιάζει αδιέξοδη και η μόνη λύση για να λυθεί το παζλ των φόνων είναι η κατάδυση της Camille στην προσωπική της κόλαση.

Tέλος, η Έιμι Άνταμς δεν είναι απλά μια ηθοποιός του Χόλιγουντ και αυτό αποδεικνύεται από τις ακτιβιστικές της δράσεις. Έχοντας συναντήσει αρκετές δυσκολίες στα πρώτα χρόνια της στη βιομηχανία του κινηματογράφου, η Άνταμς συνεργάζεται στενά με υποβαθμισμένους φοιτητές στη Σχολή Κινηματογράφου Ghetto της Νέας Υόρκης. Το Variety την τίμησε για τη δουλειά της αυτή το 2010. Παράλληλα, υποστηρίζει το πρόγραμμα Trevor Project, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που βοηθά τους LGBT εφήβους που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Το 2013, κυκλοφόρησε το βιβλίο “The Book Beauty” για τον καρκίνο του εγκεφάλου, για να βοηθήσει στην άντληση χρημάτων για φιλανθρωπικές οργανώσεις με τον σκοπό αυτό. Την επόμενη χρονιά παρακολούθησε μια φιλανθρωπική εκδήλωση στο ιατρικό κέντρο της UCLA στη Σάντα Μόνικα, για να συγκεντρώσει χρήματα για παιδιά που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση.