Μεγάλες ταινίες μικρού μήκους 2024 στο Onassis Channel

Για πέμπτη χρονιά, το Ιδρυμα Ωνάση φέρνει στις οθόνες μας, μεγάλες ταινίες μικρού μήκους.

Φέτος, 22 βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους από το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» κάνουν πρεμιέρα στο Onassis Channel, το κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube και στο onassis.org. Από τις 16 Οκτωβρίου στις 21:00, και για δέκα ημέρες, συντονιζόμαστε online για συναισθήματα που χωρούν μέσα σε λίγα λεπτά

Στις δικές σας οθόνες, με ή χωρίς παρέα, στην ένταση και την ώρα που επιθυμείτε, 22 βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, σάς προσκαλούν να βουτήξετε στον μεγάλο κόσμο τους. Το Ίδρυμα Ωνάση συνεχίζει για πέμπτη χρονιά τη συνεργασία του με το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας». Οι ανθρώπινες σχέσεις, η παιδική ηλικία, η βία σε πολλές και διάφορες μορφές της, η ενηλικίωση, η ζωή στην ελληνική επαρχία και πολλά άλλα θέματα έρχονται σαν καθρέφτης να μας κάνουν να διερωτηθούμε ξανά για όσα συμβαίνουν μέσα μας και έξω από εμάς.

Το Ίδρυμα Ωνάση στηρίζει το ανεξάρτητο ελληνικό σινεμά σε κάθε μορφή και έκφρασή του.

ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΙΣ 22 ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ

Μια ταινία που ανακατεύει παράδοξα και τολμηρά τα υλικά της, δημιουργώντας ένα υβριδικό πλην εντελώς προσωπικό σύμπαν που συνδέει τη μεταφυσική φώτιση με το φως που αποτυπώνεται πάνω στο φιλμ, φωνάζει δυνατά: «ναι, το σινεμά είναι η δική μας εκκλησία» («Φως εκ Φωτός»). Η πίστη, οι θρησκείες, η πολιτική τους επιβολή, η υποκρισία και ο άνθρωπος ως ένα μικρό, ασήμαντο, ταλαίπωρο ον, δέσμιο των κατασκευών του («Ανορθόδοξος»). Ένα απόλυτα προσωπικό σύμπαν. Επικό αλλά και μικρό. Εγκεφαλικό αλλά και συναισθηματικό (“Midnight Skin”).

Χαρακτήρες με τους οποίους το κοινό θα συνδεθεί, θα θέλει να τους ακολουθήσει στη διαδρομή τους, θα αγωνιά για την κατάληξή τους. Μια αποσπασματική φανταστική βιογραφία του Κάφκα, που γράφει αδιάκοπα, αυνανίζεται, πεθαίνει – και στη διαδικασία του αυτή ανακαλύπτουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας («Η πορνογραφική συλλογή του Κάφκα»). Αν έρθει της αγάπης η ώρα, όπου κι αν είσαι θα σε βρει και ο έρωτας θα εισβάλει διαλύοντας κάθε βεβαιότητα («Η διάβαση»). Mια θυμωμένη έφηβη εξερευνά την επιθυμία της για ανδρική προσοχή με δύο μεγαλύτερα αγόρια, αγνοώντας την ανάγκη της για μια πατρική φιγούρα (“Days of a Lilac Summer”). H άγρια καρδιά ενός παιδιού που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με το ασυμβίβαστο του θανάτου (“Angry Fish”). Η καθημερινή αγωνία μιας γυναίκας για επιβίωση στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον («Αερολίν»). Η αγάπη που πάντα θα αναδύεται ως η απόλυτη κατάφαση ζωής και ελπίδας (“Buffer Zone”). Στιγμές που βιώνονται για πρώτη φορά, η στιγμή της αλλαγής («Το καλοκαίρι που παρατήρησα για πρώτη φορά τον ήλιο να δύει»). Η ταυτότητα και η αλλοίωση για τους ανθρώπους μετά τα 30, μακριά από τις νόρμες και τα στερεότυπα, η ματαίωση και ο συμβιβασμός μιας ολόκληρης γενιάς («Αριζόνες»).

