Έτσι αποχαιρετά ο πολιτικός και καλλιτεχνικός κόσμος το Μίκη Θεοδωράκη
Η Ελλάδα θρηνεί την απώλεια του σπουδαίου Μίκη Θεοδωράκη.
Μετά τη δυσάρεστη είδηση του θανάτου του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 96 ετών, σηματοδοτώντας μια τεράστια απώλεια για τη χώρα μας, σύσσωμος ο πολιτικός και καλλιτεχνικός κόσμος έσπευσαν να αποχαιρετήσουν το Μίκη Θεοδωράκη. Σημειωτέον πως η Βουλή τήρησε ενός λεπτού σιγή με το Νικήτα Κακλαμάνη να λέει:
«Δυστυχώς η είδηση επιβεβαιώθηκε. Πριν λίγο ο Μίκης Θεοδωράκης ξεκίνησε το ταξίδι του για την γειτονιά των Αγγέλων για να συναντήσει άλλους μεγάλους εκεί με πρώτο και καλύτερο τον φίλο του τον Μάνο Χατζηδάκι. Η Βουλή την ώρα που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει, θα τιμήσει την μνήμη του Μίκη Θεοδωράκη. Εμείς όμως σήμερα να κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή για την μεγάλη απώλεια».
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, έγραψε στο facebook:
Ο Μίκης Θεοδωράκης περνά πια στην αιωνιότητα. Η φωνή του σίγησε και μαζί του σίγησε και ολόκληρος ο Ελληνισμός. Όπως είχε γραφτεί και για τον Παλαμά, «όλοι είχαμε ξεχάσει πως είναι θνητός». Μας αφήνει παρακαταθήκη τα τραγούδια του, την πολιτική του δράση, την εθνική του προσφορά. pic.twitter.com/ooqSPHFyq8
— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) September 2, 2021
Κωνσταντίνος Τασούλας, Πρόεδρος της Βουλής:
«Με βαθιά θλίψη και συγκίνηση πληροφορηθήκαμε σήμερα το πρωί την εκδημία του Μίκη Θεοδωράκη, μετά μια μεστή ημερών, προσφοράς, αλλά και αναγνώρισης ζωή.
Μελωδός της ελληνικότητας με μοναδικό τρόπο, μας έφερε σε επαφή με όλες τις εκφάνσεις της «με μουσικές εξαίσιες, με φωνές», γι΄ αυτό και σήμερα το σύμπαν του κόσμου του ελληνικού με ευλάβεια υποκλίνεται στη συναρπαστική διαδρομή του και στην ανεπανάληπτη και οικουμενική πολιτιστική και όχι μόνο συμβολή του, ενώ την ίδια στιγμή ξεκινάει η πολύτιμη συμπόρευσή μας με την ανεκτίμητη μνήμη του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι, και δικαίως, ο διασημότερος Έλληνας των καιρών μας. Συνθέτης, συγγραφέας, πολιτικός ταυτίστηκε με τη χώρα και τον λαό μας όσο κανείς, πρόβαλε την Ελλάδα όσο κανείς και μάγεψε την Ελλάδα όσο κανείς.
Η ελληνικότητα έχασε τον μελωδό της, όχι όμως τις μελωδίες του, που θα συνεχίσουν να γοητεύουν και να εμπνέουν.
Όσο για τη δημόσια και πολιτική του προσφορά, το πάθος του για την πατρίδα, τη δημοκρατία και την ελευθερία, και αυτά θα συνεχίσουν να εμπνέουν, έχοντας σχηματίσει ένα εξαιρετικά γόνιμο αποτύπωμα που το σφυρηλατεί παραδειγματικότατα για περισσότερο από μισό αιώνα!
Θερμότατα συλλυπητήρια προσωπικώς και εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων στην οικογένειά του.»
