Με συναρπαστικά masterclasses το πρώτο Σάββατο του 66ου ΦΚΘ

Μια σειρά απο συναρπαστικές εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η σπουδαία ενδυματολόγος Κάθριν Τζορτζ, σταθερή συνεργάτιδα καταξιωμένων δημιουργών όπως οι Τζιμ Τζάρμους και Μπονγκ Τζουν Χο, έδωσε masterclass για την τέχνη της ενδυματολογίας στον κινηματογράφο.

Οι διακεκριμένες casting directors Τάνια Γκρούνβαλντ, Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα και Λουσίντα Σάισον, καθώς και ο επικεφαλής της ψηφιακής casting πλατφόρμας Filmmakers Europe, Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ, έδωσαν masterclass για τις προκλήσεις και τον βαρυσήμαντο ρόλο του casting στο σινεμά.

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε η απονομή του Βραβείου Semiramis Καλύτερου Casting, στο πλαίσιο της νέας συνεργασίας του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με τη Διεθνή Ένωση Διευθυντών Casting (ICDA).

Masterclass: «Casting στην Εποχή της Τεχνολογίας – Ανακαλύπτοντας την Ψυχή μιας Ιστορίας»

Το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας, το κοινό του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ένα συναρπαστικό masterclass με τίτλο «Casting στην Εποχή της Τεχνολογίας. Ανακαλύπτοντας την Ψυχή μιας Ιστορίας». Το masterclass εντάσσεται στο πλαίσιο της νέας συνεργασίας του Φεστιβάλ με την International Casting Directors Association (ICDA), σε μια προσπάθεια να έρθουν στο προσκήνιο οι ιδιαιτερότητες, οι προκλήσεις και ο βαρυσήμαντος ρόλος της πολυσύνθετης τέχνης του casting.

Την εκδήλωση συντόνισε ο Αλέξανδρος Διακοσάββας, Γενικός Συντονιστής Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του Φεστιβάλ, ο οποίος καλωσόρισε και σύστησε στο κοινό τις casting directors Τάνια Γκρούνβαλντ, Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα και Λουσίντα Σάισον, αλλά και τον επικεφαλής της ψηφιακής casting πλατφόρμας, Filmmakers Europe, Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ. «Είναι μεγάλη μας τιμή να σας έχουμε εδώ. Για τους επαγγελματίες του κλάδου σας είναι μια χρονιά καθοριστική, καθώς τόσο η Ευρωπαϊκή όσο και η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου εισήγαγαν το Βραβείο Casting. Είναι ένα μεγάλο βήμα και ταυτόχρονα μια σπουδαία αναγνώριση της δουλειάς σας», ανέφερε αρχικά. Η Λουσίντα Σάισον, casting director σε μεγάλες καλλιτεχνικές επιτυχίες, όπως οι ταινίες Τα παιδιά των ανθρώπων (2006) και Gravity (2013) του Αλφόνσο Κουαρόν, Batman Begins (2005) του Κρίστοφερ Νόλαν και Συριάνα (2002) του Στίβεν Γκέιγκαν, συμφώνησε πως είναι πράγματι μια σπουδαία αναγνώριση: «Έχουμε δουλέψει σκληρά, ώστε να αναγνωριστεί η συμβολή μας στη δημιουργική διαδικασία ως ισότιμη», προσέθεσε.

Με αφετηρία το ερώτημα ποια ακριβώς είναι η διαφορά μεταξύ casting director και agent, ο Αλέξανδρος Διακοσάββας έδωσε τον λόγο στην Τάνια Γκρούνβαλντ, casting director η οποία έχει συνεργαστεί με ορισμένα από τα σπουδαιότερα ονόματα του σκανδιναβικού και παγκόσμιου σινεμά κι έχει συμμετάσχει στο casting ταινιών που έχουν αφήσει το στίγμα τους τα τελευταία χρόνια, όπως Το κορίτσι με τη βελόνα (2024) του Μάγκνους φον Χορν, Το τρίγωνο της θλίψης (2022) του Ρούμπεν Έστλουντ και Άσπρο πάτο (2020) του Τόμας Βίντερμπεργκ, μεταξύ άλλων. «Πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικές ιδιότητες», απάντησε η Τάνια Γκρούνβαλντ. «Ως casting directors συναντάμε ηθοποιούς, βλέπουμε τις οντισιόν τους και επιλέγουμε ποιοι θα συγκροτήσουν την τελική ομάδα. Αντιθέτως, οι agents είναι οι άνθρωποι που εκπροσωπούν τους ηθοποιούς. Είναι, δηλαδή, οι άνθρωποι που φέρνουν σε επαφή τους ηθοποιούς με τους casting directors. Ουσιαστικά, ο ρόλος τους είναι να βγάλουν τους ηθοποιούς στην αγορά», ολοκλήρωσε.

Σε ό,τι αφορά την έλλειψη χρηματοδότησης, τη δυσμενή θέση στην οποία βρίσκονται ενίοτε οι casting directors και τα προβλήματα που προκαλεί η απουσία τους από μια παραγωγή, η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα, casting director που έχει συνεργαστεί με τον Γιοακίμ Τρίερ σε ορισμένες από τις σημαντικότερες ταινίες του, όπως η Συναισθηματική αξία (2025) και Ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο (2021), σχολίασε: «Στις μέρες μας, κάποιος μπορεί να γυρίσει μια πραγματικά καλή ταινία μ’ ένα κινητό, γιατί σημασία έχει πλέον η ιστορία και όχι τόσο η κινηματογράφηση. Στην πραγματικότητα όμως, η εμπλοκή των casting directors μπορεί να αναβαθμίσει αυτή την ιστορία. Ένα κομμάτι της δουλείας μας είναι να έχουμε επίγνωση όλων των διαθέσιμων ηθοποιών και να επινοούμε τρόπους με τους οποίους μπορούν να συμβάλουν στην αφήγηση». Ο Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ, επικεφαλής της ψηφιακής casting πλατφόρμας, Filmmakers Europe, η οποία λειτουργεί ως κόμβος επικοινωνίας και επαφής ανάμεσα σε ηθοποιούς, ατζέντηδες, διευθυντές casting και παραγωγούς, συμφώνησε πως πρόκειται πράγματι για μια πολύ δημιουργική και ανθρωποκεντρική διαδικασία: «Πριν ξεκινήσω να δουλεύω, πίστευα πως η δουλειά του casting director ήταν να οργανώνει τις οντισιόν. Τελικά όμως, η διαδικασία αυτή καταλαμβάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό της απασχόλησής μας. Από την πλευρά μας, ως Filmmakers Europe, έχουμε δημιουργήσει ένα ψηφιακό εργαλείο που βοηθάει τη διαδικασία, το οποίο όμως λειτουργεί καθαρά υποστηρικτικά. Η δουλειά αυτή είναι βαθιά ανθρώπινη», τόνισε.

Στη συνέχεια, η Λουσίντα Σάισον υπογράμμισε τη σημασία που έχει η καλή χημεία μεταξύ των ηθοποιών για τον κλάδο των casting directors, χαρακτηρίζοντάς τη μάλιστα ως ένα «προσωπικό στοίχημα»: «Με μια απλή αντικατάσταση ενός ηθοποιού, ξαφνικά αλλάζει η ενέργεια ολόκληρης της παραγωγής. Στη διαδικασία αυτή, το ένστικτο διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο: συχνά καλείσαι να υπερασπιστείς με θέρμη τη θέση σου, ακόμα κι αν ο σκηνοθέτης ή ο παραγωγός σου διαφωνούν». Η Τάνια Γκρούνβαλντ συμπλήρωσε πως οι ηθοποιοί είναι αυτοί που διαμορφώνουν την ταυτότητα της ταινίας, αποτελώντας έτσι έναν καθοριστικό παράγοντα για την τελική εμπειρία του κοινού. Από την πλευρά της, η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα τόνισε πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι παραγωγοί να παρέχουν τον απαιτούμενο χρόνο αλλά και τους πόρους, έτσι ώστε οι casting directors να μπορούν να είναι αποτελεσματικοί αλλά και να μπορούν να προσφέρουν στους ηθοποιούς τον χώρο που χρειάζονται για να εκφραστούν καλλιτεχνικά. Συμβούλεψε επίσης τους ηθοποιούς να μην αρνούνται τους μικρούς ρόλους, γιατί τέτοιου είδους μικρές συνεργασίες μπορούν να οδηγήσουν σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Στη συνέχεια, το επίκεντρο της συζήτησης μεταφέρθηκε στο πώς επαναπροσδιορίζεται η δουλειά των casting directors μέσα από τις νέες τεχνολογίες, από τις ψηφιακές βάσεις δεδομένων αλλά και τα αναδυόμενα εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης. Ο Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ σημείωσε σχετικά: «Νομίζω πως η μεγαλύτερη παρανόηση γύρω από αυτές τις τεχνολογίες είναι η ψευδαίσθηση πως έρχονται να αντικαταστήσουν τον άνθρωπο. Η γνώμη μου είναι πως λειτουργούν καθαρά υποστηρικτικά. Η γνώση που προκύπτει μέσα από την συνύπαρξη δύο ανθρώπων που αλληλεπιδρούν στο ίδιο δωμάτιο δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα εργαλείο». Οι ομιλήτριες της εκδήλωσης συμφώνησαν με τον Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ, ενώ η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα συμπλήρωσε: «Αν προσπεράσει κανείς κάποια εξόφθαλμα λάθη της τεχνητής νοημοσύνης, πρόκειται για ένα πολύ αξιόλογο εργαλείο το οποίο προσφέρει τη δυνατότητα να έρθει κάποιος σε επαφή με επαγγελματίες από κάθε άκρη του πλανήτη. Σκεφτείτε πόσες ευκαιρίες δημιουργούνται με αυτόν τον τρόπο», ολοκλήρωσε.

