Μουσική

Νατάσσα Μποφίλιου: «Όπου απουσιάζει η παιδεία, ανθίζει ο φασισμός»

Η Νατάσσα Μποφίλιου μιλάει στην Parallaxi για τη "φυλή" της, την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων και τα καινούρια τραγούδια της, λίγες μέρες πριν τη μεγάλη της συναυλία στην Θεσσαλονίκη.

Γιώργος Σταυρακίδης
νατάσσα-μποφίλιου-όπου-απουσιάζει-η-1027031
Γιώργος Σταυρακίδης

Η Νατάσσα Μποφίλιου έρχεται στη Θεσσαλονίκη. Μοιάζει κάθε φορά σαν πρόσκληση παρέας που περιμένει το νεύμα για να συναντήσει τη φίλη που επιστρέφει, αλλά από την άλλη, είναι μία ωραία αφορμή για να ακούσουμε τραγούδια, να νιώσουμε καλοκαίρι, να τραγουδήσουμε όλοι μαζί με μία φωνή και να συγκινηθούμε με αυτά που θα πει. Λόγια και τραγούδια.

Από την εποχή της «Ασπιρίνης» μέχρι την «Εποχή του θερισμού» η Νατάσσα Μποφίλιου μοιάζει να μην μετακινήθηκε «εκατοστό» από αυτά που πιστεύει, από αυτά που αγαπάει, από αυτά που καταδικάζει και από εκείνους που θέλει μαζί της σε ένα δρόμο που δεν περιορίζεται στη μουσική.

Είναι σπουδαίο θα έλεγα, πως αυτή η συνέπεια της, έχει συγκεντρώσει γύρω και δίπλα της, άλλους ανθρώπους που ταυτίζονται με τη δική της πορεία τόσο καλλιτεχνικά, όσο και κοινωνικά και πολιτικά (περισσότερο με την έννοια της αξίας ενός πολιτικού λόγου, παρά με την κομματική έννοια), επιδιώκοντας πλέον μία «φυλή» που χωράει όλους τους ανθρώπους που μπορούν να συνυπάρξουν και να επικοινωνήσουν σε έναν δίκαιο κόσμο.

Έναν κόσμο που παλεύει απέναντι από το άδικο, αλλά τραγουδάει την ίδια ώρα και για τους πιο μεγάλους του έρωτες. Άλλωστε αν ο έρωτας δεν είναι κοινωνική και πολιτική πράξη, τότε τι είναι;

Με αφορμή την συναυλία της στη Θεσσαλονίκη, την Τετάρτη 5 Ιουλίου στο Θέατρο Γης, η Νατάσσα Μποφίλιου μιλάει στην Parallaxi για την σχέση της με το κοινό, για την είσοδο της ακροδεξιάς στην Βουλή, για τα καινούρια τραγούδια που ετοιμάζει με τους φίλους της Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμο Ευαγγελάτο και για… μια ηλιαχτίδα που ξεκλέβει!

Σε αυτή την περιοδεία μιλάς για «φυλή» και για τρόπο που κοιτάζεις την τέχνη σου μαζί με τον Θέμη και τον Γεράσιμο. Τι είναι αυτό που σε κάνει ακόμα να έχεις την ανάγκη να εξηγείς γιατί είσαι αυτό που είσαι και, ίσως καμιά φορά ακόμα, να νιώθω πως πρέπει να αναλύεις από τα τραγούδια που επιλέγεις μέχρι και απόψεις σου;

Όλη μας η παράσταση είναι φτιαγμένη γύρω από την αναζήτηση ενός ανθρώπου να βρει τη θέση του στον κόσμο. Όλοι εμείς είμαστε αυτός ο άνθρωπος. Που ψάχνει να ενωθεί, να ταυτιστεί, να εμπνευστεί, να πάρει δύναμη. Η έννοια της φυλής δεν προκύπτει από τυπικά γνωρίσματα, κάποια επιθυμία για ανάλυση των τραγουδιών ή απόψεων, αλλά από την πεποίθηση ότι οι συλλογικές μας αγωνίες, οι φόβοι μας, τα λάθη μας, οι νίκες μας, οι μάχες μας, μας ενώνουν και στρέφουν το βλέμμα σε έναν κοινό προορισμό. Η τέχνη που καταπιανόμαστε είναι ένα μονοπάτι αναζήτησης αυτού του προορισμού και χαιρόμαστε βαθιά που έχουμε συνοδοιπόρους σ’ αυτή τη διαδρομή.

Αν δεχτούμε πως η σχέση με το κοινό χτίζεται με τα χρόνια, εσύ σε ποιο σημείο του «οικοδομήματος» πιστεύεις ότι είσαι και τι «θέα» έχεις από εκεί;

Η σχέση μας με το κοινό μας είναι ό, τι πιο όμορφο μας χάρισε η ενασχόληση μας με τα τραγούδια. Η διήγηση μιας ιστορίας, η απεύθυνση, η πίστη μας σ’ αυτήν την μεγάλη στιγμή που ένα τραγούδι γράφεται και τραγουδιέται, μας χάρισαν ταυτότητα αλλά και επιλογή. Να διαλέγουμε εκείνους κάθε φορά απ’ την αρχή κι εκείνοι εμάς. Ευγνωμοσύνη και ασφάλεια! Αυτή είναι η θέα! Μια ζωντανή σχέση που κρατιέται με αφοσίωση και τρυφερότητα. Πάνω στη σκηνή αλλά και κάτω απ’ αυτήν.