Αναλυτικά η δήλωση της Yπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη:
«Σήμερα χάσαμε ένα κομμάτι από την ψυχή της Ελλάδας. Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίκης όλων μας, ο δάσκαλος, ο διανοούμενος, ο ριζοσπάστης έφυγε. Εκείνος που έκανε όλους τους Έλληνες να τραγουδήσουν τους ποιητές. Έζησε όλη του τη ζωή δημιουργώντας. Αγωνίστηκε, πέρα από τα όρια, ξεπερνώντας τις ανθρώπινες αδυναμίες που θέτουν πλαίσια και καθορίζουν τυπικές συμπεριφορές. Δεν απέφυγε ποτέ να δίνει όλες τις μάχες, σε όλα τα μέτωπα, καθώς το εύρος της προσωπικότητας και του ταλέντου του δεν μπορούσε ούτε να περιοριστεί, ούτε να χαλιναγωγηθεί. Ο Μίκης ήταν κι έκανε όσα ξεπερνούν την ανθρώπινη φύση. Με το έργο του, την έντονη κοινωνική και πνευματική παρουσία, τον βαθύ πατριωτικό του λόγο, ο Μίκης Θεοδωράκης σημάδεψε την Ελλάδα του 20ου αιώνα. Ο Μίκης ήταν παγκόσμιος και το έργο του ανήκει σε όλο τον κόσμο. Έργο τεράστιο, οικουμενικό, που άγγιξε και θα συνεχίσει να αγγίζει εκατομμύρια καρδιές. Δεν θα είναι πια μαζί μας, αλλά ο Γαλαξίας του έργου του θα μας περιβάλλει και θα μας φωτίζει. Οι Έλληνες πενθούμε σήμερα».
Ο Μίκης σφράγισε με τις μουσικές του του όχι μόνο τη γενιά του αλλά και το στίγμα μιας δημοκρατικής και εξωστρεφούς Ελλάδας.
Υποκλινόμαστε στον μεγάλο συνθέτη που ένωσε τον Ελληνισμό στις δύσκολες στιγμές του και που με το έργο του θα μας συντροφεύει για πάντα. pic.twitter.com/bBQ7UTsShf
— Margaritis Schinas (@MargSchinas) September 2, 2021
Έδωσε νέο νόημα στην ελευθερία, τον πολιτισμό, την τέχνη, τη συμμετοχή. Τον αποχαιρετούμε με τη βεβαιότητα ότι αυτό που αφήνει πίσω του είναι ανεξίτηλο. Στην ψυχή του λαού μας, στην ταυτότητα της πατρίδας μας, στην πολιτιστική κληρονομιά της οικουμένης. #Μικης_Θεοδωρακης pic.twitter.com/ouPOzHgD1F
— Αλέξης Τσίπρας – Alexis Tsipras (@atsipras) September 2, 2021
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, έγραψε στο twitter:
«Αποχαιρετούμε με θλίψη, σεβασμό και τιμή τον Μίκη Θεοδωράκη. Τον αστείρευτο συνθέτη, τον Μίκη του πολιτισμού και των αγώνων. Ο Μίκης Θεοδωράκης δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτιστικό κεφάλαιο για τον τόπο, ενώ οι ιδέες του και οι πολιτικοί του αγώνες που ενέπνευσαν περισσότερες από μία γενιά, αποτελούν παρακαταθήκες για τη δημοκρατία, την ελευθερία, την εθνική αξιοπρέπεια.
Με το έργο του ενέπνευσε και εξέφρασε όλη τη ρωμιοσύνη που θρηνεί σήμερα. Πρόβαλε το όνομα της Ελλάδας, μέσα από τη μουσική του και το κύρος του ονόματός του σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Συνέβαλε στην προβολή της ελληνικής ποίησης, μελοποιώντας Έλληνες ποιητές που ο λόγος τους έφτασε στα πέρατα του κόσμου.
Στις δύσκολες στιγμές για τη δημοκρατία, τα τραγούδια του ήταν φάρος ελπίδας που δεν έσβησε ποτέ για εκατομμύρια Έλληνες. Όλοι μεγαλώσαμε, ερωτευτήκαμε, γίναμε ενεργοί πολίτες, πιαστήκαμε χέρι – χέρι σε συγκεντρώσεις και συναυλίες, τραγουδήσαμε, κλάψαμε από συγκίνηση κάτω από τους ήχους της μουσικής του.
Ο ίδιος θα μας λείψει.
Το έργο του θα είναι εδώ να μας εμπνέει και κυρίως να μας ενώνει όλους, να αγωνιστούμε για την Ελλάδα που ονειρευόμαστε, την Ελλάδα που μπορεί.