Όλοι οι ομιλητές του πάνελ ξεκίνησαν από την κοινή αφετηρία πως τα σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία διευκολύνουν μια σειρά διεργασιών αλλά και ολόκληρη την οργανωτική διαδικασία. Πλέον, υπάρχει η δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με επαγγελματίες μέσω email, η διεξαγωγή casting μέσω zoom αλλά και η αποστολή self tapes από ηθοποιούς που μπορούν να συμμετέχουν σε οντισιόν από οπουδήποτε κι αν βρίσκονται, διευκολύνσεις που δημιουργούν ίσες ευκαιρίες: «Ειδικά μετά την πανδημία, η πρακτική των self tapes είναι ακόμα πιο διαδεδομένη», τόνισε η Τάνια Γκρούνβαλντ. «Πλέον, ένας ηθοποιός που μένει σε μια απομακρυσμένη περιοχή, μπορεί με τα διαθέσιμα ψηφιακά εργαλεία να συμμετέχει σε οντισιόν στις οποίες υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ανέφικτο να συμμετάσχει», συμπλήρωσε. Στο σημείο αυτό, η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα ανέφερε: «Σε άλλες εποχές, αν μια εταιρεία casting αναζητούσε έναν Έλληνα στο Λονδίνο, θα έψαχνε τοπικά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Πλέον, μπορεί να ψάξει κατευθείαν από την πηγή, πράγμα που ενισχύει την αυθεντικότητα στις παραγωγές». Η Λουσίντα Σάισον προσέθεσε: «Ένας αλγόριθμος μπορεί να προτείνει ηθοποιούς βάσει ορισμένων βιομετρικών χαρακτηριστικών, αλλά η τελική επιλογή προϋποθέτει πολλά περισσότερα. Η σχέση ενός σκηνοθέτη και του ηθοποιού του είναι κατά κάποιο τρόπο “ερωτική”. Η δουλειά του casting director είναι να βρει έναν άνθρωπο ο οποίος όχι μόνο θα διαθέτει τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που απαιτούνται, αλλά θα μπορεί και να συνεργαστεί αρμονικά με τον σκηνοθέτη».

Σχετικά με τον πυρήνα της ουσίας του casting, οι συμμετέχοντες του πάνελ συμφώνησαν πως είναι ανθρωποκεντρικός: «Η ψυχή του casting βρίσκεται στον ηθοποιό, στο πώς θα ενσαρκώσει τον χαρακτήρα, πώς θα συνδεθεί με τους συνεργάτες του, πώς θα δώσει ζωή σε ένα κείμενο και μια αληθοφάνεια στην ιστορία», τόνισε η Λουσίντα Σάισον. Η Τάνια Γκρούνβαλντ συμπλήρωσε: «Το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ προδιαγεγραμμένο όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις. Πρέπει και οι δύο πλευρές να είναι πρόθυμες να συναντηθούν και να εξερευνήσουν παρέα τι μπορεί να προκύψει μέσα από τη συνδιαλλαγή τους». Η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα προσέθεσε: «Η τεχνολογία είναι πράγματι υπέροχη, γιατί επιτρέπει τη συνάντηση διαφορετικών ανθρώπων στο ίδιο δωμάτιο. Η τεχνολογία καταφέρνει να εκμηδενίσει τις αποστάσεις και μας προσφέρει τους μηχανισμούς ώστε να λύσουμε πολλά από τα προβλήματά μας». Σε έναν απολογισμό, ο Ντάβιντ Τσίτσλσπεργκερ ανέφερε: «Πρωτίστως ως θεατής που αγαπάει τον κινηματογράφο, πιστεύω πως το αποτέλεσμα της συμβολής ενός casting director περισσότερο το νιώθεις παρά το βλέπεις. Ο δρόμος που θα ακολουθήσει κάθε casting director είναι εντελώς υποκειμενικός. Αν ρωτήσεις κάθε συνάδελφο στο δωμάτιο, ο καθένας έχει φτάσει εδώ ακολουθώντας μια διαφορετική διαδρομή. Αυτή ακριβώς η διαδρομή είναι που, τελικά, θα δώσει και ένα ξεχωριστό στίγμα στη δουλειά του».

