Η Marseaux είναι το next big thing της ελληνικής μουσικής σκηνής
Η πετυχημένη νεαρή τραγουδίστρια σε μία συνέντευξη εφ' όλης της ύλης στη Parallaxi.
Αγαπώ την μουσική. Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς τα ακουστικά και την playlist μου. Ποτέ δεν χάνω ευκαιρία να την ανανεώνω και να προσθέτω νέους καλλιτέχνες και κομμάτια, που ανακαλύπτω. Κάπως έτσι γνώρισα την Marseaux. Μία φίλη, μου έστειλε ένα τραγούδι της και απευθείας κόλλησα!
Τα λόγια είναι περιττά για αυτή την κοπέλα. Είναι μόλις 22 χρονών, κυκλοφορεί επιτυχίες και θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το next big thing της ελληνικής μουσικής σκηνής, μιας και ήδη μας έχει κάνει τα τελευταία χρόνια να παρασυρθούμε στον ρυθμό των τραγουδιών της.
Από το «Το Τανγκό της Μαρσό» έως το «Μου Λείπεις» και από «Τέλεια Ατελείς» μέχρι το «Deja Vu» και τη συνεργασία της με την Έλενα Παπαρίζου, η Marseaux ζει το όνειρο και εμείς είμαστε σίγουροι πως το μέλλον είναι μπροστά της.
View this post on Instagram
«Από μικρή έλεγα πως θα γίνω ηθοποιός. Πήγαινα χορό από τα έξι μου. Στην πρώτη γυμνασίου ήρθε η δασκάλα και μου είπε πως άκουσε για μία audition για ένα musical. Μου είπε ότι πιστεύει πως το έχω. Ήμουν λίγο διστακτική γιατί εγώ μόνο χόρευα, δεν ήξερα πως έχω καλή φωνή. Τελικά πήγα και πέρασα. Έτσι έπαιξα στο Annie, στη Μελωδία της Ευτυχίας και μετά στο Billy Eliot.»
«Σε κάθε audition για musical δίνεις ένα τραγούδι, μετά έναν μικρό μονόλογο και στο τέλος σου δείχνουν μία μικρή χορογραφία, για να εκτελέσεις. Όταν πήγα για το κομμάτι του τραγουδιού, μου είπαν πως έχω πολύ ωραία φωνή. Έτσι όταν τελείωσα με τα musical ξεκίνησα απευθείας φωνητική»
View this post on Instagram
«Με το που τελείωσα το 3ο musical, με είχαν πάρει και στο επόμενο, αλλά αποφάσισα να μην πάω. Ήμουν κάθε μέρα στις πρόβες και στις παραστάσεις δεν είχα φίλους, δεν είχα πάει σε ένα πάρτι, δεν προλάβαινα. Όταν μπήκα στο Λύκειο, είπα στην μαμά μου πως δεν θα παίξω σε άλλο musical. Είχα αποφασίσει πως δεν θα κάνω τίποτα.
Όμως το καλοκαίρι του 2017 ήρθε μία φίλη και μου είπε πως έχει κάτι γνωστούς που κάνουν μουσική (τους WNC – Wednesday Night Cypher) και αναζητούν μία γυναικεία φωνή για ένα κομμάτι. Εγώ σκεφτόμουν πως θα μπλέξω πάλι. Όμως εφόσον ήταν για ένα κομμάτι, είπα πως είμαι μέσα. Μετά την ηχογράφηση, μου άρεσε πολύ το αποτέλεσμα και δεν είχα ξανά ακούσει τη φωνή μου ηχογραφημένη. Στη συνέχεια μου είπαν «έχουμε ακόμα ένα τραγούδι, δεν έρχεσαι;» Έτσι πήγα και για το επόμενο και έγινα μέλος στην ομάδα.»
Οι WNC κυκλοφορούν νέο κομμάτι κάθε Τετάρτη Βράδυ, με κύριο συντονιστή τον Solmeister. Πόσο απαιτητικό και δύσκολο είναι αυτό Marseaux;
«Είναι πολύ απαιτητικό, όμως, είμαστε αρκετοί. Ταιριάζουμε σαν άνθρωποι, έχουμε πολύ ωραία επικοινωνία. Όλα κυλούν ομαλά. Στην αρχή ήταν δύσκολα μέχρι να συντονιστούμε. Όμως, τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια έχουμε γίνει οικογένεια πια. Μάλιστα, συγκατοικώ με κάποια παιδιά. Πιστεύω πως αν δεν είχα τον Solmeister και δεν είχε πιστέψει σε εμένα, δεν θα είχα κάνει πραγματικά τίποτα. Αυτός κόβει, εγώ ράβω.»