Γιατί αυτό θα ήθελε κι ο ίδιος ο Μίκης. Ο Μίκης της νιότης μας, των αγώνων μας και της καρδιάς μας!»
https://www.facebook.com/iliopoulosnasos/posts/3066111657002502
Με βαθιά συγκίνηση κι ένα ακατάπαυστο χειροκρότημα αποχαιρετούμε τον Μίκη Θεοδωράκη, αγωνιστή-δημιουργό, οδηγητή και πρωτεργάτη μιας νέας, μαχόμενης τέχνης στη μουσική.
Ορμητικός, εμπνευσμένος και φλεγόμενος από το πάθος της προσφοράς στο λαό, ο Θεοδωράκης κατόρθωσε να χωρέσει στο μεγαλειώδες έργο του όλο το έπος της λαϊκής πάλης του 20ου αιώνα στη χώρα μας. Άλλωστε, μέρος αυτού του έπους υπήρξε και ο ίδιος.
Από 17 κιόλας χρονών οργανώθηκε στο ΕΑΜ και λίγο μετά στο ΚΚΕ, παίρνοντας μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Τον Δεκέμβρη του ‘44 πολέμησε στη μάχη της Αθήνας, που πνίγηκε στο αίμα και μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού μοιράστηκε με τους συντρόφους του τις άγριες διώξεις του αστικού κράτους ως εξόριστος στην Ικαρία και τη μαρτυρική Μακρόνησο, όπου βασανίστηκε άγρια. Στη συνέχεια, αγωνίστηκε μέσα από την ΕΔΑ και τους Λαμπράκηδες για την πολιτιστική αναγέννηση, ενώ «πλήρωσε» με νέες δοκιμασίες, φυλακές και εξορίες, την παράνομη δράση του ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών το 1967. Συγκλονιστικές ήταν οι συναυλίες που έδινε στο εξωτερικό μέχρι την πτώση της δικτατορίας και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Το 1978 ήταν υποψήφιος δήμαρχος του ΚΚΕ στην Αθήνα, ενώ το 1981 και το 1985 εκλέχτηκε βουλευτής του Κόμματος. «Τα πιο δυνατά και όμορφα χρόνια μου τα έζησα στις γραμμές του ΚΚΕ» είχε δηλώσει στην εκδήλωση που διοργάνωσε το Κόμμα για να τιμήσει τα 90 χρόνια της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του.
Πράγματι ο Θεοδωράκης δεν ξέχασε ποτέ τα ιδανικά της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, που έμειναν ανεκπλήρωτα. Το έργο του είναι μια διαρκής αναμέτρηση με την αδικία και την ηττοπάθεια, ένα σάλπισμα πάλης, νέων αγώνων, αντίστασης, ανάτασης κι ελπίδας. «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις… εκεί που πάει να σκύψει… να την πετιέται από ξαρχής» είναι η απάντησή του στην πίκρα και την απογοήτευση ενός λαού, που τα όνειρά του δεν πήραν ακόμα εκδίκηση.
Αυτή η κατάφαση στη ζωή και τον αγώνα δεν είναι ρηχή και πάντα εύκολη. Κάποιες φορές αναδύεται μέσα από βασανιστικό αναστοχασμό. Χωρίς αμφιβολία ο Μίκης, όσο καλά ήξερε να χτυπά κάθε μικρή και μεγάλη αδικία, το ίδιο καλά ήξερε να εδραιώνει την πίστη ότι η αγάπη, η ευτυχία, η ειρήνη και η ελευθερία είναι πράγματα κατορθωτά. Αλλά κι όσο ρωμαλέα και δυνατά χειριζόταν το «δίκοπο μαχαίρι», το «αστραφτερό σπαθί» της μουσικής του, τόσο εύκολα ήξερε να απαλαίνει το τραγούδι του, αγγίζοντας με τρυφερή ευαισθησία κάθε καλό και ωραίο στη ζωή και τον κόσμο.
Η μουσική του Μίκη είναι ζυμωμένη με όλα εκείνα τα υλικά που φτιάχνουν τη μεγάλη τέχνη, την τέχνη που συλλαμβάνει τον σφυγμό της εποχής της και προαισθάνεται το επερχόμενο. Το αίσθημα, το φρόνημα, η μνήμη και η πείρα του λαού που αγωνίζεται, είναι η πηγή της έμπνευσής του. «Ό,τι φτιάξαμε το πήραμε από το λαό και στο λαό το επιστρέφουμε» έλεγε και αυτό δεν ήταν σεμνοτυφία. Ο Θεοδωράκης είχε βαθιά συνείδηση ότι για το προσωπικό του καλλιτεχνικό κατόρθωμα σπουδαίο ρόλο έπαιξε η εποχή του. Είχε απόλυτη επίγνωση ότι στον ιδιαίτερο τρόπο και τον δυναμισμό της τέχνης του αντανακλούσαν οι πράξεις του λαού κι ότι η δική του συμμετοχή στη λαϊκή δράση, παρότι τον αποσπούσε σε κάποιο βαθμό από τη δημιουργία του, ήταν το οξυγόνο της. «Ο καλλιτέχνης που ζει και δημιουργεί μέσα στην πάλη, εξασφαλίζει ξεχωριστή θέση για το έργο του» δήλωνε. Το έργο του είναι λαμπρή απόδειξη ότι η μεγάλη τέχνη είναι πάντα πολιτική είτε το επιδιώκει είτε δεν το επιδιώκει ο δημιουργός της.
Ο Θεοδωράκης είχε και εμπιστοσύνη στο λαό. Πίστευε ότι ο λαός έχει τη δύναμη να κατακτήσει ό,τι πιο υψηλό και όμορφο δημιουργεί ο άνθρωπος στην ιστορία του. Γι’ αυτό και με ιερή αφοσίωση καλλιέργησε μια τέχνη που ανυψώνει το λαό. Ο Μίκης δεν μελοποίησε μόνο έξοχα τον ποιητικό λόγο χωρίς να τον προδίδει, τον αναδημιούργησε και τον παρέδωσε με εκείνη τη μορφή που μπαίνει κατευθείαν στη λαϊκή καρδιά. «Έφερε την ποίηση στο τραπέζι του λαού, πλάι στο ποτήρι και το ψωμί του», όπως έγραφε γι’ αυτόν ο Ρίτσος. Δεν είναι μόνο η ανεπανάληπτη στην ιστορία συνομιλία της μουσικής του με την ποίηση του Ρίτσου στον «Επιτάφιο», που μέσα και από τις συγκλονιστικές ερμηνείες του Μπιθικώτση και του Χιώτη έγινε ένας διαχρονικός λαϊκός θρήνος και ύμνος μαζί στον θάνατο που γονιμοποιεί το μέλλον. Ο Θεοδωράκης πέτυχε να μιλήσει με την υψιπετή ποίηση στη λαϊκή ψυχή, ακόμα και μέσα από απαιτητικές και ασυνήθιστες στο λαϊκό αυτί μουσικές φόρμες, όπως αυτές στο «Άξιον Εστί» του Ελύτη, στο «Επιφάνεια-Αβέρωφ» του Σεφέρη, στο «Πνευματικό Εμβατήριο» του Άγγελου Σικελιανού κ.ά.
Στον ποταμό του έργου του συνυπάρχουν σχεδόν όλα τα είδη μουσικής: Οι λαϊκοί δρόμοι και το δημοτικό τραγούδι, αλλά και η αρχαία τραγωδία, το βυζαντινό μέλος, το κλασσικό τραγούδι, η συμφωνική μουσική, τα ορατόρια. Πολύπλευρος και πολυτάλαντος, διανοούμενος καθώς ήταν, είχε και ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Στην περίπτωση του Μίκη Θεοδωράκη συναντήθηκε η καλλιτεχνική ιδιοφυΐα με μια προσωπικότητα ανήσυχη, άγρυπνη και δημιουργική, που ένοιωθε πάντα την ανάγκη να ξεπερνά τον εαυτό της. Η μουσική του έσπασε τα σύνορα της χώρας, καθώς η γλώσσα της έχει την οικουμενικότητα από τα κοινά βάσανα, τις ελπίδες, τα οράματα που μοιράζονται όλοι οι λαοί, όλοι οι ταπεινοί της γης. Η παγκόσμια αναγνώριση της καλλιτεχνικής και κοινωνικής προσφοράς του επισφραγίστηκε με το βραβείο Λένιν για την ειρήνη. Και αύριο με τη δική του μουσική θα τραγουδήσουμε μαζί οι λαοί στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, παντού στη γη, το τραγούδι της ειρήνης.