Σε ερώτηση από το ακροατήριο σχετικά με το αν οι queer ρόλοι στο σινεμά πρέπει να ενσαρκώνονται αποκλειστικά από queer ηθοποιούς, η Τάνια Γκρούνβαλντ απάντησε αρνητικά διότι, όπως ανέφερε: «Κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε πολύ περιοριστικά και για τις δύο πλευρές». Σε διαφορετικό ερώτημα σχετικό με ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν ή απορρίπτουν οι casting directors τα project τους, η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα τόνισε πως δεν έχουν πάντα την πολυτέλεια να τα απορρίψουν: «Νομίζω πως η τελική απόφαση έχει να κάνει με την ιστορία, δηλαδή το πόσο μπορείς να την κατανοήσεις και να συνδεθείς μαζί της, εάν το κινηματογραφικό είδος σε αντιπροσωπεύει και εάν το τελικό αποτέλεσμα επί οθόνης είναι κάτι που σε ευχαριστεί». Σε σχέση με την πιθανότητα ολικής αντικατάστασης των πραγματικών ηθοποιών από ΑΙ μοντέλα, η Λουσίντα Σάισον υπήρξε καθησυχαστική και ανέφερε: «Οι ατέλειες των ηθοποιών είναι αυτές που τους κάνουν ιδιαίτερους. Πιστεύω πως αυτό είναι ένα γνώρισμα αναντικατάστατο από το ΑΙ». Συμπερασματικά και στο ίδιο θέμα, η Ίνγκβιλ Κόλσετ Χόγκα προσέθεσε: «Το ενδιαφέρον για τους ηθοποιούς ξεπερνά τις κινηματογραφικές ταινίες. Συζητάμε γι’ αυτούς σ’ ένα επίπεδο διαφορετικό από αυτό της ερμηνείας τους σε μια κινηματογραφική παραγωγή. Πιστεύω πως αυτή τη στιγμή απέχουμε πολύ από μια πιθανή συζήτηση για την ερμηνεία ενός ΑΙ χαρακτήρα», ολοκλήρωσε.

Masterclass με την Κάθριν Τζορτζ: «Ντύνοντας την Ιστορία: Η τέχνη της ενδυματολογίας»

Ένα ξεχωριστό masterclass για την τέχνη της ενδυματολογίας στον κινηματογράφο, με τίτλο «Ντύνοντας την Ιστορία: Η τέχνη της ενδυματολογίας», έδωσε το Σάββατο 1 Νοεμβρίου η καταξιωμένη ενδυματολόγος Κάθριν Τζορτζ, σταθερή συνεργάτιδα σπουδαίων δημιουργών όπως ο Τζιμ Τζάρμους, ο Μπονγκ Τζουν Χο και η Λιν Ράμσεϊ, στην κατάμεστη αίθουσα Παύλος Ζάννας, στο πλαίσιο του 66ου ΦΚΘ. Η Κάθριν Τζορτζ μοιράστηκε με το κοινό τις εμπειρίες της από την πλούσια διαδρομή της στον κινηματογράφο και στη μόδα, τις συνεργασίες που διαμόρφωσαν την καριέρα της, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους το ενδυματολογικό σκέλος μιας ταινίας μετατρέπεται σε εργαλείο αφήγησης, συμβάλλοντας στη δημιουργία ολοκληρωμένων κινηματογραφικών χαρακτήρων.

Τη δημιουργό καλωσόρισε στην αίθουσα η θεωρητικός του κινηματογράφου Γκέλυ Μαδεμλή: «Είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι που έχουμε σήμερα μαζί μας μια σπουδαία ενδυματολόγο, την Κάθριν Τζορτζ. Οι περισσότεροι έχετε δει την υπέροχη δουλειά της από ταινία σε ταινία, φτάνοντας μέχρι σήμερα και την ταινία Father Mother Sister Brother του Τζιμ Τζάρμους, η οποία σηματοδότησε την έναρξη του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Τη γνωρίζουμε φυσικά και από πολλές ακόμη σπουδαίες δουλειές της στο σινεμά και στην τηλεόραση, όπως την τελευταία ταινία του Μπονγκ Τζουν Χο με τίτλο Mickey 17, αλλά και τις τηλεοπτικές σειρές Snowpiercer και The Night Of, για τις οποίες θα συζητήσουμε εκτενώς σήμερα», ανέφερε σχετικά.

