Ian Ikon: Κάθε μουσικός κρύβει μέσα του το δικό του εσωτερικό τραγούδι

Τον Γιάννη Οικονομίδη τον πρωτογνωρίσαμε μουσικά με το ψευδώνυμο Lunicon, όταν ανακαλύψαμε πως ο κάθε μήνας έχει τη δική του μελωδία μέσα από το instrumental CD του με τίτλο “Months”.

Στο χώρο της μουσικής συνέχισε ως Ian Ikon με πολλές αξιόλογες συνεργασίες με τους Craig Walker, Afrodite, Marina Celeste, Irene, Maria Zlatani, Gautier και Maiken Sundby. Τώρα ο Ian Ikon έρχεται μ’ ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι πλημμυρισμένο αισιοδοξία και ξορκίζει το 2020, κάνει το δικό του restart (με τη The Hubsters) και συνεργάζεται με τον Luigi Catalano. To “Andrà Τutto Βene” είναι μια ευχή για τη νέα χρονιά αλλά ταυτόχρονα και για κάθε νέο ξεκίνημα στη ζωή, στο όνειρο, στην ελπίδα, στην επόμενη μέρα και πάνω απ’ όλα στην αγάπη.

Ο λόγος για τον Γιάννη Οικονομίδη, που μπορεί να σπούδασε Graphic Design, Διαφήμιση, Ιστορία Τέχνης και Ζωγραφική και να έχει μια επιτυχημένη, γεμάτη διακρίσεις επαγγελματική πορεία σ’ αυτόν τον χώρο σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά τον κέρδισε η αγάπη του για τη μουσική. Και όπως λέει και το καινούργιο του single όταν κερδίζει η αγάπη, όλα στο τέλος θα πάνε καλά! “Andrà tutto bene, L’ amore vincera…”

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο σας single που είναι και μια ευχή για τη νέα χρονιά και για κάθε νέο ξεκίνημα στη ζωή. Θέλετε να μας μιλήσετε για το “Andrà Τutto Βene”;

«Nαι πράγματι χρειαζόμαστε ένα νέο ξεκίνημα, μια επανεκκίνηση αυτές τις δύσκολες μέρες που ζούμε. Αν δούμε όλο αυτό ως ένα μεταβατικό στάδιο και ως μια αναγκαία δοκιμασία και περιμένουμε στωικά ίσως οδηγηθούμε κάπου καλύτερα, σε καλύτερες μέρες. Με αυτές τις σκέψεις γεννήθηκε το “Andrà Τutto Βene” που μας ενθαρρύνει πως όλα θα πάνε καλά και ο δρόμος προς την ελευθερία είναι κοντά. Το τραγούδι γράφτηκε στο τελείωμα του 2020 και ήθελα το άκουσμα του να είναι οργανικό, να περιέχει δηλαδή φυσικά όργανα, πράγμα δύσκολο μέσα στο γενικότερο lockdown. Έτσι τα όργανα ηχογραφήθηκαν στα σπίτια των οργανοπαιχτών στην Θεσσαλονίκη, η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου στην Αθήνα, οι στίχοι γράφτηκαν από την Κασσάνδρα Δημοπούλου, η φωνή του Luigi Catalano γράφτηκε στο Βέλγιο και το lyric video με τις vintage εικόνες στην On Time productions».

Πώς γνωριστήκατε με τον Luigi Catalano και πως προέκυψε αυτή η όμορφη συνεργασία που μας χάρισε ένα τραγούδι γεμάτο αισιοδοξία;

«Η ιδέα ανήκε στον A&R της ‘The Ηubsters” Aντώνη Βιλλιώτη ο οποίος με έφερε σε επαφή με τον Luigi Catalano και τα συντόνισε όλα. H πολύ όμορφη ομολογουμένως συνεργασία με τον Luigi έγινε με τηλέφωνα και βιντεοκλήσεις κι έτσι σε πολύ λίγο χρόνο είχαμε το τραγούδι έτοιμο. H φωνή του απέδωσε πολύ ωραία αυτή την ρετρό αίσθηση που αναζητούσα γι’ αυτό το folk pop τραγούδι με την έντονη μεσογειακότητα στο ρυθμό και τη μελωδία του».