Στον Μίκη άρεσε να περπατά, να αναπνέει «στους μεγάλους δρόμους, κάτω απ’ τις αφίσες». Και εκεί η μουσική του θα συνεχίζει να ακούγεται, να εμπνέει, να παρακινεί, να διαπαιδαγωγεί. Με τη μουσική του Μίκη θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε ώσπου… «να σημάνουν οι καμπάνες» της κοινωνικής απελευθέρωσης. Αλλά και όταν «τελειώσει ο πόλεμος» δεν θα τον ξεχάσουμε… Θα είναι μαζί μας και όταν «κοκκινίζουν τα όνειρα».
Αθάνατος Μίκη!
Στους οικείους του το ΚΚΕ απευθύνει τα θερμά του συλλυπητήρια και τους εύχεται καλή δύναμη.
“Αντίο Μίκη… Η Ρωμιοσύνη φτώχυνε σήμερα” έγραψε στο Twitter ο επικεφαλής του ΜέΡΑ 25, Γιάννης Βαρουφάκης αμέσως μετά την είδηση του θανάτου του μουσικοσυνθέτη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Μανώλης Μητσιάς δήλωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα:
«Λυπάμαι πολύ για τον Μίκη, είναι σαν να γκρεμίστηκε ο μισός Παρθενώνας, όλη η Ελλάδα έκλαψε»
Με μια φωτογραφία κι ένα μικρό σχόλιο στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook η Σύλβα Ακρίτα είπε το δικό της αντίο: ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΙΚΗ, ΕΝΩΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΟΠΩΣ ΤΟ ΟΝΕΙΡΕΥΟΣΟΥΝ! ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕΛΩΔΙΕΣ!
Ο Γιάννης Μπέζος μιλώντας στην ενημερωτική εκπομπή Συνδέσεις της ΕΡΤ ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Μιλάμε για μια απώλεια ουσιαστική και βεβαίως μιλάμε για ένα κλείσιμο μιας πολύ μεγάλης εποχής. Ήταν ο τελευταίος επιζών από μία γενιά η οποία προσέφερε πάρα πολλά στον τόπο και δεν έχουν αποδημηθεί ακόμα δεόντως Δεν έχουμε δηλαδή ακόμα καταλάβει τι ακριβώς προσέφεραν αυτοί οι άνθρωποι, ελπίζω κάποτε να το καταλάβουμε. Είναι μεγάλη απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη και δεν το καταλαβαίνουμε. Νομίζουμε ότι έφυγε ένας άνθρωπος ο οποίος ανακατευόταν απλά με την πολιτική ή έκανε κάποιες συναυλίες. Το έργο του το εμπεριέχουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Έτσι κάνουν οι μεγάλοι δημιουργοί, προπορεύονται της εποχής του».
«Θα πρέπει να στοιχιζόμαστε πίσω από τέτοιες προσωπικότητες και όχι πίσω από ανόητους».
https://www.facebook.com/AlkistisProtopsaltiOfficial/posts/10159616543959662
Ο Χρήστος Νικολόπουλος δήλωσε στο ΣΚΑΪ:
«Είμαι τυχερός που συνεργάστηκα μαζί του βρέθηκε ένας άνθρωπος που ανέδειξε τη μουσική. Τον λάτρευα, είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ πολύ στενά μαζί του να παίξουμε τραγούδια να του δείξω κάποιους λαϊκούς δρόμους ένα διάστημα…»
«Πραγματικά η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη για τέτοιους ανθρώπους. Σκεφτείτε πόσο φτωχότερο θα ήταν το ελληνικό τραγούδι αν δεν ήταν ο Θεοδωράκης… Ήταν γεμάτος δημιουργία στο στούντιο, απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, πώς άλλαζε τα πράγματα, τις μελωδίες τις εισαγωγές, ήταν απερίγραπτος» ανέφερε ο συνθέτης.
«Είναι πολύ γνωστά τα έργα του, αυτός πρώτος χρησιμοποίησε την ποίηση που δεν το είχε φανταστεί κανείς ότι θα γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα»
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δήλωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και την εκπομπή «Γεώπολις» με τον Δημήτρη Φαναριώτη: «Μέγας ο Μίκης Θεοδωράκης από κάθε άποψη. Ένας χαρακτηρισμός σπουδαίος λέει ότι ο Μίκης είναι επιμήκης, ότι ήταν ψηλός και την ίδια στιγμή τεράστιος».