Η φιλία σε μια κομβική στιγμή ενηλικίωσης και το τι σημαίνει να έχεις κάποιον δίπλα σου, στα καλά και στα άσχημα, και να μεγαλώνετε μαζί και ξεχωριστά (“Good Girls Club: A Virginity Odyssey”). Η ημέρα μιας παρέας μαθητών που αντί να βρεθούν στην καθιερωμένη σχολική παρέλαση, το σκάνε από τη σκληρή πραγματικότητα μιας εθνικής ανάτασης για να βυθιστούν στην ασφάλεια του «ο ένας για τον άλλον» («Η παρέλαση»). Ένα φιλμ-δοκίμιο που αναζητά ίχνη σημαντικών συγκρουσιακών γεγονότων της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας στο σώμα της αθηναϊκής μητρόπολης («Αθήνα, αγάπη μου»). Μια σειρά από εμπόδια που προκύπτουν από τη σκληρή καθημερινότητα ενός ανθρώπου που κυνηγάει το όνειρό του («Θερμοκήπιο»).

Η αληθινή «γεύση» της ζωής, κατά την οποία η χαρά εναλλάσσεται με τη διάψευση, κάθε στιγμή, χωρίς τίποτα να είναι δεδομένο, και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η κοινωνία μας τους υπερήλικες, μια κοινωνία που αρνείται να γεράσει, που θεοποιεί το καινούργιο και τη νεότητα, εις βάρος κάθε ίχνους που αφήνει ο χρόνος κι εντέλει η ίδια η ζωή («Η πολυθρόνα στο πεζοδρόμιο»). Από τα μικρότερα προβλήματα του κόσμου, το μεγαλύτερο είναι ο χωρισμός (“Super”). Τα όριά μας που αναπνέουν μαζί μας, από την τυχαία συνάντηση μιας ετερότητας, στην τομή, στην αλλαγή του ήδη γνωστού, στο άνοιγμα ενός νέου κόσμου («Αχινός»). Ένα αυτοβιογραφικό φιλμ γεμάτο επιθυμία («Ημερολόγιο μιας σεξουαλικής μοναξιάς»). Το φως υπάρχει μέσα στο σκοτάδι και η αγάπη αναδύεται ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές («Το χάος που άφησε πίσω της»). Μια γκανγκστερική ταινία για τον υπόκοσμο (“Little Doggie”). Δύο πρόσωπα που συναντιούνται, αλληλοεπιδρούν, έλκονται, έρχονται σε σύγκρουση, αλλά υπερασπίζονται την ίδια αξία: την Ελευθερία (“A Piece of Liberty”).

Οι ταινίες αλφαβητικά:

• A Piece of Liberty της Αντιγόνης Καπάκα
• Αερολίν του Αλέξη Κουκιά-Παντελή
• Αθήνα, αγάπη μου του Δημήτρη Κεχρή
• Angry Fish του Κώστα Χαλιάσα
• Ανορθόδοξος του Κωνσταντίνου Αντωνόπουλου
• Αριζόνες του Γιώργου Ηλιόπουλου
• Αχινός του Αλέξανδρου Σολτς
• Buffer Zone του Σάββα Σταύρου
• Days of a Lilac Summer της Αριάδνης Αγγελικής Θυφρονίτου Λήτου
• Good Girls Club: A Virginity Odyssey των Λήδα Βαρτζιώτη και Δημήτρη Τσακαλέα
• Ημερολόγιο μιας σεξουαλικής μοναξιάς της Νίνας Αλεξανδράκη
• Η διάβαση των Αινεία Τσαμάτη & Κατερίνας Μαυρογεώργη
• Η παρέλαση του Μιχάλη Γαλανόπουλου
• Η πολυθρόνα στο πεζοδρόμιο της Μαίρης Κολώνια
• Η πορνογραφική συλλογή του Κάφκα του Αριστοτέλη Μαραγκού
• Θερμοκήπιο του Γιώργου Γεωργακόπουλου
• Little Doggie του Γιώργου Ντούνη
• Midnight Skin του Μανώλη Μαυρή
• Super του Νικόλα Κούλογλου
• Το καλοκαίρι που παρατήρησα για πρώτη φορά τον ήλιο να δύει του Αστέρη Τζιόλα
• Το χάος που άφησε πίσω της του Νίκου Κολιούκου
• Φως εκ Φωτός του Νεριτάν Ζιντζιρία

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Η διάβαση των Αινεία Τσαμάτη & Κατερίνας Μ