Ο σκηνοθέτης πρωτοπόρος του υπερρεαλισμού, με τις δυνατές συμβολικές εικόνες

Ο Λουίς Μπουνιουέλ (Luis Buñuel) ήταν Ισπανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος, γνωστός για το πρωτοποριακό του έργο στον κινηματογράφο.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες του 20ού αιώνα και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του υπερρεαλισμού. Απεβίωσε πριν 41 χρόνια, στις 29 Ιουλίου το 1983  και άφησε πίσω του μια καριέρα που εκτείνεται από την Ισπανία μέχρι το Μεξικό και τη Γαλλία, και το έργο του περιλαμβάνει μια ποικιλία από είδη και στυλ, πάντα με έντονη καλλιτεχνική και κοινωνική διάσταση.

Γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1900, στην Calada της Ισπανίας και σπούδασε στην Μαδρίτη. Εκεί γνώρισε τον Σαλβαντόρ Νταλί και τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, με τους οποίους ανέπτυξε στενή φιλία και καλλιτεχνική συνεργασία.

Ο Μπουνιουέλ χρησιμοποίησε ισχυρές συμβολικές εικόνες για να εκφράσει τις ιδέες του και να προκαλέσει το κοινό. Πολλά από τα έργα του περιέχουν έντονη κοινωνική κριτική, ιδίως κατά της θρησκείας και της αστικής τάξης. Ήταν πρωτοπόρος του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο, με έργα που αμφισβητούν την πραγματικότητα και το υποσυνείδητο.

Ξεκίνησε την καριέρα του στο Παρίσι, όπου επηρεάστηκε από το κίνημα του υπερρεαλισμού. Η πρώτη του ταινία, “Un Chien Andalou” (1929), δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Νταλί και έγινε γνωστή για τις σοκαριστικές και πρωτότυπες εικόνες της. Όμως δεν έμεινε μόνο εκεί η συνεργασία τους, καθώς δουλέψαν μαζί και στη ταινία “L’Âge d’Or” (1930) η οποία συνέχισε τη διείσδυση στον υπερρεαλισμό και προκάλεσε μεγάλη αντιπαράθεση λόγω των αντι-εκκλησιαστικών και αντι-αστικών θεμάτων της.

Η φιλμογραφία του χαρακτηρίζεται από ταινίες όπως “Belle de Jour” (1967), μια ταινία με την Κατρίν Ντενέβ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, που εξετάζει την σεξουαλικότητα και τις φαντασιώσεις μιας νοικοκυράς. Την ταινία  “Viridiana” (1961),  που απαγορεύτηκε στην Ισπανία λόγω της σκληρής κριτικής της στην Καθολική Εκκλησία και την κοινωνία. Κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών.  Καθώς και το “Los Olvidados” (1950), μια από τις πιο σημαντικές του ταινίες, που ασχολείται με τη φτώχεια και την εγκληματικότητα στο Μεξικό. Η ταινία κέρδισε διεθνή αναγνώριση και βραβεία.

Ο Λουίς Μπουνιουέλ παραμένει μια από τις πιο επιδραστικές μορφές στην ιστορία του κινηματογράφου. Οι ταινίες του συνεχίζουν να μελετώνται και να εκτιμώνται για την καινοτομία τους και την τολμηρή τους θεματολογία. Η συνεισφορά του στο υπερρεαλιστικό κίνημα και η κριτική του ματιά στην κοινωνία και τη θρησκεία τον καθιστούν έναν από τους μεγάλους δασκάλους του κινηματογράφου.