Άλλη μια «Αλεξάνδρα» νεκρή

Τρείς μήνες, πέντε γυναικοκτονίες. ΠΕΝΤΕ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ, γιατί αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιούμε σε αυτές τις περιπτώσεις, γιατί δεν ήταν απλά δολοφονίες και γιατί τα κίνητρα κρύβουν από πίσω την λέξη πατριαρχία, που τόσο πολύ φαίνεται να ενοχλεί πολλούς εκεί έξω.

«Τα νέα της Αλεξάνδρας- reclaim», το τραγούδι που πριν δυο μήνες ερμήνευσε η Σεμέλη Παπαβασιλείου, λίγο καιρό μετά την δολοφονία της Καρολάιν, είναι και πάλι επίκαιρο, ΠΑΛΙ και θα είναι κάθε φορά θα ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια ακόμη γυναικοκτονία, μέχρι που δεν θα μετράμε πια ακόμα μια.

Για άκουσε τώρα τα νέα της Αλεξάνδρας…

Το πρωτότυπο τραγούδι « Τα νέα της Αλεξάνδρας» του Κώστα Γιαννίδη, ηχογραφήθηκε με την φωνή του Βαγγέλη Περπινιάδη και κυκοφόρησε το 1961. Αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά και πετυχημένα ρεμπέτικα κομμάτια, οι στίχοι του οποίου μιλάνε για την ελαφρών ηθών Αλεξάνδρα “που σου λεγε δεν ξέρει τι θα πει άντρας”. Θίγεται λοιπόν η τιμή του ΑΝΤΡΑ, που “ψάχνοντας την βρήκε στου Μιχάλη να παίρνει τα σκονάκια της μαζί με τον μπακάλη” και του είπαν “πως την είδανε να βγαίνει χέρι χέρι μαζί με τον Χαράλαμπο από το Ροζικλέρι” και λέει “ Στο ορκίζομαι Βαγγέλη μου, Βαγγέλη να σε θάψω, αυτήν θα την εκδικηθώ, αυτήν θα την εκάψω”

Χρειάστηκε να περάσουν 60 χρόνια για να αποκατασταθεί η αλήθεια, μέσα από την ανάρτηση της Αργυρώς Μουστάκα Βρεττού, της οποίας η θεία υπήρξε φίλη με την αληθινή Αλεξάνδρα που αναφέρεται στο τραγούδι.

«Η 21χρονη Αλεξάνδρα ήρθε στο Αιγάλεω από τη Μάνη για να μάθει ραπτική. Έμενε σε ένα σπίτι με συγγενείς της, τότε που στη γειτονιά είχε μόνο προσφυγικά σπίτια και πολλά δωματιάκια με κοινή αυλή.

Ήταν πολύ όμορφη. Δεν πήγαινε πουθενά αλλού, εκτός από το σπίτι, τη μοδίστρα και το περίπτερο.

Στο περίπτερο καθόταν με τη θεία μου τη Μαίρη, συνομήλικες τότε.

Αρραβωνιασμένη και ερωτευμένη, κάτι τη βασάνιζε αλλά φοβόταν να μιλήσει. Οι φίλες της όμως καταλάβαιναν.

Η σπιτονοικοκυρά της Ε., σχεδόν 80 πια, δε μπορεί να ξεχάσει την εικόνα με το κεφάλι της ανοιγμένο και τα μυαλά χυμένα στον τοίχο.

Έκανε πολλές απόπειρες να τη βιάσει ο θείος της, ο ίδιος ο αδερφός του πατέρα της κι εκείνο το βράδυ, η Αλεξάνδρα, φαίνεται, αντιστάθηκε όσο ποτέ.

Της τίναξε τα μυαλά με το όπλο του. Ενώ κοιμόταν σ ένα ντιβάνι ανάμεσα σε δύο ανήλικα παιδάκια..