Με σπουδές πάνω στο Graphic Design, τη Διαφήμιση, την Οπτική Επικονωνία και την Ιστορία Τέχνης αλλά και με μια επιτυχημένη, γεμάτη διακρίσεις επαγγελματική πορεία σ’ αυτόν τον απαιτητικό χώρο αποφασίσατε να κάνετε μια στροφή προς τη μουσική. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτήν τη μετάβαση; Τι ήταν αυτό που σας μαγνήτισε και σας κέρδισε στη μουσική;

«Στα χρόνια που εργαζόμουν αποκλειστικά στο χώρο της οπτικής επικοινωνίας με κάλεσαν από τις εκδόσεις “Ελληνικά γράμματα” να σχεδιάσω ένα πρωτότυπο ημερολόγιο που θα κυκλοφορούσε ώς δώρο σε κάποια εφημερίδα του εκδοτικού Οργανισμού Λαμπράκη. Σκέφτηκα πως θα ήταν ωραία ιδέα να δημιουργήσω κι ένα ένθετο cd με instrumental μουσικές το οποίο θα ονόμαζα “ Μonths”. Kάθε μήνας και ένα τραγούδι. Την ιδέα την βρήκε ωραία η editor από τον εκδοτικό οίκο κι έτσι με ενθάρρυνε προς αυτή την κατεύθυνση. Προχώρησα λοιπόν στη σύνθεση αλλά ο οίκος εν τω μεταξύ επλήγη ως ένα από τα πρώτα θύματα της διαφαινόμενης κρίσης και η δουλειά δεν ολοκληρώθηκε. Το cd όμως έγινε και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο των Δημητρίων στη Θεσσαλονίκη το 2007. Κάπως έτσι μπήκα και στην δισκογραφία καθώς οι νότες καταλάμβαναν χωρίς καλά καλά να το καταλαβαίνω όλο και περισσότερο χώρο στην δημιουργική μου έκφραση».

Οι μουσικές σας έχουν την μαγική ικανότητα να μας ταξιδεύουν σε ένα φανταστικό μελωδικό σύμπαν. Ο ήχος μοιάζει να οπτικοποιείται, να λαμβάνει εικόνα και υπόσταση. Πιστεύετε πως η επαφή σας με τις οπτικές και εικαστικές τέχνες σας έχει βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση στη μουσική;

«Είναι αλήθεια πως στις περισσότερες συνθέσεις μου με ενδιαφέρει πρωτίστως να αναδεικνύεται μια cinematic αίσθηση κι αυτό το έκανα συνειδητά κυρίως με το album με τίτλο “Escape Lands”. Σίγουρα η οπτική τέχνη συνεργάζεται με την μουσική, μέσα στον ήχο υπάρχει η εικόνα και μέσα στην εικόνα ακούει κανείς ήχους. Αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη συνθήκη. Ένα ζωγραφικό ή γραφιστικό ας πούμε έργο ή και οποιοδήποτε έργο τέχνης εμπεριέχει μέσα του ένα ρυθμό. Κι αυτός ο ρυθμός είναι η μουσική, το χρώμα και η φόρμα του είναι οι νότες. Ακόμα και σε ένα απλό τραγούδι η συσχέτιση ήχου με την εικόνα είναι η πιο απλή μορφή συναισθησίας κι αυτό πιστεύω μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας μας».

Ποιες είναι οι μουσικές επιρροές που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής σας ταυτότητας; Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας τις αγαπημένες σας μελωδίες;