Η Κάθριν Τζορτζ πήρε έπειτα τον λόγο, περιγράφοντας τα πρώτα της βήματα στον χώρο της μόδας και του κινηματογράφου, αλλά και τις επιρροές και αναφορές της, οι οποίες δρομολόγησαν την απόφασή της ασχοληθεί με την ενδυματολογία: «Μεγάλωσα στο Μπέλφαστ, όπου τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησα να αγοράζω και να μεταποιώ vintage ρούχα –παρόλο που στη μητέρα μου δεν άρεσε η ιδέα να φοράω παλιά ρούχα–, και κάπως έτσι ξεκίνησε το ενδιαφέρον μου για το σχέδιο μόδας. Τα Σάββατα παρακολουθούσα ασπρόμαυρες ταινίες με τη θεία μου, οι οποίες πυροδότησαν την αγάπη μου για τον κινηματογράφο. Θέλησα λοιπόν να συνδυάσω αυτά τα δύο ενδιαφέροντα. Έκανα αιτήσεις σε σχολές μόδας, σπούδασα στο Ντέρμπι της Αγγλίας, δούλεψα για οκτώ χρόνια στη βιομηχανία της μόδας στο Λονδίνο και, αφότου αποφοίτησα, αποφάσισα να μετακομίσω στις ΗΠΑ, όπου ζούσε ο αδερφός μου. Ξεκίνησα να εργάζομαι σε ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού ως freelancer και παράλληλα ως σερβιτόρα για να συγκεντρώσω χρήματα. Κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση μου με την ενδυματολογία στον κινηματογράφο», δήλωσε αρχικά. Αμέσως μετά, έκανε μια σύντομη αναδρομή σε μία από τις πρώτες της δουλειές ως ενδυματολόγος, την ταινία Παράπλευρες απώλειες (2009) του Όρεν Μούβερμαν, στην οποία χρειάστηκε να προχωρήσει σε μεγάλη έρευνα για τις στρατιωτικές στολές, προκειμένου να είναι συμβατές με τον χαρακτήρα που υποδύθηκε ο ηθοποιός Μπεν Φόστερ.

Η Κάθριν Τζορτζ περιέγραψε στη συνέχεια τη δημιουργική διαδικασία με την οποία ξεκινάει η δική της εμπλοκή σε μια κινηματογραφική παραγωγή: «Η δουλειά μου έχει ως σημείο αφετηρίας το σενάριο, το οποίο διαβάζω πάντα δύο φορές: την πρώτη ως μια ιστορία και τη δεύτερη σκεπτόμενη την γκαρνταρόμπα που θα δημιουργήσω κι αναζητώντας εικόνες. Ο δημιουργός συνήθως έχει τις δικές του σημειώσεις, όπως συνέβη για παράδειγμα στην ταινία Father Mother Sister Brother, όπου η παλέτα των χρωμάτων ήταν μέρος της ιστορίας. Επομένως, συνδέω αυτά τα δύο στοιχεία μεταξύ τους, ενώ ορισμένες φορές φτιάχνω και σχέδια – παρόλο που δεν είμαι καλή σε αυτόν τον τομέα. Ακολούθως, επιστρέφω ξανά στον σκηνοθέτη, ο οποίος με ενημερώνει ποια σημεία τού αρέσουν και ποια όχι. Ακολουθούν οι συναντήσεις με τους ηθοποιούς, οι οποίοι συνήθως ενθουσιάζονται όταν συζητάμε για τις σκέψεις που υπάρχουν για τους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν, ενώ πολύ συχνά έχουν εξαιρετικές ιδέες για τους ρόλους που υποδύονται. Στη συνέχεια, ξεκινάω να ετοιμάζω την γκαρνταρόμπα και ακολουθεί το στάδιο του fitting. Όταν αυτό στέφεται με επιτυχία, το συναίσθημα είναι ειλικρινά μοναδικό». Επιπλέον, μίλησε και για το πρωταρχικό στάδιο στη διαδικασία της έρευνας: «Πηγαίνω σε βιβλιοθήκες, σε γκαλερί, οπουδήποτε μπορώ να βρω έμπνευση και πηγές αναφοράς. Αν πρόκειται για μια ταινία εποχής ανατρέχω σε πίνακες ζωγραφικής και, φυσικά, στο διαδίκτυο. Συνδέω εικόνες που συλλέγω και ξεκινώ τον σχεδιασμό».