Αν τώρα, στο 2020, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που λένε για την Ελένη Τοπαλουδη, ότι προκάλεσε, ότι εκδιδόταν, αν τώρα πέφτουν ισχυρά μέσα να καλύψουν τους φρικτούς δολοφόνους της, για σκεφτείτε τότε; τότε που ακόμα τα εγκλήματα τιμής, ήταν καθημερινότητα.

Η Αλεξάνδρα δεν έπαιρνε σκονάκια με τον μπακάλη, δεν έβγαινε βόλτες, δεν ήξερε πράγματι τι θα πει άνδρας. Ούτε καν ήξερε πού είναι το “Ροζικλαίρ”.

Η Αλεξάνδρα ήταν ένα φοβισμένο κορίτσι που νόμιζε ότι ο αρραβωνιαστικός της θα την έσωζε από το εφιάλτη που βίωνε καθημερινά.

Λένε ότι ο δολοφόνος ο ίδιος, ο θείος της δηλαδή, έγραψε τους στίχους και τους έδωσε. Για να μείνει στην ιστορία σαν πουτανα.

Στ ορκίζομαι Βαγγέλη μου

Για κάτσε να τα πούμε:

Η Αλεξάνδρα δολοφονήθηκε από τον ανώμαλο θείο της. Και βιάζεται καθημερινά εδώ και μισό αιώνα κάθε φορά που ακούγεται αυτό το τραγούδι. Μπείτε και δείτε ακόμα τι σχόλια αφήνει ο κόσμος για την δολοφονημένη Αλεξάνδρα.

Κι αυτά είναι τα πραγματικά νέα της Αλεξάνδρας».

Mε αφορμή λοιπόν την δημοσίευση της αληθινής ιστορίας της Αλεξάνδρας, η Βάσια Ντούλια, σκηνοθέτης και δημιουργός του concept, δίνει μια νέα διάσταση στο κλασσικό ρεμπέτικο τραγούδι, «αναθεωρεί» τους στίχους και δημιουργεί μια ταινία- μουσικό βίντεο, με αφηγήτρια την εξαιρετική Σεμέλη.

«Σκοπός είναι να δώσει φωνή στις γυναίκες που υπήρξαν απούσες από την εξιστόρηση της ζωής τους γενικότερα και μέσα στα ρεμπέτικα τραγούδια ειδικότερα.

Η ιστορία της Αλεξάνδρας, στην εποχή που επιτέλους αρθρώσαµε τη λέξη γυναικοκτονίες, χαρακτηρίζεται από την παρουσία της εξόφθαλμης βίας που σκοτώνει αλλά και της βίας που κρύβεται σε αυτά που θεωρούμε δεδομένα και σε όσα καλούμε παράδοση και ταυτότητα. Η Αλεξάνδρα ζει στο τώρα, στις καθημερινές εμπειρίες όλων των γυναικών και θηλυκοτήτων: στο σπίτι, στο δρόμο, μέσα µας. Έτσι γεννήθηκε η ανάγκη για το reclaim του τραγουδιού, όπου η Μαρίκα- Καημένη μου Μαρίκα μου, για κάτσε να τα πούμε- αντικαθιστά το Βαγγέλη,. Μια ωδή στον σύγχρονο τεκέ µας», αναφέρεται στην περιγραφή του τραγουδιού στο youtube.

Από τα χρώματα που είναι τόσο αρμονικά δεμένα με την μουσική και τους διαλόγους, το ροζ χρώμα στο μπάνιο, τον χορό της κοπέλας στο σημείο που ακούγεται ο στίχος “Αυτά λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας, που έσερνε στις πλάτες την λέξη άνδρας” και το κενό βλέμμα της πρωταγωνίστριας που κυριολεκτικά διαπερνάει την κάμερα και σε κάνει να νιώθεις ότι κουβαλάς και εσύ μαζί με αυτή ένα φορτίο που δεν αντέχεις άλλο να σηκώνεις, το αποτέλεσμα είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ και άκρως συγκινητικό.

“Αυτά λοιπόν τα νέα της Αλεξάνδρας, που θα ‘πρέπε να ξέρει ο κάθε άντρας”