«Είναι πολλά και διαφορετικά τα είδη μουσικής που ακούω και όλο και κάποιο ίχνος αφήνουν αυτά πάνω μου. Όμως δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο αυτά τα μουσικά μου ακούσματα αρθρώνουν οπωσδήποτε και την μουσική μου ταυτότητα. Θέλω να πω δηλαδή πως τα ακούσματα που έχω δεν αποτυπώνονται απαραίτητα και στη μουσική μου. Πιστεύω πως κάθε μουσικός κρύβει μέσα του το δικό του εσωτερικό τραγούδι και τα δικά του ηχοχρώματα που πηγάζουν όχι μόνο από τη μουσική που ακούει αλλά και από τον χαρακτήρα του, τα ταξίδια του, τα διαβάσματά του. Σε όποια περίπτωση πάντως τα εκφραστικά μου εργαλεία είναι πολλά και επειδή ξεκίνησα αργά με την μουσική δεν πρόλαβα να τα εντάξω σε ένα αυστηρό προσωπικό και δομημένο ύφος. Αυτό αποδείχτηκε μάλλον καλό γιατί μεταπηδώ από το ένα είδος μουσικής σε ένα άλλο με ευκολία χωρίς να χρειάζεται να προδώσω μια συγκεκριμένη μανιέρα.

Αγαπημένες πάντως μελωδίες μου και τραγούδια θα βρει κανείς σε ονόματα όπως ο Νino Rota, o Χατζιδάκις, συγκροτήματα του new wave των 80’s, η Ελίζα Μαρέλλι, η Juliette Gréco, ο Leonard Cohen, ο Serge Gainsbourge, o Lou Reed, ο Alexandre Desplat, οι Television, οι Αmerica, οι Fleetwood Mac, o Bowie και o Jacques Brel για να ονομάσω μερικά».

Έχετε δηλώσει πως «οι άνθρωποι φτιάχνουν τους τόπους που αγαπά κανείς». Εσείς ποιους τόπους αγαπάτε; Ποιοι τόποι σας εμπνέουν μουσικά;

«Η πολυπρόσωπη Νέα Υόρκη είναι η αγαπημένη μου. Μια πόλη ανοιχτή για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, διψασμένη πάντα για το καινούργιο και το διαφορετικό, δεκτική σε όλα τα είδη των μουσικών προτάσεων και στην ελευθερία έκφρασης… Μια πόλη τελικά είναι σαν ένας ανθρώπινος χαρακτήρας ή ταιριάζεις ή δεν ταιριάζεις μαζί της».

Στη μουσική σας πορεία μέχρι σήμερα έχετε πολλές σημαντικές και ευτυχείς συνεργασίες στον καλλιτεχνικό χώρο, ποια στιγμή θεωρείτε και ξεχωρίζετε ως κορυφαία;

«Κάθε μία ήταν ξεχωριστή. Κι επειδή γράφω τραγούδια με διαφορετικό ύφος αναζητώ και την κατάλληλη φωνή κάθε φορά να το τραγουδήσει. Tραγούδια μου έχει τραγουδήσει ο Craig Walker σε britt pop συνθέσεις, η Μarina Celeste απο Nouvelle Vague σε ένα vintage pop track, η Irene σε new soul ήχους, η Μαρία Ζλατάνη σε easy pop house tunes, η Natalia Corvington, η Maiken Sundbuy, η Afrodite, ο Gautier, η Lachi, η Allana Clarke με alternative pop ήχους».

Μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που ζούμε λόγω πανδημίας παραμένετε δημιουργικός και δραστήριος. Θα μας δώσετε μια γεύση από τα επόμενα μουσικά σας σχέδια;

«Αυτή τη στιγμή συζητιούνται κάποιες συνεργασίες με Έλληνες και ξένους τραγουδιστές. Τελικά απ’ ότι φαίνεται η πανδημία δεν επηρέασε πολύ την δημιουργία και τις όποιες συνεργασίες. Απεναντίας σε πολλές περιπτώσεις βοήθησε. Πολλοί καλλιτέχνες που δεν κάνουν live εκτονώνονται περισσότερο από ποτέ στη σύνθεση και στις διαδικτυακές συνεργασίες».

Μια ευχή για το μέλλον…

«Να βρούμε την υγειά μας και να ταξιδέψουμε σύντομα»

INFO

Μπορείτε να ακούσετε το “Andrà Τutto Βene” του Ian Ikon και του Luigi Catalano στο YouTube & στο Spotify

*Φωτογραφίες: από το αρχείο του Γιάννη Οικονομίδη.