Minions (&3D)

Minions (&3D)

των Κάιλ Μπαλντά, Πιέρ Κοφέν με τις φωνές των Σάντρα Μπούλοκ, Τζον Χαμ, Μάικλ Κίτον, Στιβ Κούγκαν, Τζέφρι Ρας

Τα Minions έχουν κερδίσει την αγάπη όχι μόνο των παιδιών, αλλά κι όλων των ενηλίκων, πράγμα που επιβεβαιώνει η μονοπωλιακή, σχεδόν, παρουσία τους μέσα από απολαυστικά videos κι αστείες ατάκες στα social media, αλλά κι οι παγκόσμιες εισπράξεις των δύο προηγούμενων ταινιών, όπου πρωταγωνίστησαν στο πλευρό του Γκρου (Εγώ, ο Απαισιότατος-Despicable Me). Τα κίτρινα, αυτά, πλασματάκια, πλέον, αυτονομούνται, και δικαίως, αποκτούν μια ολότελα δική τους ταινία όπου, ό,τι πιο εξωφρενικό υπάρχει, θα τους συμβεί. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, την ξεκαρδιστική διαδρομή των σκανταλιάρικων, μικροσκοπικών ζιζανίων από την εποχή της δημιουργίας της Γης προς τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’60 σε αναζήτηση νέου, δόλιου αφεντικού, μετά από, μεταξύ άλλων, τον Ναπολέοντα, το Δράκουλα, έναν Αιγύπτιο Φαραώ και τον φονικό δεινόσαυρο T-Rex. Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία, με τα MINIONS να υπηρετούν διάσημους «κακούς», κάνοντας κλασικά, αλλεπάλληλες γκάφες, ώσπου θα βρουν το μάστορά τους στο πρόσωπο της σατανικής Σκάρλετ. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να βρεθεί ο Γκρου στο δρόμο τους

• Μετά την τεράστια επιτυχία των ταινιών Εγώ, ο Απαισιότατος και Εγώ, ο Απαισιότατος 2, το κοινό έπαθε εμμονή με τα κίτρινα minions και ήθελε κι άλλο… «Δεν ξεκινήσαμε αρχικά για μια αυτόνομη ταινία με πρωταγωνιστές τα minions. Εκείνα το απαίτησαν, κατά κάποιον τρόπο. Δεν είναι μόνο πως είναι αξιολάτρευτα. Είναι αυτή η παράξενη αντίθεση μεταξύ της προσπάθειάς τους να είναι κακά και της έμφυτης αγαπησιάρικης προδιάθεσής τους. Αυτό είναι κάτι που έχουμε, λίγο ως πολύ, όλοι μας γι’ αυτό και το κοινό ταυτίζεται μαζί τους. Για να γυρίσουμε, λοιπόν, αυτό το prequel, το πρώτο που κάναμε ήταν να θέσουμε το ερώτημα που όλοι μάς απευθύνουν “Πώς γεννήθηκαν τα Minions;” Κι έτσι αρχίζουμε να γνωρίζουμε, τώρα πια, την προσωπικότητά τους που βασίζεται στην οπτική και όχι στη λεκτική έκφραση. » σχολιάζει ο παραγωγός των επιτυχιών Κρις Μελεντάντρι.

• Ο σκηνοθέτης Πιέρ Κοφέν δανείζει τη φωνή του σε όλα τα minions οπότε τού ήταν εύκολο να καθοδηγεί τους υπολοίπους συντελεστές αναφορικά με τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις τους στα όποια ερεθίσματα δέχονται τα κίτρινα «ζιζάνια». Μάλιστα, ο σκηνοθέτης ομολογεί πως, όποτε χρειάζεται να αρθρώσει μια minion-λέξη ανατρέχει στα ινδικά, κινέζικα, ισπανικά, ιταλικά, γιαπωνέζικα και ινδονησιακά που ξέρει και επιλέγει τη λέξη εκείνη που ηχητικά και μελωδικά θεωρεί πως ταιριάζει στην κάθε περίσταση. Έτσι ο θεατής, μολονότι δεν καταλαβαίνει λέξη, νιώθει απόλυτα όχι μόνο το τι αισθάνονται, αλλά και το τι σκέφτονται κάθε στιγμή.

• Τα minions, ως σύλληψη, είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένας φόρος τιμής στο διαχρονικό, βωβό αλλά σωματικά εκφραστικότατο κινηματογράφο του Τσάρλι Τσάπλιν και του Μπάστερ Κίτον, απλά με την προσθήκη κάποιων ήχων, που συνιστούν την ιδιότυπη γλώσσα των minions.

• Η ταινία δε διατρέχει μόνο το χρόνο (από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι και τη δεκαετία του ‘60), αλλά και το χώρο, μεταφέροντάς μας από τη Νέα Υόρκη στο Ορλάντο κι από την Αυστραλία σε Κίνα, Ινδία και Λονδίνο, εκεί όπου λαμβάνει χώρα και μεγάλο μέρος της ταινίας.

• Το ρόλο της (συμπλεγματικής) κακιάς αναλαμβάνει φωνητικά, στο πρωτότυπο, η Σάντρα Μπούλοκ, ενώ εκείνον του αφηγητή, που ανοίγει και κλείνει την ταινία, ο Τζέφρι Ρας με τη χαρακτηριστική, βαριά, φωνή που εμπεριέχει την κατάλληλη δόση ειρωνίας, λειτουργώντας αντισταθμιστικά στα πάντα χαρωπά minions.