Αναφορικά με την ταινία Father Mother Sister Brother και σε ερώτηση του κοινού σχετικά με τις χρωματικές συνδέσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες, η διάσημη ενδυματολόγος ανέφερε πως ο Τζιμ Τζάρμους είχε αρχικά την ιδέα να συνδυάσει το κόκκινο και το ροζ χρώμα, ενώ έπειτα θεώρησε πως το κόκκινο πρέπει να εμφανίζεται σε ολόκληρη την ταινία. Σε εκείνο το σημείο, μίλησε με τα πιο θερμά λόγια για τη συνεργασία της με τον Τζιμ Τζάρμους και την εταιρεία παραγωγής Saint Laurent Productions (YSL): «Η ταινία γυρίστηκε σε συνεργασία με τον Ιβ Σεν Λοράν, ο οποίος έχει πλέον εμπλακεί και στο πεδίο της κινηματογραφικής παραγωγής. Ο Τζιμ με πήρε τηλέφωνο, λέγοντάς μου: “Κάθριν, έχω ένα πρότζεκτ που γυρίζεται στο Δουβλίνο, στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη, αλλά είναι λίγο περίπλοκο, επειδή ο Ιβ Σεν Λοράν θα συνεργαστεί μαζί σου στα κοστούμια. Εμείς ήμασταν στη Νέα Υόρκη και αυτοί στο Παρίσι, οπότε η επιλογή των χρωμάτων μάς πήρε περίπου μία μέρα. Άξιζε όμως τον κόπο γιατί όταν ήρθαν, ήταν απίστευτα όμορφα, μιας και έχουν πρόσβαση στα καλύτερα υλικά. Όταν αρχίσαμε να φτιάχνουμε τα ενδύματα, η ποιότητα της παραγωγής ήταν πραγματικά απίστευτη”». Έπειτα, η κ. Τζορτζ παρουσίασε στο κοινό φωτογραφίες από την επιλογή των κοστουμιών για την ταινία, με εικόνες από πρόσωπα και ρούχα που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα κοστούμια που φορούν οι ηθοποιοί της ταινίας.

Η Κάθριν Τζορτζ έκανε επίσης ειδική μνεία στις μακροχρόνιες συνεργασίες της με σπουδαίους σκηνοθέτες: «Είναι όπως στη ζωή. Υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ των ανθρώπων και αυτός είναι ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτή τη δουλειά. Στη διάρκεια ενός πρότζεκτ συνεργάζεσαι στενά με την ομάδα, έρχεσαι κοντά με ανθρώπους σε συγκεκριμένες περιόδους, και πολλές φορές οι σχέσεις που δομούνται συνεχίζονται σε βάθος χρόνου». Ακολούθως, η Κάθριν Τζορτζ ανέλυσε τη μέθοδο με την οποία επιλέγει κοστούμια για διαφορετικά είδη ταινιών, όπως ταινίες επιστημονικής φαντασίας και γουέστερν, φέρνοντας ως παράδειγμα τη δημιουργική διαδικασία που ανέπτυξε στην τηλεοπτική σειρά Snowpiercer και στην ταινία Mickey 17. Παράλληλα, έδειξε στο κοινό σχέδια από το αρχικό στάδιο της έρευνας για τις στολές αστροναυτών και την παράλληλη αναζήτηση εικόνων, χρωμάτων και υφασμάτων, έως την τελική επιλογή των κοστουμιών που αποτύπωναν την αισθητική της εποχής. Όπως σημείωσε, οι φωτογραφίες είναι πάντοτε χρήσιμες γιατί τη βοηθούν να αντιληφθεί τι δεν αρέσει στους σκηνοθέτες, οπότε αντιλαμβάνεται καλύτερα πού πρέπει να εστιάσει.

