Η μεγαλύτερη υπόθεση ναρκωτικών του ’77 που έκανε τραγούδι ο Τσιτσάνης
Η ιστορία μίας από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συνθέτη που μέχρι και σήμερα "συνιστάται" να μην μεταδίδεται από την τηλεόραση
Το κυπριακό πλοίο “Γκλόρια” βρισκόταν στον Ισθμό της Κορίνθου όταν οι ελληνικές αρχές, του έκαναν έλεγχο και ανακάλυψαν στα αμπάρια 11 τόνους κατεργασμένου χασίς, αξίας περίπου 4 δισ. δραχμών. Ήταν 7 Ιανουαρίου 1977
Αυτή ήταν ως εκείνη την εποχή μια από τις μεγαλύτερες ποσότητες λαθραίων ναρκωτικών που είχαν κατασχεθεί, αξίας μάλιστα 4 δισεκατομμυρίων δραχμών και γι’ αυτό έγινε γρήγορα γνωστή η ιστορία απ’ άκρη σε άκρη της χώρας – πράγμα σπάνιο τότε επειδή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήταν λίγα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εποχής, το πλοίο είχε ξεκινήσει από το κεντρικό λιμάνι του Λιβάνου μεταφέροντας το εμπόρευμα με προορισμό την Αμβέρσα του Βελγίου (ή κατά άλλες πηγές, το Ρότερνταμ της Ολλανδίας). Στα χαρτιά του αναφέρεται ότι μεταφέρει… κεντήματα. Ήταν πλευρισμένο στα Ίσθμια και περίμενε εντολές για την πορεία του, όταν βρέθηκαν πάνω του έντεκα τόνοι χασίς σκεπασμένοι με λινάτσες. Οι ελληνικές αρχές ήταν ενήμερες για το «εμπόρευμα», καθώς ο πλοίαρχος του «Γκλόρια», Νίκος Ξανθόπουλος (Κάπτεν Νικ), συνεργαζόταν με την DEA, την αμερικανική υπηρεσία δίωξης ναρκωτικών. Συνελήφθησαν ο πλοίαρχος και οι ναυτικοί του πλοίου, μεταξύ αυτών και δύο Τούρκοι υπήκοοι, οι οποίοι είχαν κρυφτεί στις καμπίνες, όπως αναφέρουν οι εφημερίδες της εποχής. Ο καπετάνιος Ξανθόπουλος δέχθηκε συγχαρητήρια από τον τότε αρχηγό του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αλέξανδρο Παπαδόγγονα, ενώ το Υπουργείο Οικονομικών προσέφερε χρηματική αμοιβή 7.800.000 δραχμών για την επιτυχία της επιχείρησης, από τα οποία ο καπετάνιος πήρε 1,5 εκατομμύριο δραχμές και τα υπόλοιπα μοιράστηκαν στους αξιωματικούς του σώματος.
Δείτε παρακάτω το βίντεο ντοκουμέντο από εκείνη τη μέρα
Η είδηση της υπόθεσης του “Γκλόρια” και του μεγάλου λαθρεμπορίου χασίς αποτέλεσε και έμπνευση για ένα από τα πολλά εμβληματικά ρεμπέτικα του Βασίλη Τσιτσάνη που αποτέλεσε και την τελευταία μεγάλη του επιτυχία.
Το “Βαπόρι απ’την Περσία” κυκλοφόρησε λίγους μήνες αργότερα από την πολύκροτη υπόθεση, συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1977, και δεν άργησε να γίνει επιτυχία, παρόλο που δεν παιζόταν στο ραδιόφωνο λόγω της θεματολογίας του. Μαρτυρίες λένε πως έγινε σουξέ πριν ακόμη κυκλοφορήσει σε δίσκο, από το πάλκο του νυχτερινού κέντρου “Σκοπευτήριο” όπου εμφανιζόταν τότε ο Βασίλης Τσιτσάνης με την Λιζέτα Νικολάου. Το τραγούδι είναι καμηλιέρικος ζεϊμπέκικος και μελωδικά κινείται στον δρόμο Ουσάκ (Κιουρντί, με όρους μακάμ). Για τις ανάγκες της ομοιοκαταληξίας, ο, μάστορας σε κάτι τέτοια, Βασίλης Τσιτσάνης έγραψε στο τραγούδι ότι το βαπόρι ήρθε από την Περσία, αν και στην πραγματικότητα απέπλευσε από τον Λίβανο, ενώ το… δικό του ρεπορτάζ το λέει ξεκάθαρα: «Ήταν προμελετημένη καρφωτή και λαδωμένη…»
«Ήταν Σάββατο», έχει πει κάποια στιγμή ο Τσιτσάνης, «Πιάνω από δω, πιάνω από κει… Δεν μου άρεσε το τέμπο. Μετά έγραψα τη δεύτερη στροφή πίσω από ένα αγγελτήριο γάμου. Μετά μου ήρθαν στο νου οι μουσικές που γύρευα και όλα πήγαν ρολόι».
Βγαίνοντας ο δίσκος στην κυκλοφορία με ερμηνεία από τον συνθέτη και τη Λιζέτα Νικολάου στη δεύτερη φωνή, γνώρισε τεράστια επιτυχία. Κατά πολλούς θεωρήθηκε το τελευταίο «ρεμπέτικο», παρότι ο κύκλος του είδους είχε ολοκληρωθεί το 1955. Στην άλλη πλευρά του single υπήρχε το τραγούδι «Τάγμα Τηλεγραφητών». Το «Βαπόρι απ’ την Περσία», γνώρισε πολλές επανεκτελέσεις και τραγουδιέται μέχρι σήμερα.
“Τώρα κλαίν’ όλα τ’ αλάνια
που θα μείνουνε χαρμάνια…”
Λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Τσιτσάνη, τέλη Ιανουαρίου του 1984, προκλήθηκε ένα νομικό ζήτημα γύρω από το τραγούδι. Ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Σπύρος Κανίνιας, έτυχε να το ακούσει σε μια εκπομπή της ΕΡΤ και ζήτησε τότε εγγράφως από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών να προχωρήσει σε νομικές ενέργειες, καθώς θεωρούσε ότι οι στίχοι του προωθούν την διάδοση των ναρκωτικών.
Ο εισαγγελέας Δημήτριος Μαλακάσης, που ανέλαβε την υπόθεση, ανακοίνωσε το πόρισμά του τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς και απεφάνθη πως το τραγούδι “δεν μπορεί να παρωθήσει στη χρήση και διάδοση ναρκωτικών”, όμως “θα είναι φρόνιμο να μην εκπέμπεται από την τηλεόραση, γιατί τα μεταδιδόμενα από αυτή πρέπει να είναι ποιοτικής στάθμης”. Μία σύσταση που παραμένει τυπικά μέχρι και σήμερα για το τραγούδι που όλοι αγαπάμε.