Δε γίνεται να μη ρωτήσω την άποψη σου για το εκλογικό αποτέλεσμα και την στροφή μίας μερίδας του κόσμου σε ακροδεξιά κόμματα που μάλιστα τα βλέπουμε να περνάνε την πόρτα της Βουλής. Τι νομίζεις πως έχει αλλάξει στον Έλληνα και αρνείται να θυμάται;

Ο λαϊκισμός, η ακροδεξιά, ο φασισμός (συγκεκαλυμμένα ή σε πλήρη παραδοχή), είναι το αποτέλεσμα της ένδειας της εποχής. Όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Όπου απουσιάζει η παιδεία, ο πολιτισμός, οι πολιτικές αξίες, ο φασισμός και τα αντίστοιχα μορφώματα ανθίζουν και επιδιώκουν να κατασπαράξουν στο διάβα τους ό, τι ζωντανό και υγιές στον κοινωνικό ιστό. Αγωνιζόμαστε συλλογικά απέναντι στο τέρας. Οργανωνόμαστε, υψώνουμε ανάστημα, τασσόμαστε με την πλευρά του δίκιου. Σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά.

Ποιες είναι οι δικές σου άμυνες κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι κακό;

Οι άνθρωποι μου. Το καταφύγιο μου. Οι ιδέες μου. Το όραμα για έναν καλύτερο κόσμο. Η πίστη στο όνειρο.

Κάθε φορά που φτιάχνεται καινούρια τραγούδια – Υποθέτω συμβαίνει και τώρα κάτι ανάλογο – ποια είναι η διαδικασία επιλογής και πόσο έχει αλλάξει από την Νατάσσα της «Ασπιρίνης». Εννοώ έχουν αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων τα κριτήρια σου;

Την περασμένη Κυριακή, την Κυριακή των εκλογών απολύτως τυχαία, μέσα στην βαρβαρότητα και την απογοήτευση, μαζευτήκαμε οι τρεις μας στο σπίτι του Γεράσιμου να μας διαβάσει κάποιους στίχους που είχε γράψει. Ακούσαμε συνεπαρμένοι με τον Θέμη και ύστερα σηκωθήκαμε και πέσαμε πάνω του. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά, βουρκώσαμε, γελάσαμε! Φεύγοντας, ξέραμε ότι έχουμε έναν σπόρο να φυτέψουμε, να ποτίσουμε και να περιμένουμε να ανθίσει. Για μένα αυτό είναι το κριτήριο κι αυτός ο μόνος δρόμος να γεννηθεί ένα τραγούδι.

Φωτογραφίες: Κωστας Αυγουλης

Οι συναυλίες σου μοιάζουν σαν ραντεβού με φίλους και αυτό νομίζω το έχουν λίγοι καλλιτέχνες, μάλιστα με τέτοια συνέπεια κάθε χρόνου. Πώς είναι να ξαναβρίσκεις ανθρώπους κάθε χρόνο που σε αγαπάνε και μάλιστα, για σένα το ξέρω, να τους βλέπεις από έφηβοι να μεγαλώνουν και να συνεχίσουν να θέλουν να σε ακούσουν αλλά και να έρθουν μετά να σου μιλήσουν;

Πόσο όμορφο αυτό που είπες!!! Περιέγραψες την φυλή μας. Τον τρόπο που βρισκόμαστε, που αγαπιόμαστε, που τραγουδάμε τις ζωές μας, που μεγαλώνουμε μαζί! Τέτοια πληρότητα και ευτυχία που νιώθω! Τέτοια ευγνωμοσύνη και λαχτάρα για τα επόμενα!

Αν είχες να περιγράψεις την Νατάσσα του σήμερα μέσα από τα δικά σου τραγούδια, ποια θα μπορούσαν να είναι αυτά;

Όλα τα τραγούδια μου είναι η ψυχή μου. Υπογραμμίζω σήμερα τον στίχο:

Χαρίζω τόνους συννεφιά

Για να ξεκλέψω μια ηλιαχτίδα

Εγώ θα βρω την ομορφιά

Και στην πιο άγρια καταιγίδα

*Η τριάδα των καλλιτεχνών Νατάσσα Μποφίλιου,  Θέμης Καραμουρατίδης και  Γεράσιμος Ευαγγελάτος που δημιούργησαν την Εποχή του θερισμού επιστρέφουν στο θέατρο Γης, την Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023, με μία νέα παράσταση | Ώρα έναρξης: 21.00 | Θέμης Καραμουρατίδης: Ενορχηστρώσεις | Γεράσιμος Ευαγγελάτος: Επιμέλεια Προγράμματος | Φωνητικά: Λητω Αμπατζη, Ελένη Λεωνη, Steve Bekas

Μαζί της οι μουσικοί: Θέμης Καραμουρατίδης, Πιάνο | Άρης Ζέρβας, Τσέλο | Γιώργος Μπουλντής, Μπάσο, Synth Bass | Γιώργος Καρδιάνος, Ηλεκτρική Κιθάρα | Μανώλης Γιαννίκιος Τύμπανα | Γιώργος Καστάνος Σαξοφωνο, Κλαρινέτο | Κώστας Σαπούνης Τρομπέτα

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα