5+1 Ελληνικές συμμετοχές στην Eurovision που δίχασαν την κοινή γνώμη
Δεν είναι λίγες οι φορές που ελληνικές εκπροσωπήσεις δίχασαν το κοινό. Καλλιτέχνες που απέδωσαν και άλλοι που αμφισβητήθηκαν, έχουν αφήσει την σφραγίδα τους στην μουσική σκηνή της Eurovision.
Η Ελλάδα συμμετέχει στον διαγωνισμό της Eurovision από το 1974, κάνοντας το ντεμπούτο της, με την Μαρινέλλα με το «Κρασί, Θάλασσα Και Τ’ Αγόρι Μου». Από τότε κάνει την εμφάνιση της κάθε χρόνο, χάνοντας μόνο έξι διαγωνισμούς (1975, 1982, 1984, 1986, 1999 και 2000), εντυπωσιάζοντας με το τραγούδι και την σκηνική της παρουσία.
Ωστόσο, δεν ήταν λίγες οι φορές που η ελληνική εκπροσώπηση στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό δίχασε την κοινή γνώμη. Σε αυτήν την λίστα θα δούμε 5+1 Ελληνικά τραγούδια μετά το 2000, που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.
(I Would) Die for You – Antique
Η νίκη της Έλενας Παπαρίζου στην Eurovision, το 2005 αποτέλεσε σημείο αναφοράς και αύξησε τις φιλοδοξίες για ένα νέο ξεκίνημα στον διαγωνισμό. Ωστόσο, το ντεμπούτο της, το έκανε το 2001 στην Κοπεγχάγη της Δανίας. Η Έλενα μαζί με τον Νίκο Παναγιωτίδη, μεγαλωμένοι και οι δύο στην Σουηδία, τόλμησαν και ερμήνευσαν το πρώτο ελληνικό κομμάτι, που εμπεριείχε αγγλικό στίχο.
Φυσικά αυτό δεν έμεινε ασχολίαστο από τα Ελληνικά Μέσα, καθώς το «ξενόφερτο» δίδυμο ήρθε να καταστρέψει μια παράδοση χρόνων. Στις προηγούμενες συμμετοχές οι μόνες ξένες λέξεις που ακούστηκαν από ελληνική εκπροσώπηση ήταν το «Σολφέζ» (1977), το «Τσάρλι Τσάπλιν» (1978), το «Ωτοστόπ» (1980) και το «Κλόουν» (1988).
Το «νοθευμένο» κομμάτι δεν συγκινούσε, μέχρι που το συγκρότημα κατέκτησε την 3η θέση, σπάζοντας το ρεκόρ Ελληνικής εκπροσώπησης και ανοίγοντας τον δρόμο για το «My number one»!
S.A.G.A.P.O. – Μιχάλης Ρακιντζής
Από όσα κάνανε οι προγενέστεροι καλλιτέχνες, ο Μιχάλης Ρακιντζής επηρεάστηκε και ακολούθησε τα βήματα τους… από την αντίθετη οπτική!
Το 2002 στο Ταλίν της Εσθονίας, ο Μιχάλης Ρακιντζής, ερμήνευσε το πρώτο καθαρά αγγλικό τραγούδι με μια χορογραφία που θύμιζε παρέλαση σωμάτων ασφαλείας. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα άλλα που ήταν στα Ελληνικά και είχαν μία αγγλική λέξη στο ρεφρέν, αποτελώντας και τον τίτλο – όπως το «Stop» του 1987-, το τραγούδι είχε ελληνική.
Το ελληνικό κοινό επηρεασμένο από την επιτυχία της προηγούμενης χρονιάς με τους Antique, δεν αποδέχθηκε το “φιάσκο” της 17ης θέσης και ο πρωτοπόρος Μιχάλης Ρακιντζής χάθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο, το «S.A.G.A.P.O.» παραμένει διαχρονικό και πλέον έχει αναγνωριστεί και έχει τοποθετηθεί στο «Πάνθεον» των ελληνικών τραγουδιών της Eurovision.
Alcohol is free – Αγάθωνας Ιακωβίδης και Koza Mostra
Μπορεί να αποτελεί ένα από τα πιο αγαπητά ελληνικά τραγούδια Eurovision, όχι μόνο εντός των συνόρων, αλλά σε όλη την Ευρώπη, όμως δεν είναι λίγοι αυτοί που εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για το συγκεκριμένο κομμάτι.
Το 2013 οι Koza Mostra, με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη κατέλαβαν την 6η θέση στον Ευρωπαϊκό διαγωνισμό στο Μάλμε της Σουηδίας. Ωστόσο, το εκκεντρικό ντύσιμο των τραγουδιστών, με την σκωτσέζικη φουστανέλα, και το μήνυμα που περνούσε το κομμάτι, προκάλεσε διαπληκτισμό στην κοινή γνώμη.
Πάντως, δεν παύει να αποτελεί μία από τις δημοφιλέστερες ελληνικές συμμετοχές που πολυτραγουδιέται μέχρι και σήμερα σε όλη την Ευρώπη!
Utopian Land – Argo
Τα βήματα των Antique φαίνεται να ήθελαν να ακολουθήσουν οι Argo, το 2016, στην Στοκχόλμη της Σουηδίας, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το πολυποίκιλο τραγούδι, δικαίωσε τους κατακριτές του και αποτέλεσε μία από τις χειρότερες ελληνικές εκπροσωπήσεις, στον διαγωνισμό της Eurovision, διαχρονικά.
Το συγκρότημα είχε λογοκριθεί από την αρχή, για την επιλογή του τραγουδιού, των στίχων, αλλά και των τριών διαφορετικών διαλέκτων, γιατί πέρα από ελληνικά και αγγλικά, συμπεριλήφθηκαν και τα ποντιακά. Ο συνδυασμός της ραπ μουσικής με την ποπ αισθητική και την συνοδεία ποντιακής λύρας, δεν συγκίνησε την Ευρώπη, η οποία πέταξε την χώρα μας εκτός τελικού για πρώτη φορά στην ιστορία της.
What They Say – Βίκτωρ Βερνίκος
Το συγκεκριμένο τραγούδι αποτέλεσε την αιτία του αποκλεισμού από τον Τελικό για τρίτη φορά, το 2023.
Σε αντίθεση με το δεύτερο αποκλεισμό, της Γιάννας Τερζή, το 2018, με το «Όνειρο μου», που λίγο – πολύ όλοι γνωρίζαμε ότι ένα καθαρό ελληνικό τραγούδι δεν πληρούσε της προδιαγραφές για Τελικό – αλλά αποτελούσε μια τίμια προσπάθεια-, το «What They Say» δεν έχρισε της αποδοχής του Ελληνικού κοινού.
Ο 17χρονος Βίκτωρ, με την άγουρη φωνή και την απειρία του, δεν κατάφερε να ξεχωρίσει στο Λίβερπουλ, της Αγγλίας. Συν ότι οι δύο προηγούμενες εκπροσωπήσεις με την Stefania και την Αμάντα Γεωργιάδη Τένφιορντ απέδωσαν, κατακτώντας την 10η και 8η θέση, αντίστοιχα, βάζοντας τέλος σε ένα αρνητικό σερί που ήθελε την χώρα κάτω της 10δας.
Συνεπώς, με τον αποκλεισμό του Βίκτωρ, χάθηκε η οποιαδήποτε φιλοδοξία που ήθελε την Ελλάδα να ανεβαίνει, χρονιά με την χρονιά, στην βαθμολογική λίστα.
ZARI – Μαρίνα Σάττι
Τέλος δεν θα μπορούσε να λείπει το «ZARI», της Μαρίνας Σάττι. Η καλλιτέχνιδα εκπροσωπεί φέτος την χώρα μας, στον 68ο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, στο Μάλμε της Σουηδίας.
Η ιδιαίτερη αισθητική του τραγουδιού έχει προκαλέσει ποικιλία απόψεων, με αρκετούς καλλιτέχνες να έχουν εκφράσει δυσανασχέτηση.
Το μουσικό στιλ της σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο βιντεοκλίπ που κυκλοφόρησε την έχουν ξεχωρίσει ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες επιλογές.
Ωστόσο, παραμένει στην κορυφή των προγνωστικών που την θέλουν, τουλάχιστον, στην πρώτη δεκάδα. Μένει να δούμε αν θα καταφέρει να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσα φαβορί στον Β’ Ημιτελικό.