«Στη πρώτη καραντίνα δεν έκανα απολύτως τίποτα. Όμως, το καλοκαίρι που πήγαμε προσεκτικά διακοπές, ξαναπήρα την «ανάσα» μου και γέμισα μπαταρίες. Στη δεύτερη καραντίνα μπορώ να πω πως είμαι πολλή δημιουργική. Το καλοκαίρι θα κυκλοφορήσουμε τον δίσκο μου σε ήχους/παραγωγές Solmeister και σε κάποιος στίχους Marseaux. Όποτε αυτό το lockdown είναι πολύ ο δίσκος μου. Ειδικά αυτό τον μήνα, είμαστε μέσα στο studio συνέχεια δεν μας έχει δει ούτε ο ήλιος γιατί θέλω σε 1-2 μήνες να τον έχω τελειώσει. Μ’ αρέσει πολύ, είμαι ευτυχισμένη. Θα είναι νομίζω η καλύτερη δουλειά που έχω κάνει ποτέ.»
View this post on Instagram
«Το τελευταίο μου live ήταν το καλοκαίρι στη Τεχνόπολη, που όλοι κάθονταν, φορούσαν μάσκες και υπήρχαν μέτρα. Όμως αυτό δεν το μετράω σαν κανονικό live, γιατί πάνω στη σκηνή πηδάμε, το ζούμε, ενώ τώρα καθόμασταν και δεν μπορούσαμε ούτε να αγκαλιαστούμε με τους fans, που το έχουμε σαν έθιμο μετά το τέλος κάθε live κατεβαίνουμε για φωτογραφίες, αγκαλιές και μιλάμε μαζί τους ούτε τίποτα.»
«Ακούω τα πάντα από μουσική. Λίγο κλισέ απάντηση, αλλά ισχύει όντως για εμένα. Θα βάλω να ακούσω από Μποφίλιου, Ζουγανέλη, Παυλίδη μέχρι Paramore. Έχω διαλέξει από κάθε είδος μουσικής, 5-6 αγαπημένους μου και έχω ξεχωρίσει κάποια τραγούδια και ανάλογα την όρεξη μου τα ακούω.»
«Ο νέος μου δίσκος θα θυμίζει λίγο Billie Eilish, λίγο Lana Del Rey. Αυτό τον ήχο θέλω να πλησιάσω. Αλλά θα έχω και τα τραγούδια λίγο πιο κοντά στο «Ταγκό της Μαρσό». Για τώρα μ’ αρέσει να κάνω το pop γιατί δεν είναι στο στιλ που ακούγεται γενικά. Είναι αυτό που λέμε εμείς το WNCίστικο pop.»
«Το Τανγκό της Μαρσό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι γιατί ήταν το πιο επίπονο. Μπήκα μέσα στο studio, το γράψαμε, έκλαψα και είπα πως δεν θα το ξανά ηχογραφήσω. Αυτό είναι το πρώτο take. Τεχνικά και φωνητικά δεν είναι άρτιο αλλά έχει πολύ συναίσθημα.»
Κλείνοντας μιλήσαμε για την συνεργασία της με την Έλενα Παπαρίζου. Για το πως προέκυψε και το ποια είναι τα συναισθήματα της.
«Δεν ξέρω πως προέκυψε. Κάποιο δώρο θεού. Μας πήραν τηλέφωνο από την δισκογραφική της και μου είπαν πως έχουν ένα καλλιτέχνη που θέλει συνεργασία με την Marseaux. Ρωτάμε για ποιον πρόκειται και μας λένε η Έλενα Παπαρίζου. Δεν το πίστευα, προφανώς δεν το πίστευα. Νόμιζα πως μας κάνουν πλάκα. Το κατάλαβα όταν μας έστειλαν το demo, στο οποίο είχε κενό στο σημείο που θα μπω εγώ.
Έχω κάτι βίντεο, που είμαι σε παιδικά πάρτι και χορεύω ανελέητα τα τραγούδια της. Κάνω show μόνο με δικά της κομμάτια. Είμαι μεγάλη fan. Ακόμα δεν το πιστεύω και επειδή είναι πραγματικά ταπεινή, με έκανε να την δω δύο φορές σαν το είδωλο μου.»
View this post on Instagram
View this post on Instagram
View this post on Instagram