Ο Βασίλης Λέκκας μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 είπε χαρακτηριστικά:
«Πολύ δύσκολα μπορεί ο Έλληνας να αντιληφθεί την κατάθεσή του, πόσο μεγάλο μέγεθος υπήρξε, πόσο εκτόπισμα παγκόσμιας αναγνώρισης είχε, πόσους αγώνες, πόση μουσική και πολιτισμό δίδαξε. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε αυτό τον ωκεανό»
Η Μαρίζα Κωχ με δήλωσής στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: “Σήμερα πενθούμε όλοι”
Σαββόπουλος: Έφυγε σήμερα ο τελευταίος των μεγάλων
«Έφυγε σήμερα ο τελευταίος των μεγάλων. Των τελευταίων μεγάλων Ελλήνων. Είναι ημέρα πένθους, βαθιάς συγκίνησης αλλά και πνευματικής ανάτασης νομίζω, γιατί μετά τον θάνατο του Μάνου Χατζηδάκι, του Γιώργου Σεφέρη, του Γιάννη Ρίτσου, του Οδυσσέα Ελύτη, και όλων των άλλων πνευματικών ηγετών μας, έρχεται τώρα και η αναχώρηση του Μίκη Θεοδωράκη, στην 200ή επέτειο της Ανεξαρτησίας, σαν να μας λέει “κοιτάξτε τι έχει πραγματική αξία σε όλη αυτή την πορεία και αφήστε τα μικρά και τα ασήμαντα”», ανέφερε ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Και συμπλήρωσε: «Ήταν παράφορος. Δεν τον χωρούσε ο τόπος. Ξεχείλιζε από μουσική, αιώνια νιάτα, πάθος και ρομαντισμό. Ήταν ένας μεγαλοφυής, ένας λεοντόκαρδος, ένας άνθρωπος αναγεννησιακός. Ένας οικουμενικός άνθρωπος. Θα ζει πάντα στη μνήμη της Αντίστασης, στην τραγική μνήμη του εμφυλίου και της εξορίας, στους αγώνες της δεκαετίας του ΄60, στη φυλακή του αντιδικτατορικού αγώνα. Μα πάνω από όλα θα ζει πάντα στο αιώνιο τραγούδι της ελληνικής λαλιάς με την συναρπαστική και θυελλώδη μουσική του.
“O Captain, my Captain
Η δάφνη κερδήθηκε
Ποτέ δεν θα πεθάνεις”».
Μαρία Φαραντούρη: «Μίκη μου, με τα χέρια-φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας»
«Η Ελλάδα σήμερα ορφάνεψε.
Ο Μίκης είναι η έκφραση της ελληνικής ψυχής και με το έργο του έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι ελληνισμός σημαίνει πολιτισμός.
Γεννήθηκε με την ευλογία των Μουσών. Μίλησε με την οικουμενική γλώσσα της μουσικής και της ποίησης για τον άνθρωπο, τους αγώνες, τις χαρές και τους καημούς του.
Ο Μίκης είναι παγκόσμιος, μα πάνω απ’ όλα είναι Έλληνας κι αποτελεί την αντάξια συνέχεια των μεγάλων παραδόσεών μας.
Αγωνίστηκε κι υπέφερε υπερασπιζόμενος την ελευθερία, τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Είχα τη χαρά και την τιμή να υπηρετήσω το μεγάλο του έργο, μια ολόκληρη ζωή, να μοιραστώ μαζί του συγκινητικές στιγμές, την επαφή με τόσους λαούς, τους αγώνες και την ιστορία τους δίνοντας συναυλίες σε ελληνικά και παγκόσμια ακροατήρια.
Ο Μίκης είχε την τύχη πριν φύγει να ζήσει την αθανασία του.
Μας χάρισε το ωραίο ταξίδι, για αυτό θα είναι πάντα κοντά μας σαν να μην έφυγε ποτέ.
Με τη μουσική και τα τραγούδια του θα ενώνει τις καρδιές μας, θα μας ανοίγει καινούργιους κόσμους όπως κάνει κάθε μεγάλη τέχνη που συνομιλεί με την εποχή της και την Ιστορία.
Μίκη μου, με τα χέρια-φτερά σου, όσο ζω θα σε βλέπω πάντα να διευθύνεις τα τραγούδια μας και τα όνειρά μας.».
