Η μαγική νύχτα των Stereo Nova

Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αχιλλέας Χεκίμογλου, περιγράφει τα συναισθήματα της χθεσινής μυθικής νύχτας των Stereo Nova στα Reworks Festival, με μία ανάρτηση του στο Facebook. 

Ήταν Πέμπτη, αλλά έμοιαζε με Σάββατο βράδυ.

Απίστευτοι οι Στέρεο Νόβα στο Reworks, προσέφεραν μια τρομερή συναυλιακή εμπειρία σε ένα ούτως ή άλλως καταπληκτικό μέρος – το κυβερνείο και για λίγο ανάκτορο, εξ ου και παλατάκι.

ΔΙΑΒΑΣΕ, ΜΗΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ

Ο Μιχάλης Δέλτα και ο Κωνσταντίνος Βήτα (ειρωνική συνωνυμία με τον εκλιπόντα τέως βασιλέα που διανυκτέρευσε μόλις μία φορά στα ανάκτορα της Θεσσαλονίκης) χάρισαν όμορφες στιγμές, χαρά και συγκίνηση στο κατάμεστο από κόσμο κυβερνείο, ερμηνεύοντας μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ιστορικού αυτού συγκροτήματος της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής.

Μάλιστα, τα περισσότερα μουσικά κομμάτια ανασκευάστηκαν σε μεγαλοπρεπή remix που κάλυψαν μια μεγάλη γκάμα του ηλεκτρονικού ήχου – house, electro, breakbeats κτλ. Τα μπάσα διαπερνούσαν τα κορμιά μας.

ΕΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ – ΔΙΑΒΑΣΕ

Εμφανίστηκαν επί σκηνής, σύμφωνα με το πρόγραμμα και φορούσαν εργοταξιακά κράνη.

Η μπάντα μπηκε με το “Νέα ζωή 705” που συγκίνησε πάρα πολύ κόσμο. Έβλεπες από πενηντάρηδες έως πιτσιρίκια (“αι γενεαί πάσαι” που γράφανε παλιά οι εφημερίδες όταν κάλυπταν τις πολυπληθείς προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ – το πρόλαβα ως ρεπόρτερ!)

Μεταξύ πολλών άλλων, οι Στέρεο Νόβα έπαιξαν ένα καταπληκτικό remix του “κλεμμένου ποδήλατου”, “το ταξίδι της φάλαινας”, το “ταξίδι στη Γη” (με την εξαιρετική ερμηνεία της Iota Phi), την “Ίριδα”, ένα τρομερό remix του “παζλ στον αέρα”.

Αλλά και μια πιο δυνατή house έκδοση της “Νέας Μόδας”, ένα “τελευταίο χτύπημα” που τυφλά να είχαν οι way out west, τα “προάστια” remixed που γκρέμισαν το παλατάκι και μια φευγάτη έκδοση από τα “ηλίθια αστεία”. Στο τέλος εμφανίστηκαν με τους τσιμεντόλιθους στο κεφάλι, όπως τους βλέπουμε τελευταία.

Η Iota phi έχει πάρα πολύ ωραία φωνή και εξαιρετική παρουσία. Πολύ δυνατός και ο ντράμερ τους, Πέτρος Τσαμπαρλής. Τα visual που έπαιζαν στη σκηνή ήταν καθηλωτικά, άλλοτε βιομηχανικά και άλλοτε απόκοσμα, σε επιμέλεια του Νίκου Πατρελάκη, ο οποίος έχει κάνει τρομερή εικαστική δουλειά στην επανεμφάνιση των Στέρεο Νόβα. Λίγα κινητά από το κοινό γενικά σε σχέση με αυτό που συμβαίνει έξω.

Πολλά μπράβο στην ομάδα του Reworks, η οποία έχει καταφέρει να μεγαλώσει, να καθιερώσει και να διεθνοποιήσει την μεγαλύτερη ελληνική μουσική διοργάνωση της ηλεκτρονικής μουσικής από μια πόλη, που καιρό τώρα δεν περνά καλές μέρες.

ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΒΑΡΙΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ

Στα 25-30 χρόνια που μεσολάβησαν από τις δισκογραφικές δουλειές των Στέρεο Νόβα, η μουσική τεχνολογία εξελίχθηκε τρομερά και αυτό πλέον τους επιτρέπει να αναδομούν και να δυναμώνουν τα κομμάτια τους, κάνοντας τα ακόμα καλύτερα.