Σε ερώτηση σχετικά με τον τρόπο που διαλέγει τα πρότζεκτ που αναλαμβάνει, η κ. Τζορτζ απάντησε: «Αποφασίζω διαφορετικά τώρα απ’ ό,τι στο παρελθόν, που ήταν πιο δύσκολα, γιατί τώρα έχω και μια διαδρομή στον χώρο. Πάντα αγαπούσα τις ταινίες, είχα προτίμηση σε κάποιους σκηνοθέτες, όταν όμως έκανα ορισμένες επιλογές αποκλειστικά για οικονομικούς λόγους, έτυχε να βιώσω και άσχημες εμπειρίες, όμως την εποχή εκείνη το είχα ανάγκη. Τώρα αποφασίζω βάσει σκηνοθέτη και σεναρίου, κυρίως όμως με γνώμονα τον σκηνοθέτη. Γι’ αυτό είμαι εδώ, γιατί μου αρέσει ο κινηματογράφος». Κλείνοντας την παρουσίασή της, η κ. Τζορτζ απάντησε σε ερωτήσεις για την ταινία στην οποία δουλεύει αυτή την περίοδο στο Λονδίνο, ένα remake της Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας του Ντίκενς σε μια σκοτεινή αφήγηση: «Η έρευνα είναι εκπληκτική. Βλέπω πίνακες ζωγραφικής, εικονογραφήσεις και ανακαλύπτω όλες τις διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας». Σε ερώτηση του κοινού σχετικά με την εποχή που θα ήθελε να διαδραματίζεται η επόμενη ταινία της, απάντησε ότι την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δεκαετία του ’30 και η περίοδος της Μεγάλης Ύφεσης, ολοκληρώνοντας ένα masterclass που συνάρπασε το κοινό.

Βραβείο Semiramis Καλύτερου Casting 2025 από τη Διεθνή Ένωση Διευθυντών Casting (ICDA)

Η Διεθνής Ένωση Διευθυντών Casting (ICDA) απένειμε το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Τώνια Μαρκετάκη, το Βραβείο Semiramis Καλύτερου Casting. Το τιμητικό αυτό βραβείο αναγνωρίζει τη σπουδαία συνεισφορά των casting directors και τον καθοριστικό ρόλο που διαδραματίζουν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μιας ταινίας, των ερμηνειών και της σχέσης του κοινού με την αφήγηση. Το βραβείο απονεμήθηκε στις Τάνια Γκρούνβαλντ και Κάριν Γιαγκντ για την ταινία Το κορίτσι με τη βελόνα του Μάγκνους φον Χορν, και ακολούθησε η προβολή της ταινίας Ένα πράγμα με φτερά του Ντίλαν Σάουθερν.

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την ICDA, πραγματοποιεί μια σειρά από δράσεις στο πλαίσιο της 66ης διοργάνωσης. Πέρα από την απονομή του Βραβείου Semiramis Καλύτερου Casting, τέσσερις διακεκριμένοι καλεσμένοι έδωσαν το Σάββατο masterclass για την τέχνη του casting στη σύγχρονη εποχή, ενώ θα διεξαχθεί και ένα κλειστό εργαστήριο για ηθοποιούς που έχουν επιλεγεί από την ευρύτερη περιοχή. Οι παραπάνω δράσεις πραγματοποιούνται με την υποστήριξη των μακροχρόνιων και πολύτιμων συνεργατών της ICDA, της πλατφόρμας Filmmakers Europe και του διεθνούς φήμης casting studio Spotlight. Τον λόγο πήρε αρχικά η γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ελίζ Ζαλαντό. «Αγαπητοί φίλες και φίλοι, αξιότιμα μέλη της Διεθνούς Ένωσης Διευθυντών Casting, καλωσορίσατε στη Θεσσαλονίκη. Είναι πολύ μεγάλη τιμή που σας έχουμε εδώ για την παρουσίαση του Βραβείου Semiramis. Πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό θεσμό, μια γιορτή για την τέχνη και τη δεξιοτεχνία του casting. Το casting αποτελεί την αόρατη γέφυρα που ενώνει την αφήγηση και τις ερμηνείες. Οι διευθυντές casting είναι αυτοί που επιλέγουν τους ηθοποιούς με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αποτελώντας κατά κάποιον τρόπο το πρώτο κοινό για κάθε ταινία. Είναι αυτοί που αναγνωρίζουν τη σπίθα, την αλήθεια, τη χημεία που μπορεί να ζωντανέψει τον κάθε χαρακτήρα μέσα σε κάθε ταινία», ανέφερε σχετικά. Αμέσως μετά, προσέθεσε: «Για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει μεγάλη σημασία η αξία της συνεργασίας, ο τρόπος με τον οποίο ο κινηματογράφος μπορεί να ανθίσει όταν πολλά ταλέντα ενώνουν τις δυνάμεις τους και δημιουργούν κάτι πολύ μεγάλο και σπουδαίο. Η Διεθνής Ένωση Διευθυντών Casting είναι η ενσάρκωση αυτού του πνεύματος και των αξιών. Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τη συμμετοχή σας, να σας δώσω συγχαρητήρια για τις ταινίες σας και για το ότι βοηθήσατε στο να μεταμορφωθούν αυτές οι ιστορίες σε μια αξέχαστη ανθρώπινη εμπειρία».

Στη συνέχεια, ανέβηκε στη σκηνή η πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Διευθυντών Casting, Λάνα Βίνκερ: «Αρχικά, θέλω να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ και όλους τους ανθρώπους του για αυτή τη θερμή υποδοχή. Δεν είχαμε ποτέ ξανά την τύχη να μας υποδεχτούν τόσο θερμά και είμαστε πραγματικά ευγνώμονες. Να ευχαριστήσω το ΔΣ μας και το εκτελεστικό μέλος της, Σοφία Δημοπούλου, για αυτή τη συνεργασία. Να ευχαριστήσω επίσης τους συνεργάτες μας, τη Filmmakers Europe και το Spotlight, που μας έχουν στηρίξει όλο αυτό το διάστημα». Ακολούθως, η Λάνα Βίνκερ επεσήμανε: «Θα ήθελα να θυμηθούμε και ένα πολύ αγαπημένο μας πρόσωπο, το οποίο δυστυχώς δεν βρίσκεται απόψε μαζί μας, τη Ζιμόνε Μπερ. Μια πάρα πολύ αγαπημένη συνεργάτιδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου αλλά και της ένωσής μας. Ήταν η διευθύντρια casting της ταινίας Πέντε Σεπτεμβρίου του Τιμ Φέλμπαουμ, η οποία έφυγε δυστυχώς από τη ζωή τον Ιανουάριο του 2023. Ήταν η ψυχή αυτής της ταινίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τη συνεργάτιδά της, την Αλεξάντρα Μόνταγκ, που βρίσκεται σήμερα μαζί μας και η οποία αποφάσισε ότι δεν θα μπορούσε να αφήσει το κληροδότημα της Ζιμόνε ανολοκλήρωτο. Έφτιαξε έτσι μια διεθνή ομάδα στο όνομά της, προκειμένου να καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο που είχε ξεκινήσει εκείνη. Σχεδόν όλα τα μέλη της ομάδας αυτής είναι σήμερα εδώ».

Στη συνέχεια, η Λάνα Βίνκερ ευχαρίστησε την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, που αποφάσισαν από το 2026 να θεσμοθετήσουν βραβεία για τους διευθυντές casting: «Παλέψαμε πολύ για αυτό. Επιτέλους, τα καταφέραμε και ευχαριστούμε θερμά για αυτή την αναγνώριση. Η Διεθνής Ένωση Διευθυντών Casting εισήγαγε το βραβείο Semiramis το 2016, ακριβώς επειδή δεν υπήρχε μέχρι εκείνη τη στιγμή οποιαδήποτε διεθνής αναγνώριση για τους διευθυντές casting», σημείωσε.

Αναφερόμενη στο βραβείο που απονέμει η ICDA, η Λάνα Βίνκερ προσέθεσε: «Κάθε χώρα επιλέγει και προτείνει ως υποψήφια μια ταινία εγχώριας παραγωγής, την οποία αξιολογεί ως την αρτιότερη επιλογή casting. Στη συνέχεια, μια επιτροπή καταλήγει στις πέντε τελικές υποψήφιες ταινίες και επιλέγει ακόμα μία, η οποία μπορεί να προέρχεται από οποιαδήποτε χώρα. Επομένως, ο τελικός αριθμός των υποψήφιων ταινιών είναι έξι».

Οι φετινές υποψηφιότητες:

Τhe Girl with Needle – Tanja Grunwald, Karin Jagd

Vermiglio – Maurilio Mangano, Stefania Rodà

The New Year That Never Came – Viorica Capdefier

Heldin – Corinna Glaus

September 5 – Simone Bär, Nancy Foy, Lucinda Syson

L’étranger – Hossein Sabir

Το βραβείο απονεμήθηκε στην ταινία Το κορίτσι με τη βελόνα (The Girl with the Needle).

Οι νικητές του βραβείου, Τάνια Γκρουνβαλντ και Κάριν Γιαγκντ, ανέφεραν σχετικά: «Είναι πραγματικά υπέροχο αυτό που συμβαίνει, ευχαριστούμε θερμά για τη βράβευση. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συντελεστές, την παραγωγή και τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον Μάγκνους φον Χορν. Χαιρόμαστε πολύ για αυτή τη διάκριση, αν και είναι πολύ δύσκολο να ορίσει κανείς από τι ακριβώς αποτελείται η δουλειά μας. Είναι δύσκολο και για εμάς ορισμένες φορές, αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Ευχαριστούμε πολύ!»

Ακολούθησε η προβολή της ταινίας Ένα πράγμα με φτερά του Ντίλαν Σάουθερν.