Υποθέτω ότι εκεί φαίνεται και το αστείρευτο ταλέντο του Μιχάλη Δέλτα.

Επιπλέον, επιβεβαιώνουν ότι το ωραίο, το καλαίσθητο, το ποιοτικό, το αυθεντικό, αυτό που μιλά στις καρδιές των ανθρώπων, δεν χρειάζεται ούτε τζιριτζάντζουλες ούτε στρογγυλέματα ούτε δεύτερες σκέψεις για τις δυνατότητες του – ασ’το να βγει έξω και θα πάει από μόνο του.

Οι Στέρεο Νόβα είναι συγκολλητική ουσία που διαπερνά και ενώνει ανθρώπους άσχετους μεταξύ τους, οι οποίοι κατά τα άλλα μπορεί να μην είχαν μεταξύ τους καμία επαφή ή τριβή ποτέ.

Είναι το μεγαλείο της μουσικής αυτό – και δη της ηλεκτρονικής που ένωσε κι έφερε στο ίδιο μέρος πλουσιόπαιδα και φτωχόπαιδα με τρόπο που μόνο το ποδόσφαιρο είχε καταφέρει έως τότε να επιτύχει. Σπανίως μια πνευματική δραστηριότητα προκαλεί αταξική κατάσταση και αυτό είναι κάτι που η ηλεκτρονική μουσική έχει κάνει και με το παραπάνω.

ΕΔΩ ΤΟ ΤΕΡΜΑΤΙΖΟΥΜΕ

Ο ιστορικός του αύριο θα αντικρίζει τους Στέρεο Νόβα σαν τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη της δικής μας γενιάς. Χωρίς πια Μακρονήσια, αντιδικτατορικούς αγώνες, μια “παληά Αθήνα” και ασπρόμαυρα φιλμ και σε μια Ελλάδα που κάνει άλμα προς το αύριο – στον ιστορικό επιταχυντή της δεκαετίας του 1990.

Όπου για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας η χώρα ευθυγραμμίζεται με τις διεθνείς εξελίξεις, ανοίγει αγορές (πχ τράπεζες, τηλεόραση, ραδιόφωνο), φέρνει εγκαίρως και συχνά αρκετά νωρίτερα από άλλους τεχνολογίες (πχ κινητή), κάνει μεγάλα έργα, υπογραφεί το Μάαστριχτ και βάζει πλώρη για το ευρώ.

Είναι οι ζυμώσεις αυτές που οδηγούν στη συνέχεια τη δική μας γενιά να έχει το προνόμιο – για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία μας – να αρχίζει να βλέπει επί ίσοις όροις τους συνομηλίκους της στο εξωτερικό.

(Συμβολικά δε, η χώρα από την οποία ξεκίνησε ο ψυχρός πόλεμος με τον Εμφύλιο του 46-49, καίει τους φακέλους κοινωνικών φρονημάτων και ολοκληρώνει την εθνική συμφιλίωση λίγες εβδομάδες πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου – ο ανατολικός κόσμος ήδη καταρρέει παντού).

Στον επιταχυντή φυσικά αυτόν δεν χώρεσαν όλοι: Τα παιδιά από την άκρη της πόλης, οι νέοι που ήταν αλλιώς, τα πιτσιρίκια που πνίγονταν από την επέλαση του lifestyle, αγόρια και κορίτσια που ένιωσαν μόνα και αποκλεισμένα χωρίς κανείς να τα καταλαβαίνει ή να τα αποδέχεται όπως ήταν, ψυχές και μυαλά με προβληματισμούς, αγωνία και ανησυχία. Γι’ αυτά τα παιδιά έκαναν δίσκους οι Στέρεο Νόβα και έτσι έγιναν φάρος και για τις επόμενες γενιές που τους ανακαλύπτουν. Και θα τους ανακαλύπτουν και πολλές ακόμη στο μη ορατό μέλλον, όταν και οι δικές μας γενιές θα γίνουν κάποια στιγμή ανάμνηση. Γιατί πάντα κάποιοι δεν θα χωρούν στη μεγάλη εικόνα.

Και ναι, πέρασαν 30 χρόνια από τον πρώτο τους δίσκο -και είχαν περάσει αλλά τόσα από τότε όταν έγινε το κυβερνείο, παλάτι. Λες σε κάποιο παράλληλο σύμπαν η Φρειδερίκη να τους ακούει κρυφά; Παίζει. Γράφτηκε ξημερώματα Παρασκευής και ήταν σαν Κυριακή πρωί.